Παύλος Καλλιγάς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 32:
== Δραστηριότητες ==
Υπήρξε δραστήριο μέλος της αθηναϊκής κοινωνίας συμμετέχοντας σε φιλολογικούς και επιστημονικούς συλλόγους. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος και πρώτος πρόεδρος ([[1875]] - [[1881]]) της [[Αθηναϊκή Λέσχη|Αθηναϊκής Λέσχης]], μέλος του διοικητικού συμβουλίου της [[Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος|Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος]] ([[1851]] - [[1885]]), αντεπιστέλλον μέλος της ''Εταιρείας των Φίλων της Επιστήμης'' ([[Κέρκυρα]]), πρόεδρος του σωματείου Εθνική Άμυνα καθώς και ιδρυτής, μαζί με τον [[Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος|Κωνσταντίνο Παπαρρηγόπουλο]], του ''Συλλόγου προς διάδοσιν των ελληνικών γραμμάτων''. Να σημειωθεί ότι με τον τελευταίο διαφωνούσε ως προς την ενότητα του Μεσαιωνικού και του Νέου Ελληνισμού. Ο Καλλιγάς εμφορούμενος από ''πολιτειοκρατικές'' απόψεις σχετικά με τις σχέσεις Εκκλησίας και Πολιτείας, στη διαμάχη [[Θεόκλητος Φαρμακίδης|Φαρμακίδη]] και [[Κωνσταντίνος Οικονόμος|Οικονόμου]] υποστήριξε τον Φαρμακίδη. Μάλιστα στα προλεγόμενα της μετάφρασης του έργου του Φρειδερίκου Wiener ''Περί των συλλογών και κανόνων της Εκκλησίας'', υποστήριξε την υπαγωγή της Εκκλησίας στην Πολιτεία όπως ενός ''κοινού σωματείου''. Δεχόταν ως θεμελιώδες αξίωμα το αυτοκέφαλο, αλλά και την μη ανάμιξη της θρησκείας και της πολιτικής.<ref>Παναγιώτης Μπρατσιώτης, «Ο Παύλος Καλλιγάς ως χριστιανός επιστήμων (1814-1896)», Θεολογία τομ.22 (1951), σελ.34</ref>
Ο Παύλος Καλλιγάς παρ' όλη την πολιτική του δραστηριότητα, ανέπτυξε πλούσια συγγραφική δραστηριότητα στον τομέα της ιστορίας, του δικαίου και της λογοτεχνίας. Δημοσίευσε, μεταξύ άλλων, το ''«Οι τρεις ιεαρατικοί βαθμοί της Εκκλησίας»'' κ.ά. Στον τομέα της ιστορίας εξέδωσε το ''«Η εξάντλησις των κομμάτων, ήτοι ηθικά γεγονότα της κοινωνίας μας»'' ([[1842]]), ''«Μελέται βυζαντινής ιστορίας από της πρώτης μέχρις της τελευταίας αλώσεως 1204-1453»'' ([[1894]]) ενώ δημοσίευσε στο περιοδικό ''[[Πανδώρα (περιοδικό)|Πανδώρα]]'' το μυθιστόρημά του ''Θάνος Βλέκας'' το οποίο θεωρείται ως ένα από τα σημαντικότερα έργα της [[ελληνική πεζογραφία 1830-1880|πεζογραφίας της περιόδου 1830-1880]]<ref>Τ. Καγιαλής, «Παύλος Καλλιγάς», ''Η παλαιότερη πεζογραφία μας'' τ. Δ΄, εκδ. Σοκόλη, σελ. 173</ref>.
| |||