Συνθήκη της Απάμειας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Bot: Migrating 13 langlinks, now provided by Wikidata on d:Q1259381
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 2:
Η '''Συνθήκη της Απάμειας''' ήταν μια συνθήκη η οποία πραγματοποιήθηκε το [[188 π.Χ.]] και σηματοδότησε το τέλος των [[Αντίοχος Γ' ο Μέγας|Αντιοχικών πολέμων]], όπως ονομάσθηκαν, ανάμεσα στους [[Ρωμαϊκή Δημοκρατία|Ρωμαίους]] και τους [[Σελευκίδες]] του [[Αντίοχος Γ' ο Μέγας|Αντίοχου Γ' του Μέγα]].
 
Μετά τη [[Μάχη της Μαγνησίας]] και την ήττα του Αντίοχου Γ' του Μέγα, ο τελευταίος υπέγραψε το [[188 π.Χ.]] ειρήνη με τους Ρωμαίους που δήγησεοδήγησε στην οριστική απώλεια των κτήσεων που είχαν κατοχυρώσει την παρουσία του Αντιόχου στο χώρο του Αιγαίου και συνέβαλε στην αύξηση της δύναμης των συμμάχων της Ρώμης Ρόδου με την παραχώρηση της Λυκίας και τμήματος της Καρίας και Περγάμου. Εξαίρεση αποτελούσε και μια σειρά αυτόνομων στο παρελθόν ελληνικών πόλεων που ανέκτησαν την ελευθερίας τους.<ref>[[Πολύβιος]], Ιστορικά (Hist.) 18.47.5</ref> Άλλοι όροι ήταν:Οι Σελευκίδες θα εγκατέλειπαν τα εδάφη τους βόρεια του [[Ταύρος (οροσειρά)|Ταύρου]], θα περιόριζαν το στόλο τους σε 12 πλοία και θα πλήρωναν πολεμική αποζημίωση 15.000 [[τάλαντο|τάλαντα]]. Έτσι ο '''Ρωμαιο-συριακός Πόλεμος''' τελείωσε, αλλά το [[172 π.Χ.]] άρχισε ο [[Μακεδονικοί Πόλεμοι#Γ' Μακεδονικός Πόλεμος|Τρίτος Μακεδονικός Πόλεμος]].
 
==Παραπομπές==