Φιλοσοφία της επιστήμης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 5:
== Η φύση των επιστημονικών δηλώσεων ==
Η επιστήμη εξάγει συμπεράσματα για το πως λειτουργεί η [[φύση]] και για τον τρόπο με τον οποίο η επιστημονική θεωρία σχετίζεται με τον κόσμο. Βασισμένη στην [[πείραμα|πειραματική]] τεκμηρίωση, στη [[λογική επαγωγή]] και στη [[παραγωγικός συλλογισμός|λογική παραγωγή]], εξετάζει συστηματικά τον κόσμο και τις δομές, τα αντικείμενα και τα συστήματα που υπάρχουν μέσα στη φύση και στην κοινωνία. Παρατηρώντας τη φύση των ανθρώπων και του περιβάλλοντός τους, η επιστήμη επιχειρεί να ερμηνεύσει τις έννοιες που είναι συνυφασμένες με την καθημερινή ζωή και το [[περιβάλλον]], με βάση την '''επιστημονική μέθοδο'''.
=== Εμπειρισμός ===
Μια κεντρική αρχή της φιλοσοφίας της επιστήμης είναι ο [[εμπειρισμός]], ή η εμπιστοσύνη στην τεκμηρίωση. Ο ''εμπειρισμός''
Οι παρατηρήσεις εμπεριέχουν την [[αντίληψη]], κατά συνέπεια αποτελούν [[Γνωσιοθεωρία|γνωστικές πράξεις]]. Δηλαδή, οι παρατηρήσεις είναι και αυτές μέρος της κατανόησής μας για τον τρόπο σύμφωνα με τον οποίο ο κόσμος λειτουργεί· καθώς η κατανόηση αυτή του κόσμου αλλάζει, οι ίδιες οι παρατηρήσεις μπορεί φαινομενικά να αλλάξουν. Ακριβέστερα, θα έλεγε κανείς ότι οι ερμηνείες μας επί των παρατηρήσεων μπορεί να αλλάξουν. Ένα καλά σχεδιασμένο πείραμα θα δώσει ταυτόσημα αποτελέσματα όταν επαναληφθεί με ταυτόσημο τρόπο. Όποτε το κοινωνικό πλαίσιο του παρατηρητή επηρεάζει την παρατήρηση, χάνεται η αντικειμενικότητα και η παρατήρηση δεν είναι πλέον χρήσιμη επιστημονικά. Αυτά είναι τα εγγενή όρια του εμπειρισμού, υπό την οντολογική προϋπόθεση πως ''πράγματι'' υφίσταται ένας αντικειμενικός, αυθύπαρκτος κόσμος, μία πραγματικότητα ανεξάρτητη από την υποκειμενική αντίληψη του καθενός για αυτήν.
Οι επιστήμονες προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν επαγωγή, [[
=== Επιστημονικός ρεαλισμός και ινστρουμενταλισμός ===
| |||