Λαϊκό Κόμμα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 11:
== Β΄ Περίοδος (1945-1958) ==
[[Αρχείο:Λαικο κομμα τρηκ.JPG|200px|thumb|right|Αφίσα του Λαϊκού Κόμματος στις δεύτερες μεταπολεμικές εκλογές (1946)]]
Μετά την απελευθέρωση το [[1944]], το κόμμα επαναδραστηριοποιήθηκε υπό συλλογική ηγεσία, μέχρι που αρχηγός ορίσθηκε ο ανιψιός του Παναγή Τσαλδάρη, [[Κωνσταντίνος Τσαλδάρης|Κωνσταντίνος]]. Στις εκλογές που ακολούθησαν παρέμενε η πρώτη δύναμη στο χώρο της Δεξιάς. Αποκορύφωμα ήταν οι εκλογές του [[1946]], στις οποίες υπερίσχυσε έναντι του ασθενικού Κέντρου και των καταλοίπων του μεταξικού καθεστώτος. Παρά τη νίκη του όμως, ο [[Κωνσταντίνος Τσαλδάρης]] αναγκάστηκε υπό την έντονη πίεση των Αμερικανών, να στηρίξει κυβέρνηση συνασπισμού, με πρωθυπουργό τον παλιό βενιζελικό πολιτικό και αρχηγό του [[Κόμμα των Φιλελευθέρων|κόμματος των
Στις εκλογές του [[1950]] παρέμεινε πρώτη δύναμη στο χώρο της Δεξιάς, αν και τα κόμματα του Κέντρου μπόρεσαν να αποκτήσουν την πλειοψηφία στη Βουλή. Στις εκλογές του [[1951]] όμως, το κόμμα σαρώθηκε από τον [[Ελληνικός Συναγερμός|Ελληνικό Συναγερμό]] του [[Αλέξανδρος Παπάγος|Αλέξανδρου Παπάγου]], η δε πλειοψηφία των στελεχών του, προσχώρησε άμεσα σ’ αυτόν. Ο [[Κωνσταντίνος Τσαλδάρης]] συνέχισε να ηγείται του συνεχώς συρρικνούμενου κόμματός του, το οποίο πλέον εξέλεγε ελάχιστο αριθμό βουλευτών. Το [[1956]], το Λαϊκό Κόμμα συμμετείχε από κοινού με τα κόμματα του Κέντρου και της Αριστεράς, στο συνασπισμό υπό τον τίτλο "[[Δημοκρατική Ένωση]]", συγκροτώντας κατ' αυτόν τον τρόπο ένα είδος "Λαϊκού Μετώπου", κερδίζοντας 3 έδρες στη Βουλή. Το [[1958]], το Λαϊκό Κόμμα επιχείρησε να ανακτήσει ορισμένα από τα παλαιά στελέχη του, συγκεντρώνοντάς τα σε έναν εκλογικό συνασπισμό υπό την επωνυμία "[[Ένωσις Λαϊκού Κόμματος]]", και έλαβε στις εκλογές της [[11 Μαΐου|11ης Μαΐου]] 4 έδρες, οι 2 από τις οποίες περιήλθαν στο κόμμα. Από το [[1961]] δεν μετέχει πλέον σε εκλογές.
| |||