Κρατήρας (αγγείο): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ρομπότ: Αφαιρώ 27 σύνδεσμους interwiki, που τώρα παρέχονται από τα Wikidata στο d:Q476968
Vagrand (συζήτηση | συνεισφορές)
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{πηγές|30|07|2013}}
[[εικόναΑρχείο:Museo archeologico di Firenze, Vaso Fançois 2-2008-11-23.JPG|thumb|right|350px|Ο περίφημος μελανόμορφος [[Κρατήρας του Κλειτία]], έργο του [[Εργότιμος|Εργότιμου]] και του [[Κλειτίας|Κλειτία]] (Αρχαιολογικό Μουσείο της [[Φλωρεντία]]ς, 570 π.Χ)]]
Οι [[Αρχαία Ελλάδα|αρχαίοι Έλληνες]] έπιναν το κρασί τους αναμεμιγμένο με νερό, ''οίνο κεκραμμένο'' δηλαδή. Όσοι έπιναν τον οίνο ''άκρατο'', σκέτο, ονομάζονταν ''ακρατοπότες'', κάτι ανάλογο με το σημερινό μέθυσος. Ο '''κρατήρας''' ήταν το αγγείο, στο οποίο αναμιγνυόταν το νερό και το κρασί και η λέξη προέρχεται από το ''κεράννυμι'', που σημαίνει αναμιγνύω.
 
Γραμμή 7 ⟶ 8 :
 
==Είδη==
[[αρχείοΑρχείο:Volute-krater woman BM GR1985.10-9.1.jpg|thumb|right|150px|Ελικοειδής κρατήρας]]
===Ελικοειδής κρατήρας===
Στρογγυλό σώμα, διακριτός λαιμός, βαρύ στήριγμα και δύο λαβές στη μορφή σπειροειδούς που εκτείνονται από τον ώμο του αγγείου έως τα χείλη. Το σχήμα εισήχθη περί το 575 π.Χ., αν και τα μελανόμορφα δείγματα είναι σπάνια και αναπτύχθηκε μετά το τέλος του 6ου π.Χ. αι. Τον συγκεκριμένο τύπο προτιμούσαν τα εργαστήρια της Απουλίας, ελληνικής [[Αρχαία Ελλάδα|ελληνικήςαποικία]] αποικίαςς στην Νότιο [[Ιταλία]].
Η μορφή έγινε λεπτότερη με το πέρασμα του χρόνου και Γοργόνεια, προσωπεία της [[Μέδουσα (τέχνη)|Μέδουσα]]ς, διακοσμούσαν τις έλικες των λαβών στην [[Απουλία]]. Η διακοσμητική σκηνή κάλυπτε το σώμα του αγγείου αμφίπλευρα και ενίοτε και τον λαιμό. Ο διάκοσμος συμπληρωνόταν με ανθέμια. Το σύνηθες ύψος του αγγείου ήταν τα 70 εκ, αν και στα εργαστήρια της Απουλίας κατασκευάζονταν αγγεία αυτού του τύπου ύψους 1 μ.
 
===Κιονωτός κρατήρας===
Γραμμή 21 ⟶ 22 :
Κάλυκας ονομάζεται το μέρος του άνθους που αποτελείται από τα σέπαλα και προστατεύει το άνθος. Ο καλυκόσχημος κρατήρας χαρακτηρίζεται από βαθύ σώμα με το κατώτερο τμήμα του κυρτό, και το ανώτερο ελαφρώς κοίλο. Φέρει βαρύ στήριγμα και λαβές τοποθετημένες στην κορυφή του κατώτερου τμήματος, που κυρτώνονται προς τα πάνω.
 
Το πρώτο δείγμα αυτού του τύπου αγγείου ανήκει πιθανώς στον [[Εξηκίας|Εξηκία]] περί το 530 π.Χ. Στην εποχή ανάπτυξης της [[Ερυθρόμορφη αγγειογραφία|ερυθρόμορφης]] τεχνικής, το σχήμα προτιμήθηκε πιθανώς εξαιτίας της αδιάκοπης περιμετρικής απεικονιστικής δυνατότητας. Ο διάκοσμος της ζωφόρου απαντάται στο άνω τμήμα του κορμού και δεν διακόπτεται. Το κατώτερο τμήμα είναι διακοσμημένο συνήθως με [[ανθέμιο|ανθέμια]] και το ύψος ποικίλλει από 40-50 εκ., και πάνω από 60 εκ. στην ύστερη ερυθρόμορφη περίοδο.
 
===Κωδωνόσχημος κρατήρας===
Γραμμή 30 ⟶ 31 :
Το σώμα του συγκεκριμένου τύπου είναι στρογγυλό κύπελλο με μικρές λαβές, κωνικό επιπωμάτιο με ψηλό εξόγκωμα και ψηλή βάση. Αυτή η μορφή προτιμήθηκε μόνο στην πρόωρη μελανόμορφη περίοδο. Το επιπωμάτιο (κάλυμμα), το σώμα και η βάση είναι διακοσμημένη και συνήθως προτιμούνται [[ζωφόρος|ζωφόροι]] με θηριομορφικές παραστάσεις. Το σύνηθες ύψος του συγκεκριμένου τύπου είναι το 1 μ.
 
{{DEFAULTSORT:Κρατηρας αγγειο}}
{{Αρχαιοελληνική αγγειογραφία}}
[[Κατηγορία:Κρατήρας| ]]
 
[[Κατηγορία:Αρχαιολογία]]
[[Κατηγορία:Κρατήρας]]
[[Κατηγορία:Τυπολογία αγγείων]]