Εθνική Εταιρεία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ρομπότ: Αφαιρώ 3 σύνδεσμους interwiki, που τώρα παρέχονται από τα Wikidata στο d:Q3395705
Vagrand (συζήτηση | συνεισφορές)
μ εσωτ. συνδ
Γραμμή 7:
Ιδρυτές<ref>"Επίτομος Ιστορία του Ελληνικού Έθνους"</ref> της Εθνικής Εταιρείας, όπως αποδείχθηκε αργότερα, ήταν οι στρατιωτικοί Χρ. Σολιώτης, Πέτρος Λυκούδης και Αλ. Σοφιανός, οι οποίοι και την συνέστησαν το 1894. Ακολούθησε μύηση και άλλων αξιωματικών αλλά και προσώπων που κατείχαν εξαιρετικές θέσεις στην τότε Αθηναϊκή κοινωνία όπως καθηγητές, δικαστικοί κ.λπ. Στην ομάδα πρωτοστάτησαν οι Λ. Φωτιάδης, Γ. Σουλιώτης, Κ. Πάλλης, και [[Παύλος Μελάς]], ενώ οι πλέον ενεργοί πυρήνες της βρίσκονταν στο Άργος και το Ναύπλιο. Τμήμα της εταιρείας στο Ναύπλιο ίδρυσε ο [[Ιωάννης Μεταξάς]]. Μέχρι το Σεπτέμβριο του 1895, η Εθνική Εταιρεία διέθετε εξήντα μέλη και με νέο καταστατικό που συντάχθηκε το ίδιο έτος συγκροτήθηκε ενδεκαμελές συμβούλιο.
 
Μέσα σε δύο χρόνια η Ε.Ε. απέκτησε μεγάλη ισχύ με την μύηση της πλειονότητας των αξιωματικών τόσο του στρατού ξηράς όσο και του ναυτικού καθώς και πολλών πολιτευτών και μεγάλου μέρους δημοσιοϋπαλληλικού και δικαστικού ακόμα κλάδου. Κατάφερε να προσελκύσει σημαντικούς παράγοντες της δημόσιας ζωής, καθώς και διανοούμενους ή καλλιτέχνες της εποχής, όπως ο [[Ανδρέας Καρκαβίτσας]], ο [[Γρηγόριος Ξενόπουλος]], ο [[Νικόλαος Λύτρας]], ο [[Κωστής Παλαμάς]], ο [[Νικόλαος Πολίτης]] και άλλοι<ref>Ιστορία του Ελληνικού Έθνους ΙΔ', σελ. 97</ref>. Χάρη στο μυστηρίου που την περιέβαλλε και την "αόρατη δύναμη" της "υπέρτατης Αρχής" της, (όπως έλεγαν τότε), η εταιρεία επεκτάθηκε και εκτός των τότε συνόρων, στις ελληνικές παροικίες του εξωτερικού, εξασφαλίζοντας έτσι τεράστια οικονομικά μέσα αλλά και ασφαλώς εξίσου μεγάλη ηθική επιρροή. Την Άνοιξη του 1896 η Εθνική Εταιρεία αριθμούσε ήδη 56 παραρτήματα σε διάφορες ελληνικές πόλεις της τότε Ελλάδας, (που σημαίνει σχεδόν σε όλες), με 83 υποοργανώσεις στις ελληνικές κοινότητες του εξωτερικού<ref>D.[[Ντάγκλας DakinΝτάκιν]], "Η Ενοποίηση της Ελλάδας 1770-1923"</ref>, ενώ ο συνολικός αριθμός των μελών της υπολογίζονταν σε 3.185 ενεργά μέλη<ref>D.[[Ντάγκλας DakinΝτάκιν]], "Η Ενοποίηση της Ελλάδας 1770-1923"</ref>. Με την υποστήριξη όμως και άλλων παρεμφερών πατριωτικών ομίλων καθώς και πολιτικών προσώπων ιδίως της αντιπολίτευσης, όπως π.χ. το προσωπικό κόμμα του Ράλλη, άσκησε εντονότατη πίεση και κριτική στη τότε κυβέρνηση του Δεληγιάννη.
Έτσι η Εταιρεία αυτή μεταβλήθηκε σιγά - σιγά σε "κράτος εν κράτει" ενώ οι δραστηριότητές της επεκτάθηκαν εκτός της Κρήτης στη Μακεδονία και την Ήπειρο. Ενίσχυσε δε ηθικά και υλικά την [[Κρητική Επανάσταση του 1896]] και πράγματι αντέταξε κατά της διείσδυσης της Βουλγαρικής Εξαρχίας στη [[Μακεδονία]], (που ήταν τμήμα ακόμη της Οθωμανικής αυτοκρατορίας), πολλά αντιανταρτικά σώματα.
 
Γραμμή 103:
== Πηγές ==
* Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, τομ. ΙΔ', Εκδοτική Αθηνών, 1978
* Κ.[[Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος]], "Επίτομος Ιστορία του Ελληνικού Έθνους", σελσσ. 864-865
* Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν Ηλίου, τομ. 6ος, σελ. 384
* Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια, τομ.Θ΄, σελ. 724-725.
* Σ.[[Σπυρίδων Μαρκεζίνης]], ''Πολιτική Ιστορία της Νεωτέρας Ελλάδος'', τομ. 2ος, σελ. 275
* "Κ. Rose, ''Με τους Έλληνες στη Θεσσαλία'' [With the Greeks in Thessaly], London 1897.
* D.[[Ντάγκλας DakinΝτάκιν]], ''Η Ενοποίηση της Ελλάδας 1770-1923'', (μτφρ. Α. Ξανθόπουλου), ΜΙΕΤ, Αθήνα 1984, σελ. 229.
 
 
 
{{DEFAULTSORT:Εθνικη Εταιρεια}}
[[Κατηγορία:Μυστικές οργανώσεις]]
[[Κατηγορία:Ελληνοτουρκικός πόλεμος (1897)]]