Αλέξανδρος Ρόσιος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Πολύ χοντρό POV |
Αναίρεση έκδοσης 4208116 από τον 158.143.7.20 (Συζήτηση) |
||
Γραμμή 11:
Μετά τη [[Συμφωνία της Βάρκιζας]], ο Ρόσιος κυνηγήθηκε από τα αγγλικά στρατεύματα, τη [[χωροφυλακή]] και τις ακροδεξιές συμμορίες. Μάλιστα, στήθηκε μπλόκο στη Σιάτιστα για τη σύλληψή του. Όμως με τη βοήθεια των συντοπιτών του κατάφερε να διαφύγει<ref>Κωστής Παπακόγκος, Καπετάν Μάρκος, Τόμος Ά, Εκδόσεις Παπαζήση, σελ.61-69</ref>. Αναγκάστηκε να μείνει στην παρανομία, ώσπου οι καταδιωκόμενοι αγωνιστές συγκρότησαν το Δημοκρατικό Στρατό. Στο ΔΣΕ κατά τα χρόνια του [[Ελληνικός Εμφύλιος Πόλεμος 1946-1949|Εμφυλίου]], έπαιξε κεντρικό ρόλο, φτάνοντας μάλιστα στη θέση του υποστράτηγου.
{{Απόσπασμα|Στις 11 και 12 Απριλίου 1941 διεξάγεται μάχη του ελληνικού στρατού με τις μηχανοκίνητες γερμανικές φάλαγγες που περνούσαν από την τοποθεσία Νταούλι, με αποτέλεσμα την κατάληψη της Κλεισούρας από τους Γερμανούς. Και έφτασε η θλιβερή ημέρα της 5ης Απριλίου 1944 κατά την οποία η Κλεισούρα δέχεται το μεγαλύτερο πλήγμα. Αντάρτες του Ε.Α.Μ.- Ε.Λ.Α.Σ. που δρούσαν στην περιοχή, με αρχηγό τον καπετάν Υψηλάντη επιτίθενται σε γερμανική φάλαγγα στην θέση Νταούλι σκοτώνοντας τους τρεις προπομπούς στρατιώτες μοτοσικλετιστές. Οι Γερμανοί σε αντίποινα σκορπίζουν τον θάνατο και την φωτιά στον άμαχο πληθυσμό της μαρτυρικής κωμοπόλεως, σκοτώνοντας 246 αθώα γυναικόπαιδα και γέροντες και καίγοντας 160 σπίτια μέσα σε ένα δίωρο.}}{{πηγή}}
Μετά την ήττα του ΔΣΕ και το πέρασμα των μαχητών του στις χώρες του λεγόμενου υπαρκτού σοσιαλισμού εξελίχθηκε σε ηγετικό στέλεχος του ΚΚΕ, ένας από τους καθοδηγητές της Κομματικής Οργάνωσης του ΚΚΕ στην [[Τασκένδη]]. Αρχικά υπήρξε ένας από τους υποστηρικτές του [[Νίκος Ζαχαριάδης|Νίκου Ζαχαριάδη]], παίρνοντας θέση υπέρ του κατά τη διαμάχη του με τους [[Μάρκος Βαφειάδης|Μάρκο Βαφειάδη]], [[Μήτσος Παρτσαλίδης|Μήτσο Παρτσαλίδη]], [[Λευτέρης Αποστόλου|Λευτέρη Αποστόλου]] και [[Χρύσα Χατζηβασιλείου|Χρύσας Χατζηβασιλείου]]<ref>3η Συνδιάσκεψη του ΚΚΕ 10-14/10/1950, Εκδόσεις Γλάρος, σελ.179-184</ref>.
Ωστόσο αργότερα εξελίχθηκε σε έναν από τους πιο φανατικούς αντιπάλους του Ζαχαριάδη. Ο Ζαχαριάδης κατηγόρησε μεταξύ άλλων τον Αλέξανδρο Ρόσιο για φραξιονισμό και ζήτησε τη διαγραφή του από το ΚΚΕ, μετά τις συγκρούσεις ζαχαριαδικών και αντιζαχαριαδικών στην Τασκένδη<ref>Οι Σχέσεις ΚΚΕ και ΚΚ Σοβιετικής Ένωσης στο Διάστημα 1953-1977, σελ.95</ref>. Ο Ρόσιος κατά τις συγκρούσεις της
Γύρισε πίσω στην Ελλάδα με την αμνηστία του [[1976]].<ref>[http://www.siatistanews.gr/localnews/Rossios/02.html ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΦΕΥΓΟΥΝ: Ο ΣΙΑΤΙΣΤΙΝΟΣ ΑΛΕΚΟΣ ΝΙΚ. ΡΟΣΙΟΣ Ή ΚΑΠΕΤΑΝ ΥΨΗΛΑΝΤΗΣ]</ref> Με την επιστροφή του εντάχθηκε στο [[Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα]] (ΠΑΣΟΚ), όπου ο [[Ανδρέας Παπανδρέου]] τον περιέβαλε με μεγάλο σεβασμό και τον διόρισε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής και του Εκτελεστικού Γραφείου. Επίσης μετά το 1981 ανέλαβε για ένα διάστημα τη θέση του περιφερειάρχη στο Μεσολόγγι. Ήταν επίτιμος Πρόεδρος της [[Πανελλήνια Οργάνωση Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης|ΠΟΑΕΑ]]. Πέθανε στην Αθήνα το 2005.
| |||