Αρχιεπίσκοπος Κρήτης Τιμόθεος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 4:
Το κοσμικό του όνομα ήταν ''Μιχαήλ Παπουτσάκης'' και είδε το φως της ζωής στο [[Γαβαλομούρι Κισάμου]] Χανίων, το [[1915]].
 
Τέταρτο από τα πένετε παιδιά της οικογένειας του, μένει ορφανός από πατέρα σε πολύ μικρή ηλικία. Τις εγκύκλιες σπουδές του ολοκληρώνει στην πόλη των Χανίων. Σπούδασε στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, ενώ παράλληλα εργαζόταν για να επιζεί. Συμμετέχει ως στρατιώτης στο Αλβανικό μέτωπο το 1940 και 1941. Την 7η Οκτωβρίου 1942 κείρεται μοναχός και ακολούθως χειροτονείται διάκονος στην Ιερά Πατριαρχική και Σταυροπηγιακή Μονή Κυρίας των Αγγέλων Γουβερνέτου Χανίων, την ημέρα της πανηγύρεως της. Ιερομόναχος θα χειροτονηθεί την 21η Νοεμβρίου του ίδιου έτους από τον Επίσκοπο Κυδωνίας και Αποκορώνου κ.κ. Αγαθάγγελο. Επίσης διετέλεσε Ηγουμενοσύμβουλος της ως άνω Ιεράς Μονής. Προσέφερε τις υπηρεσίες του ως ιεροκήρυκας και εφημέριος του Ιερού Ναού Αγίου Ιωάννη Προδρόμου Χανίων κατά την διάρκεια της Κατοχής. Μετά τον πόλεμο συνέχισε τις σπουδές του στη [[Γαλλία]]. Επιστρέφοντας από το εξωτερικό, υπηρέτησε ως εφημέριος στον Ιερό Ναό Χρυσοσπηλαιωτίσσης Αθηνών και παράλληλα ως υποδιευθυντής και πνευματικός του Θεολογικού Οικοτροφείου της Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδας.
 
Τέταρτο από τα πένετε παιδιά της οικογένειας του, μένει ορφανός από πατέρα σε πολύ μικρή ηλικία. Τις εγκύκλιες σπουδές του ολοκληρώνει στην πόλη των Χανίων. Σπούδασε στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, ενώ παράλληλα εργαζόταν για να επιζεί. Συμμετέχει ως στρατιώτης στο Αλβανικό μέτωπο το 1940 και 1941. Την 7η Οκτωβρίου 1942 κείρεται μοναχός και ακολούθως χειροτονείται διάκονος στην Ιερά Πατριαρχική και Σταυροπηγιακή Μονή Κυρίας των Αγγέλων Γουβερνέτου Χανίων, την ημέρα της πανηγύρεως της. Ιερομόναχος θα χειροτονηθεί την 21η Νοεμβρίου του ίδιου έτους από τον Επίσκοπο Κυδωνίας και Αποκορώνου κ.κ. Αγαθάγγελο. Επίσης διετέλεσε Ηγουμενοσύμβουλος της ως άνω Ιεράς Μονής. Προσέφερε τις υπηρεσίες του ως ιεροκήρυκας και εφημέριος του Ιερού Ναού Αγίου Ιωάννη Προδρόμου Χανίων κατά την διάρκεια της Γερμανικής Κατοχής. Μετά τον πόλεμο συνέχισε τις σπουδές του στη [[Γαλλία]]. Επιστρέφοντας από το εξωτερικό, υπηρέτησε ως εφημέριος στον Ιερό Ναό Χρυσοσπηλαιωτίσσης Αθηνών και παράλληλα ως, υποδιευθυντής και πνευματικός του Θεολογικού Οικοτροφείου της Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδας και καθηγητής της Ριζαρείου Εκκλησιαστικής Σχολής Αθηνών.
Το [[1956]] εξελέγη από την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας Κρήτης Επίσκοπος Γορτύνης και Αρκαδίας, όπου ξεκινά το πολυσχεδές κοινωνικό, φιλανθρωπικό και πνμευματικό του έργο με κέντρο το τότε προσκήνυμα της Παναγίας Καλυβιανής πλησίον των Μοιρών Ηρακλείου. Συγκεκριμένα ιδρύει γυναικεία Ιερά Μονή με πολυπληθή αδελφότητα και γύρω από αυτήν αναπτύσσει τα εξής φιλανθρωπικά και κοινωνικά ιδρύματα: Ορφανοτροφείο, Γηροκομείο, Οικοκυρική Σχολή, Τυπογραφείο, Ίδρυμα Παιδικής Υγείας, Ίδρυμα Παιδικής Προστασίας, Ίδρυμα Εργαζομένων Νεανίδων, Σχολή Κοπτικής και Ραπτικής, Δημοτικό Σχολείο, Οικοτροφείο Αρρένων, Οικοτροφεία θηλέων, Εργαστήριο Υφαντικής και Εργαστήριο Πλεκτικής. Επίσης δημιουργεί Σχολή Βυζαντινής Μουσικής και Αγιογραφίας, Ιεροραφείο, Χριστιανική Εστία και Πνευματικό Κέντρο. Γνωστά είναι και τα Πνευματικά Συμπόσια και Συνέδρια της Καλυβιανής. Για τα έργα του αυτά βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών.
 
Το [[1978]] εκλέγεται Αρχιεπίσκοπος Κρήτης. Στο Ηράκλειο αναδιοραγώνει και επεκτείνει την δραστηριότητα των πολλών Ιδρυμάτων που είχε ιδρύσει ο προκάτοχος του Αρχιεπίσκοπος Ευγένιος, ιδρύει ενορίες, ανακαινίζει ιερούς ναούς και ασχολείται με την επιμόρφωση του κλήρου. Στα πλαίσια αυτά ιδρύει την Ανωτέρα Εκκλησιαστική Σχολή Κρήτης (με έδρα το [[Ηράκλειο]]) και επιμελείται την έκδοση του περιοδικού «Αναγέννησις». Επίσης ιδρύει τον Ραδιοφωνικό Σταθμό της Ιεράς Αρχιεπισκοπής. Δίνει ιδιαίτερο βάρος στην πνευματική πρόοδο και ως γνήσιος μοναχός ιδρύει τα εξής Μοναστήρια: Αγίας Ειρήνης Χρυσοβαλάντου Ηρακλείου, Αγίων Θεοδώρων Ηρακλείου, Αγίων Πάντων Λουτρακίου, Εισοδίων Θεοτόκου Ροδιάς, Γενέσιον Θεοτόκου Παντανάσσης, Γενέσιον Θεοτόκου Σγουροκεφαλίου και Αγίας Φωτεινής Ελληνοπεραμάτων. Επίσης ανακαινίζει τις ήδη υπάρχουσες Ιερές Μονές.
 
Το [[1956]] και ενώ σχεδίαζε την ίδρυση μοναστηριακής αδελφότητας στο Λεκανοπέδιο Αττικής, εξελέγη από την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας Κρήτης Επίσκοπος Γορτύνης και Αρκαδίας,. όπουΕκεί ξεκινά το πολυσχεδές κοινωνικό, φιλανθρωπικό και πνμευματικό του έργο με κέντρο το τότε προσκήνυμα της Παναγίας Καλυβιανής πλησίον των Μοιρών Ηρακλείου. ΣυγκεκριμέναΑρχικά ιδρύει γυναικείατην Ιερά Μονή Παναγίας Καλυβιανής με πολυπληθή αδελφότητα και γύρω από αυτήν αναπτύσσει τα εξής φιλανθρωπικά και κοινωνικά ιδρύματα: Ορφανοτροφείο, Γηροκομείο, Οικοκυρική Σχολή, Τυπογραφείο, Ίδρυμα Παιδικής Υγείας, Ίδρυμα Παιδικής Προστασίας, Ίδρυμα Εργαζομένων Νεανίδων, Σχολή Κοπτικής και Ραπτικής, Δημοτικό Σχολείο, Οικοτροφείο Αρρένων, Οικοτροφεία θηλέων, Εργαστήριο Υφαντικής και Εργαστήριο Πλεκτικής. Επίσης δημιουργεί Σχολή Βυζαντινής Μουσικής και Αγιογραφίας, Ιεροραφείο, Χριστιανική Εστία και Πνευματικό Κέντρο. Γνωστά είναι και τα Πνευματικά Συμπόσια και Συνέδρια της Καλυβιανής. Για τα έργα του αυτά, τα οποία από πολλούς χαρακτηρίστηκαν ως "Νέα Βασιλειάδα" βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών.
Πολλοί κάνουν λόγο για έναν σύγχρονο Άγιο, του οποίου το όνομα προσωπικά συνδέεται με την θαυμαστή ανακάλυψη του τάφου και των λειψάνων του μυροβλήτη Οσίου Χαραλάμπη ο οποίος έζησε πλησίον της Παναγίας Καλυβιανής κατά τον 18ο αιώνα.
 
 
Το [[1978]] εκλέγεται Αρχιεπίσκοπος Κρήτης. Στο Ηράκλειο αναδιοραγώνει και επεκτείνει την δραστηριότητα των πολλών Ιδρυμάτων που είχε ιδρύσει ο προκάτοχος του Αρχιεπίσκοπος Ευγένιος, ενώ ιδρύει και νέα, δημιουργεί ενορίες, ανακαινίζει ιερούς ναούς, ανεγείερει και λειτουργεί Πνευματικά Κέντρα και ασχολείται με την επιμόρφωση του κλήρου. Στα πλαίσια αυτά ιδρύει την Ανωτέρα Εκκλησιαστική Σχολή Κρήτης (με έδρα το [[Ηράκλειο]]) και επιμελείται την έκδοση του περιοδικού «Αναγέννησις». Επίσης ιδρύει τον Ραδιοφωνικό Σταθμό της Ιεράς Αρχιεπισκοπής. Δίνει ιδιαίτερο βάρος στηνστον πνευματικήμοναχισμό πρόοδοαφού και ωςο γνήσιοςίδιος μοναχόςζούσε αυστηρά την μοναχική ζωή. Στα πλαίσια αυτά ιδρύει τα εξής Μοναστήρια: Αγίας Ειρήνης Χρυσοβαλάντου Ηρακλείου, Αγίων Θεοδώρων Ηρακλείου, Αγίων Πάντων Λουτρακίου, Εισοδίων Θεοτόκου Ροδιάς, Γενέσιον Θεοτόκου Παντανάσσης, Γενέσιον Θεοτόκου Σγουροκεφαλίου και Αγίας Φωτεινής Ελληνοπεραμάτων. Επίσης ανακαινίζει τιςκαι εγκαθιστά αδελφότητες στις ήδη υπάρχουσες Ιερές Μονές.
 
 
Πολλοί κάνουν λόγο για έναν σύγχρονο Άγιο, του οποίου το όνομα προσωπικά συνδέεται με την θαυμαστή ανακάλυψη του τάφου και των λειψάνων του μυροβλήτη Οσίου Χαραλάμπη ο οποίοςπου έζησε πλησίον της Παναγίας Καλυβιανής κατά τον 18ο αιώνα.
 
 
Απεβίωσε από ανακοπή καρδιάς την 25η Ιουλίου [[2006]] στο Ηράκλειο. Τάφηκε στο Ιερό Ησυχαστήριο Αγίας Φωτεινής της Σαμαρείτιδος στα Ελληνοπεράματα Ηρακλείου, του οποίου ιδρυτής και κτήρτωρ υπήρξε.
 
 
[[Κατηγορία:Αρχιεπίσκοποι Κρήτης|Τιμόθεος]]