Ένωση Ποδοσφαιρικών Σωματείων Ελλάδος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 32:
===Η διάλυση===
 
Η σεζόν [[Πρωτάθλημα Ε.Π.Σ. Αθηνών-Πειραιώς 1923-1924|1923-24]] ξεκίνησε με τις καλύτερες προοπτικές. Πρόεδρος της Ένωσης ανέλαβε ο έμπειρος και ουδέτερος [[Παναγής Βρυώνης]], πρόεδρος της ιστορικής ομάδας [[Π.Σ. Γουδί]], στο Δ.Σ. μετείχε μεταξύ άλλων και ο Ησαΐας Ησαΐας, ο οποίος είχε εκλεγεί "Σύμβουλος Ποδοσφαιρίσεως" στο Δ.Σ. του [[ΣΕΓΑΣ]]. Οι σύλλογοι-μέλη της Ένωσης είχαν αυξηθεί σε 14 (τελικά μειώθηκαν σε 12, αφού ο Ατρόμητος Αθ. δεν μετείχε, ενώ ο Πειραϊκός και η Πειραϊκή συγχωνεύτηκαν) κάτι που την υποχρέωσε να δημιουργήσει για πρώτη φορά και Β΄ κατηγορία. Υπήρχαν πλέον τρία γήπεδα, με τη δημιουργία του γηπ. Παναθηναϊκού στη λεωφόρο Αλεξάνδρας καθώς και το γήπεδο στο Γουδί, μετά την επανένταξη της τοπικής ομάδας. Το Μάρτιο του 1924 ο ΣΕΓΑΣ αναγνώρισε στην Ε.Π.Σ.Ε. το δικαίωμα να προΐσταται του ποδοσφαίρου και να διοργανώνει πρωταθλήματα. Δηλαδή, της έδωσε το "στάτους" της ομοσπονδίας και είχε ξεκινήσει η προεργασία για την αλλαγή του καταστατικού της. Υπήρχε ενδιαφέρον και από άλλους συλλόγους να ενταχθούν στην ΕΠΣΕ και για το λόγο αυτό προκηρύχτηκε πρωτάθλημα ανεπισήμων σωματείων. Γενικά, οι προοπτικές ήταν ευοίωνες, αλλά όλα τινάχτηκαν στον αέρα εξαιτίας της παραγοντίστικης νοοτροπίας και του ανταγωνισμού μεταξύ των αθηναϊκών και πειραϊκών σωματείων.
 
:''"...αποδεχόμενον (το Δ.Σ. της ΕΠΣΕ) ότι αυτό το Καταστατικόν της Ενώσεως δεν είναι Καταστατικόν μιας πραγματικής Federation, ότι έδει τούτο να μεταρρυθμισθή κατά τα πρότυπα των Federations των μάλλον προηγμένων κρατών ούτως ώστε να πληροί τους όρους και τας απαραιτήτους βάσεις λειτουργίας και δράσεως μιας πραγματικής Federation, ως αύται υπάρχουσι, λειτουργούσι και δρώσιν εν Ευρώπη"''.<ref>[http://srv-web1.parliament.gr/display_doc.asp?item=45926&seg=12799 "Περί της δράσεως της Ενώσεως των Ποδοσφαιρικών Σωματείων της Ελλάδος", περ. "Αθλητική Επιθεώρησις", Φεβρουάριος 1924, σ. 11.] </ref>
Το Φεβρουάριο αποχώρησαν ο [[Παναθηναϊκός (ποδόσφαιρο)|Παναθηναϊκός]] και ο [[Απόλλων Σμύρνης (ποδόσφαιρο)|Απόλλων Σμύρνης]], μόλις την τρίτη αγωνιστική του πρωταθλήματος, διαμαρτυρόμενοι για διαιτητικές αδικίες. Το Μάρτιο έφυγε και ο [[Αθηναϊκός (ποδόσφαιρο)|Αθηναϊκός ΑΣ]]. Η συγκεκριμένη αποχώρηση υπήρξε το αποκορύφωμα της παρατεταμένης αντιπαράθεσης μεταξύ των αθηναϊκών και των πειραϊκών συλλόγων, η οποία είχε οδηγήσει σε παραίτηση τον προηγούμενο πρόεδρο Ι. Ψύχα τον Ιούνιο του 1923. Οι Παναθηναϊκός και Απόλλων ίδρυσαν την [[Ένωση Ποδοσφαιρικών Σωματείων Αθηνών]] (ΕΠΣΑ), στην οποία προσχώρησαν αμέσως ο Αθηναϊκός και ο Πανιώνιος, ο νεοϊδρυθείς [[Μίλων Αθηνών]] και ο [[Ατρόμητος Αθηνών]]. Την ίδια σεζόν η ΕΠΣΑ πραγματοποίησε δικό της [[ΕΠΣ Αθηνών 1923-24|πρωτάθλημα]].
 
Υπήρχε ενδιαφέρον και από άλλους συλλόγους να ενταχθούν στην ΕΠΣΕ και για το λόγο αυτό προκηρύχτηκε πρωτάθλημα ανεπισήμων σωματείων. Γενικά, οι προοπτικές ήταν ευοίωνες, αλλά όλα τινάχτηκαν στον αέρα εξαιτίας της παραγοντίστικης νοοτροπίας και του ανταγωνισμού μεταξύ των αθηναϊκών και πειραϊκών σωματείων. Το Φεβρουάριο αποχώρησαν ο [[Παναθηναϊκός (ποδόσφαιρο)|Παναθηναϊκός]] και ο [[Απόλλων Σμύρνης (ποδόσφαιρο)|Απόλλων Σμύρνης]], μόλις την τρίτη αγωνιστική του πρωταθλήματος, διαμαρτυρόμενοι για διαιτητικές αδικίες. Το Μάρτιο έφυγε και ο [[Αθηναϊκός (ποδόσφαιρο)|Αθηναϊκός ΑΣ]]. Η συγκεκριμένη αποχώρηση υπήρξε το αποκορύφωμα της παρατεταμένης αντιπαράθεσης μεταξύ των αθηναϊκών και των πειραϊκών συλλόγων, η οποία είχε οδηγήσει σε παραίτηση τον προηγούμενο πρόεδρο Ι. Ψύχα τον Ιούνιο του 1923. Οι Παναθηναϊκός και Απόλλων ίδρυσαν την [[Ένωση Ποδοσφαιρικών Σωματείων Αθηνών]] (ΕΠΣΑ), στην οποία προσχώρησαν αμέσως ο Αθηναϊκός και ο Πανιώνιος, ο νεοϊδρυθείς [[Μίλων Αθηνών]] και ο [[Ατρόμητος Αθηνών]]. Την ίδια σεζόν η ΕΠΣΑ πραγματοποίησε δικό της [[ΕΠΣ Αθηνών 1923-24|πρωτάθλημα]].
 
Το Σεπτέμβριο προσχώρησε στην ΕΠΣΑ η τελευταία αθηναϊκή ομάδα που είχε απομείνει στην ΕΠΣΕ, το [[Π.Σ. Γουδί|Γουδί]], καθώς ο ιδρυτής του και ουσιαστικός λήπτης αποφάσεων, [[Παναγής Βρυώνης]], κατείχε τη δεδομένη περίοδο την προεδρία της ΕΠΣΕ. Αυτή έχοντας πλέον στο δυναμικό της μόνο έναν ισχυρό και άρα δημοφιλή σύλλογο, τον [[Α.Π.Σ. Πειραιώς]], έπαψε να υφίσταται, δεδομένου ότι οι διοργανώσεις της θα συνοδεύονταν στο εξής από οικονομική αποτυχία. Τη θέση της έλαβε το 1925 η [[Ένωση Ποδοσφαιρικών Σωματείων Πειραιώς|Ένωσις Ποδοσφαιρικών Σωματείων Πειραιώς]] (ΕΠΣΠ), η οποία ιδρύθηκε με την προτροπή και συνδρομή της ΕΠΣ Αθηνών.