Λεωνίδας Ιασωνίδης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
+ 6 κατηγορίες (με το HotCat) |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
Ο '''Λεωνίδας Ιασωνίδης''' (1884-29 Ιουλίου 1959) ήταν νεοέλληνας πολιτικός με καταγωγή από τον Πόντο. Υπήρξε ένα από τα πολιτικά σύμβολα του νεότερου ποντιακού και προσφυγικού ελληνισμού.
==
Γεννήθηκε στον Πόντο (κατ' άλλους στην Ορντού, κατ' άλλους στην Πουλαντζάκη) το 1884. Αποφοίτησε από το φημισμένο “Φροντιστήριον” Τραπεζούντος το 1902 και στη συνέχεια σπούδασε νομικά στην Κωνσταντινούπουλη, από όπου αποφοίτησε το 1912. Συνέχισε τις σπουδές του στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου της Κωνσταντινούπολης και πήρε το δίπλωμα το 1912. Συνέχισε τις σπουδές του στο Παρίσι, από όπου έλαβε πτυχίο στις πολιτικές και κοινωνικές επιστήμες, το έτος 1915.
=='''Στράτευση στον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα των Ποντίων'''==▼
Κατά τη διάρκεια του α’ παγκοσμίου πολέμου φεύγει από τη Γαλλία και βρίσκεται στον Καύκασο, προκειμένου να εμψυχώσει και να οργανώσει τους Έλληνες του Πόντου που αναζητούν καταφύγιο στη Ρωσία, για να αποφύγουν τις διώξεις από τους Τούρκους, Ιδρύει στο Ροστοβ την «Ευξεινοπόντειον ΄Ενωσιν», το 1917, και πρωτοστατεί στην ίδρυση της «Κεντρικής Ενώσεως των Ποντίων» στο Αικατερινοντάρ το 1918. Συμμετέχει, το 1919, στην Εθνοσυνέλευση των Ποντίων του Βατούμ, της οποίας διετέλεσε τελευταίος πρόεδρος, με σκοπό την αποκατάσταση του Πόντου και τη δημιουργία ανεξάρτητης-αυτόνομης Δημοκρατίας.
Το 1920 μεταβαίνει στην Αθήνα, επισκέπτεται το Παρίσι και το Λονδίνο αργότερα, ως επικεφαλής της Επιτροπής Εθνικής Αμύνης, και αγωνίζεται με κάθε τρόπο για την ανεξαρτησία του Πόντου. Η πατριωτική δράση του έχει ως αποτέλεσμα την ερήμην καταδίκη του σε θάνατο με απαγχονισμό από τα δικαστήρια “ανεξαρτησίας” της Αμάσειας, που οργάνωσαν οι νεότουρκοι και οδήγησαν στον θάνατο χιλιάδες Έλληνες του Πόντου.
==
Το Σεπτέμβριο του 1922 έρχεται πρόσφυγας στην Ελλάδα. Αγωνίζεται για τα δικαιώματα των προσφύγων που κατέφυγαν στην Ελλάδα μετά τη μικρασιατική καταστροφή.
Γραμμή 19 ⟶ 17 :
Μετά την απελευθέρωση, επέστρεψε στην Ελλάδα, όπου συνέχισε την πολιτική σταδιοδρομία του. Επανεκλέχθηκε Βουλευτής και μάλιστα διετέλεσε Υπουργός Βορείου Ελλάδος.
Υπήρξε απλός στη ζωή του, φιλοδίκαιος, χαριτολόγος και προπάντων φλογερός πατριώτης. Το όνομά του φέρει μία κεντρική οδός της Θεσσαλονίκης που συνδέει την οδό Εγνατία με την οδό Αγίου Δημητρίου.
==Πηγές==
http://www.opontos.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=27&Itemid=6
| |||