Λουδοβίκος Φραγκίσκος Α΄ του Κοντί: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Λάτρευε πολύ την στρατιωτική σταδιοδρομία και όταν ο πόλεμος της Αυστριακής διαδοχής σταμάτησε (1741) συνόδευσε τον Κάρολο Λουδοβίκο, δούκα της Βοημίας[[Βοημία]]ς. Διηύθυνε τον στρατό στην [[Ιταλία]], όπου διακρίθηκε και νίκησε στην [[μάχη του Κόνι]] ([[1744]]). Το [[1745]] υπέταξε τους αυτοκρατορικούς στην [[Γερμανία]], μετέβη στην [[Ολλανδία]], όπου μετά από μερικές συγκρούσεις με τον ΜορίςΜωρίς ντε Σαξ αποχώρησε από την στρατιωτική δράση (1747). Την ίδια χρονιά, οι [[Πολωνοί]] ευγενείς του πρόσφεραν το στέμμα της χώρας, καθώς λόγω της αδύναμης υγείας του βασιλιά [[Αύγουστος Γ' της Πολωνίας|Αυγούστου Γ'Γ΄]] έπρεπε να βρεθεί έναςαντικαταστάτης αντικαταστάτηςτου.

Κέρδισε την προσωπική υποστήριξη του βασιλιά της Γαλλίας [[Λουδοβίκος ΙΕ΄ της Γαλλίας|Λουδοβίκου ΙΕ']] στην προσπάθεια του να γίνει βασιλιάς της [[Πολωνία|Πολωνίας]], αλλά η πολιτική των Γάλλων υπουργών ήταν να δοθεί το στέμμα στον [[οίκος της Σαξωνίας|οίκο της Σαξωνίας]], αφού η δελφίνη ήταν κόρη του Αυγούστου. Ο Λουδοβίκος Φραγκίσκος τότε έκανε μυστικές διαπραγματεύσεις με πρέσβεις Ανατολικών κρατών.

Τελικά δεν πήρε τον Πολωνικό θρόνο και τέθηκε κάτω από την εύνοια του βασιλιά Λουδοβίκου ΙΕ'ΙΕ΄ ως το [[1755]], μετά από τις ίντριγκες της [[Μαρκησία ντε Πομπαντούρ|μαντάμ ντε Πομπαντούρ]]. Αρνήθηκε να συμμετάσχει στον στρατό του [[Ρήνος|Ρήνου]] ([[1756]]).