Διονύσιος Σολωμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Διονύσιος Σολωμός''' ([[8 Απριλίου]] [[1798]] - [[9 Φεβρουαρίου]] [[1857]]) ήταν [[Έλληνες|Έλληνας]] ποιητής, περισσότερο γνωστός για τη συγγραφή του ποιήματος [[Ύμνος εις την Ελευθερίαν]], οι πρώτες δύο στροφές του οποίου έγιναν ο [[εθνικός ύμνος]] των Ελλήνων ([[Ελλάδα|Ελλάδας]] και Κύπρου). Κεντρικό πρόσωπο της [[Επτανησιακή σχολή (λογοτεχνία)|Επτανησιακής σχολής]], ο Διονύσιος Σολωμός θεωρήθηκε και θεωρείται ο εθνικός ποιητής τηςτων ΕλλάδαςΕλλήνων, όχι μόνον γιατί έγραψε τον Εθνικό Ύμνο, αλλά και γιατί αξιοποίησε την προγενέστερη ποιητική παράδοση ([[κρητική λογοτεχνία της Βενετοκρατίας|κρητική λογοτεχνία]], [[Δημοτικό τραγούδι]]) και ήταν ο πρώτος που καλλιέργησε συστηματικά τη [[δημοτική γλώσσα]] και άνοιξε τον δρόμο για τη χρησιμοποίησή της στη λογοτεχνία, αλλάζοντας ακόμη περισσότερο τη στάθμη της.<ref>Δημαράς Κ.Θ. 1994, 24.</ref> Σύμφωνα με τις απόψεις του δημιουργούσε ''«από τον ρωμαντισμό μαζί με τον κλασικισμό ένα [...]είδος μιχτό, αλλά νόμιμο[...]»''.<ref>Δημαράς Κ.Θ. 1994, 20.</ref><ref>Ο Beaton αναφέρει χαρακτηριστικά πως ο Σολωμός, μαζί με τον Παλαμά και τον Κάλβο, «''αντιμετωπίζονται ως ποιητές που περισσότερο από κάθε άλλον αναμετρήθηκαν με τις ιδέες, τις λογοτεχνικές τεχνικές και τα οράματα του Ρομαντισμού, έτσι όπως εκδηλώθηκε σε άλλα μέρη της Ευρώπης''» Βλ. Beaton R. 1996, 39.</ref>