Νέα Πέραμος Καβάλας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
ορθογραφικά λάθη, σημεία στίξης, τονισμοί |
||
Γραμμή 10:
}}
Οι σημερινοί κάτοικοι του χωριού Νέα Πέραμος κατάγονται στην πλειοψηφία τους από πρόσφυγες της Μικράς Ασίας, οι οποίοι είχαν εκδιωχθεί στις αρχές της δεκαετίας του 1920 από την περιοχή της Πέραμος στην νότια όχθη της θάλασσας του Μαρμαρά. Ο βίαιος ξεριζωμός του Ελληνισμού της Μικράς Ασίας από τις προγονικές πατρίδες, το 1922, οδήγησε τους πρόσφυγες από την Πέραμο της Κυζικηνής Χερσονήσου Προποντίδας στην Ελλάδα, στην περιοχή της Καβάλας, εκεί όπου ιδρύθηκε η νέα πατρίδα, η Νέα Πέραμος Καβάλας.
Το 1924, οι Περάμιοι, που είχαν εγκατασταθεί και δημιουργήσει μία εύρωστη παροικία στην Κωνσταντινούπολη, (μετά την καταστροφική φωτιά της Περάμου από τους Τούρκους το 1915 και την εξορία που ακολούθησε) διώχθηκαν, αφού έγινε πράξη η υποχρεωτική ανταλλαγή των πληθυσμών Ελλάδας και Τουρκίας, σύμφωνα με τη συνθήκη της Λοζάνης.
Το δεύτερο κύμα προσφύγων, φτάνοντας στην Ελλάδα, επέλεξε την παραθαλάσσια περιοχή «Μεγάλο Πεύκο» της επαρχίας Μεγαρίδος, όπου εκεί ίδρυσε την νέα εστία, τη Νέα Πέραμο Αττικής, δηλώνοντας έτσι την καταγωγή και την πολιτιστική ταυτότητα των κατοίκων της.Τον Οκτώβριο του 1922 οι περισσότεροι Περαμιώτες πρόσφυγες είχαν συγκεντρωθεί στην Καβάλα. Στεγάστηκαν προσωρινά σε σπίτια, σε δημόσια κτίρια, σε καπναποθήκες κι όπου αλλού βρισκόταν χώρος. Άμεση ήταν η ανάγκη να βρεθεί ένας τόπος κατάλληλος για μόνιμη εγκατάσταση. Έτσι, την άνοιξη του '23 οι πρώτες οικογένειες Περαμιωτών εγκαταστάθηκαν στο συνοικισμό Νέα Μήδεια, που είχε κτιστεί για τους πρόσφυγες από τη Μήδεια της Μαύρης Θάλασσας. Ακολούθησαν κι άλλες Περαμιώτικες οικογένειες αλλά και οικογένειες από άλλα χωριά της Κυζίκου
Στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου βρίσκεται σήμερα το εξαιρετικής τέχνης εικόνισμα του Αγίου Παντελεήμονα που οι Περαμιώτες μετέφεραν από την Πέραμα. Δυστυχώς, το εικόνισμα της Αγίας Παρασκευής χάθηκε στη βουλγαρική κατοχή
Χρόνο με το χρόνο περιορίστηκαν οι βαλτότοποι και λιγόστεψε η ελονοσία που
▲Χρόνο με το χρόνο περιορίστηκαν οι βαλτότοποι και λιγόστεψε η ελονοσία που βασάνιζε παλιότερα τους Μηδιώτες αλλά και τους νεότερους οικιστές. Τα προβλήματα σιγά σιγά αντιμετωπίζονταν και ο τόπος άρχισε να προοδεύει. Αρχές του 1928 ο συνοικισμός αναγνωρίστηκε ως Κοινότητα Ν. Περάμου και συγκροτήθηκε το πρώτο Κοινοτικό Συμβούλιο με πρόεδρο τον Θεόδωρο Λιώτα. Ο κοινοτικός κύκλος ζωής της Νέας Περάμου, όπως και των άλλων χωριών που αποτέλεσαν το νέο Δήμο, έκλεισε με τον περίφημο "Καποδίστρια" το 1998.
ΑΡΧΑΙΑ ΟΙΣΥΜΗ ΚΑΙ ΑΝΑΚΤΟΡΟΠΟΛΗ:
Η ιστορία του χωριού Νέα Πέραμος φτάνει μέχρι στο 7. αιώνα π. Χ., όταν Θασίτες ίδρυσαν στην απέναντι όχθη της στερεάς την αποικία Οισύμη. Στην θέση του αρχαίου οικισμού αναφέρεται για πρώτη φορά κατά το 9. αιώνα μ. Χ. η επισκοπική έδρα Ανακτορούπολη, η οποία κατατάσσεται σήμερα στους σημαντικότερους αρχαιολογικούς και ιστορικούς τόπους του Νομού Καβάλας.
Κατά την βυζαντινή εποχή αποτέλεσε ο όρμος των Ελευθερών ένα από τα σημαντικά λιμάνια του βόρειου Αιγαίου. Η κάθοδος και τελικά ο ουσιαστικός αφανισμός της Ανακτορούπολη στα πλαίσια της επέκτασης της οθωμανικής αυτοκρατορίας έλαβε χώρα κατά το
▲Κατά την βυζαντινή εποχή αποτέλεσε ο όρμος των Ελευθερών ένα από τα σημαντικά λιμάνια του βόρειου Αιγαίου. Η κάθοδος και τελικά ο ουσιαστικός αφανισμός της Ανακτορούπολη στα πλαίσια της επέκτασης της οθωμανικής αυτοκρατορίας έλαβε χώρα κατά το 14. και 15. αιώνα.
«Αισύμη ή Οισύμη. Πόλις της αρχαίας Ήδαινίδος, εκτεινομένης μεταξύ των ποταμών της Μακεδονίας Στρυμόνος και Νέστου. Έκειτο εις τάς έκβολάς του Στρυμόνος και, ήτο αποικία των Θασίων. Ύπό του Όμηρου (Ίλ. Θ. 305) αναφέρεται με τό πρώτον της όνομα ( [Οίσύμη) ώς πατρίς τής ωραίας Καστιανείρας, έκ του γάμου της οποίας μετά του Πριάμου είχε γεννηθή ό Γαργυθίων, τόν όποιον έφόνευσεν ό δεινός τοξότης Τείκρος, ο αδελφός του Αίαντος.
Κατά τό εβδομον έτος του Πελοποννησιακού πολέμου (424 π. Χ.) ή πόλις αύτη, Οισύμη τότε καλούμενη, έκ των άξιολογωτάτων ούσα προσεχώρησε μετά της Γαληψού και Μυρκίνου, πόλεων πασών της Ήδωνίδος, προς τόν Βρασίδαν.» (
Σήμερα η
Η
Για
{{DEFAULTSORT:
{{χωριό-επέκταση}}
|