Πηδάλιον: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 13:
Για την ολοκλήρωση του «''Πηδαλίου''» χρειάστηκαν τρία χρόνια σκληρής εργασίας στη διάρκεια των οποίων ο Νικόδημος ανέτρεξε στους Κανονικούς ή Νομικούς Πανδέκτες που προϋπήρχαν, μελέτησε σε βάθος όλο το σχετικό υλικό που βρήκε και συμβουλεύτηκε τους Πατέρες της εκκλησίας. Συστηματοποίησε σε σχετικές εννοιολογικές ομάδες τους ιερούς κανόνες αφού τους πέρασε από αυστηρή φιλολογική κριτική. Ως συγκεκριμένες πηγές αναφέρονται οι εγκεκριμένες από την Εκκλησία ερμηνείες των ιερών κανόνων του ''Ιωάννου Ζωναρά'' (12ος αι.), του ''Θεοδώρου Βαλσαμώνος'' (13ος αι.), του ''Αλεξίου Αριστηνού'' (12ος αι.). Επίσης χρησιμοποίησε το νομοκάνονα του ''Ματθαίου Βλαστάρεως'' (14ος αι.), τις ερμηνείες των ι. κανόνων στα Αραβικά του ''Ιωσήφ του Αιγυπτίου'' (14ος αι.) και τα νομοκάνονα του ''Ιωάννου του Αντιοχέως'' και ''Ιωάννου του από σχολαστικών''. Πιο πριν είχε υπ' όψη του το έργο «Νομοκάνων» του [[Πατριάρχης Φώτιος Α΄|ιερού Φωτίου]] και τη βίβλο ''Index graecorum'' από τα Λατινικά. Τέλος, θεσπίσματα και νόμοι βασιλέων όπως και πολυάριθμες παραθέσεις από έργα εκκλησιαστικών ανδρών συμπληρώνουν τις επιστημονικές του πηγές<ref>Πρωτοπρ. Σαράντη Σαράντου, ό.π., σελ. 16</ref>.
==Δομή==
Η μέθοδος που ακολουθείται ση διαπραγμάτευση κάθε κανόνα είναι : στην αρχή προτάσσεται το κείμενο του κανόνα Στη συνέχεια παρατίθεται η ''ερμηνεία '' του κανόνος στην απλή νεοελληνική γλώσσα για τους ''απλοϊκούς και ασόφους''Με νέα εξ αρχής διατύπωση των εξηγήσεων του Ιωάννη Ζωναρά, Θεόδωρου Βαλσαμώνος και του Αλέξιου Αριστεινού, διατύπωση που φέρει την προσψπικήπροσΩπική σφραγίδα τους. <ref>Μητροπολίτης Σουηδίας και πάσης Σκανδιναβίας Παύλος Μενεβίσογλου, «Η κανονική συλλογή Πηδάλιον»στο:Χαριστείον Σεραφείμ Τίκα, Θεσσαλονίκη 1984, σελ.16161161-162</ref>
 
===Κριτική===