Ρομανική τέχνη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 1:
[[Αρχείο:00 Basilique Ste-Marie-Madeleine de Vézelay - JPG1.jpg|δεξιά|μικρογραφία|200px|Η πρόσοψη του ναού της Αγίας Μαγδαληνής στο Βεζελέ (Vézelay) της Γαλλίας, πρώιμος 12ος αι.]]
Ο όρος '''ρομανική τέχνη''' (ή ρομανικός ρυθμός) αναφέρεται στο καλλιτεχνικό ρεύμα που κυριάρχησε στη μεσαιωνική Ευρώπη από τον 11ο ως τις πρώτες δεκαετίες του 13ου αι. και εκφράστηκε κυρίως στην αρχιτεκτονική και τη γλυπτική, λιγότερο στη ζωγραφική και τη μικροτεχνία. Ονομάστηκε έτσι τον 19ο αι. λόγω των καταβολών της στη [[Ρωμαϊκή τέχνη|ρωμαϊκή τέχνη]], όπως αντίστοιχα ονομάστηκαν [[Ρομανικές γλώσσες|ρομανικές γλώσσες]] όσες κατάγονταν από τα λατινικά. Η ρομανική τέχνη είναι η πρώτη που απλώθηκε σε ολόκληρη την καθολική Ευρώπη, από τη Σκανδιναβία ως την Ιβηρική Χερσόνησο και τη Σικελία, συμπεριλαμβανομένων και των [[Βρετανικά Νησιά|Βρετανικών Νησιών]], όπου είναι περισσότερο γνωστή ως «νορμανδική».
Η ρομανική τέχνη επανέφερε στην αρχιτεκτονική και τη γλυπτική της δυτικής Ευρώπης τη μνημειακότητα, που είχε υποχωρήσει μετά την κατάλυση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και την παρακμή της τέχνης της. Σημαντικές καινοτομίες της είναι η χρήση θόλων και τόξων στην αρχιτεκτονική, που επέτρεψαν τη στέγαση επιβλητικών μνημειακών ναών, η εισαγωγή της γλυπτής διακόσμησης στις πύλες και στα κιονόκρανα των ναών, η τυποποίηση στην εικονογραφία και οι ψηλόλιγνες, συχνά αέρινες μορφές με διακοσμητικά επεξεργασμένη γράμμωση της κόμμωσης και των πτυχών του ενδύματος.
| |||