Καστοριά: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 45:
 
[[Αρχείο:Epir1252-1315.png|thumb|right|350px|Το [[Δεσποτάτο της Ηπείρου]], στο οποίο ανήκε και η Καστοριά, όπως ήταν από το 1252 έως το 1315 ]]
Η Καστοριά χτίστηκε στη θέση της αρχαίας πόλης Celetrum (Κέλετρο), που μνημονεύεται από τον Ρωμαίο ιστορικό Τίτο Λίβιο.<ref> ΔημήτριοςΔημήτρης Κ. Σαμσάρης, Ιστορική γεωγραφία της ρωμαϊκής επαρχίας Μακεδονίας (Το τμήμα της σημερινής Δυτικής Μακεδονίας), Θεσσαλονίκη 1989 (Έκδοση της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών), σ.152</ref>
Κατά τον Προκόπιο, η στρατηγική θέση και η φυσική ομορφιά της περιοχής προσείλκυσε το ενδιαφέρον των αυτοκρατόρων του Βυζαντίου. Ο [[Ιουστινιανός Α']] μετέφερε εκείνη την πόλη σε «νησί» στο κέντρο της λίμνης και την περιέβαλε με διπλό τείχος, από το οποίο σήμερα μόνον σπαράγματα σώζονται. Το κάστρο αποτελούσαν δύο γραμμές τειχών που άρχιζαν από ένα μέρος της όχθης του λαιμού στα νότια, προχωρούσαν προς τη βόρεια όχθη της λίμνης και κατέληγαν στο ανατολικό μέρος της λίμνης. Εκεί το κάστρο γινόταν πιο φαρδύ και σχημάτιζε το ογκωδέστερο μέρος του νησιού, καταμεσίς της λίμνης.<ref name="ReferenceA"/>
Από το [[927]] μέχρι το [[969]], η Καστοριά ήταν υπό την κατοχή των [[Βουλγαρία|Βουλγάρων]], που εκδιώχθηκαν από τους [[Πετσενέγοι|Πετσενέγους]] με προτροπή των Βυζαντινών. Το [[990]], ο [[Τσάρος]] των Βουλγάρων [[Σαμουήλ της Βουλγαρίας|Σαμουήλ]] κατά την επιδρομή του στον ελλαδικό χώρο κατέλαβε και την Καστοριά, υπερνικώντας τη φυσική αλλά και την τεχνητή της οχύρωση. Το [[1017]], ο αυτοκράτορας [[Βασίλειος Β'|Βασίλειος Β' Βουλγαροκτόνος]] την πολιόρκησε αλλά απέτυχε να την καταλάβει.<ref>''The New Cambridge Medieval History: c. 900 - c. 1024'', τ.ΙΙΙ, σ. 600, Cambridge University Press, 2000, ISBN 0-521-36447-7.</ref> Με την τελική κατάρρευση της βουλγαρικής αντίστασης, το [[1019]], η πόλη επανήλθε στους Βυζαντινούς.