Αριστοτέλης Νικολαΐδης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Dkat (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 2:
 
==Βίος==
Ο '''Αριστοτέλης Νικολαΐδης''' γεννήθηκε στη [[Μυτιλήνη]] στις 25 [[Νοέμβρης|Νοεμβρίου]] του [[1922]]. Ο πατέρας του ο Θεολόγης Νικολαΐδης ήταν γιατρός. Είχε άλλα δύο αδέλφια την Κωνσταντίνα και τον Νίκο, ψυχίατρο-ψυχαναλυτή., καθηγητή ΘαΨυχανάλυσης λάβουνστο καιΠανεπιστήμιο οιτης τρειςΓενεύης. τουςΚαι τα τρία αδέλφια είχαν ενεργό μερόςσυμμετοχή στην Εθνική Αντίσταση και θα φυλακισθούνφυλακίστηκαν. ΣπουδάζειΟ στηνΑριστοτέλης ΙατρικήΝικολαΐδης Σχολήφυλακίστηκε Αθηνώνστην καιΚατοχή ειδικεύεταιγια στοδυο Αιγινιτείομήνες στηντο [[Ψυχιατρική|ψυχιατρική]].Εκεί1942 θααπό πραγματοποιήσειτους Ιταλούς, και τηστα ΔιδακτορικήΔεκεμβριανά διατριβήτρεις τουμήνες με(1944-45) θέμααπό την ''Αποπροσωποποίηση-φαινομενολογικήτους μελέτη''Άγγλους. ΤοΜετά [[1954]]τα μεταβαίνειΔεκεμβριανά στοδιαχώρισε [[Παρίσι]]τη μεθέση σκοπότου να μετεκπαιδευτεί στην ψυχαιτρική. Εκεί γνωρίζει και παντρεύεταιαπό την Ίνγκριτ-Τίλντα,πολιτική ζωγράφο. Μαζί της απέκτησε μιατου κόρηΚΚΕ.<br>
Πρωτοπαρουσιάστηκε στη λογοτεχνία με το ποίημα «Μάθημα ανατομικής», που δημοσίευσε στο περιοδικό «Φοιτητική Τέχνη» (δεύτερο τεύχος, 1 Μαρτίου 1944).<br>
Επιστρέφει στην Ελλάδα μετά την πτώση της [[Χούντα των Συνταγματαρχών|Δικτατορίας]].Πέθανε στις 8 [[Οκτώβριος|Οκτωβρίου]] του [[1996]].
Σπούδασε στην Ιατρική Σχολή Αθηνών και ειδικεύτηκε στο Αιγινήτειο στην [[Ψυχιατρική|ψυχιατρική]]. Εκεί εκπόνησε και τη διδακτορική του διατριβή που είχε θέμα «Το σύνδρομο της αποπροσωποποιήσεως». Το [[1954]] πήγε στο [[Παρίσι]] με σκοπό να μετεκπαιδευτεί στην ψυχιατρική ως υπότροφος του γαλλικού κράτους. Εκεί γνώρισε και παντρεύτηκε τη ζωγράφο Ίνγκριντ-Τίλντα. Μαζί της απέκτησε μια κόρη. Έζησε στη Γαλλία, τις ΗΠΑ, τη Γερμανία και την Ελβετία, εργαζόμενος ως νευρολόγος-ψυχίατρος.<br>
Υπήρξε ιδρυτής του Διεθνούς Κέντρου Επιστημονικής Ορολογίας και Γλώσσας της Αθήνας το [[1966]] και ιδρυτικό μέλος του Ελληνικού Γλωσσικού Ομίλου, ασχολήθηκε επίσης με την επιστημονική αρθρογραφία και τη λογοτεχνία, συνεργαζόμενος με τις εφημερίδες [[Το Βήμα]], Journal de Geneve, Gazette de Lausanne, Frankfurter Allgemeine, [[Τα Νέα]] και περιοδικά όπως τα [[Ελεύθερα Γράμματα]], [[Η λέξη]], [[Καινούρια Εποχή]], [[Δώμα]], [[Τομές]], [[Διαβάζω]] κ.α.
ΕπιστρέφειΕπανήλθε στην Ελλάδα μετά την πτώση της [[Χούντα των Συνταγματαρχών|Δικτατορίας]].Πέθανε στις 8 [[Οκτώβριος|Οκτωβρίου]] του [[1996]].<br>
ΥπήρξεΉταν ο ιδρυτής του Διεθνούς Κέντρου Επιστημονικής Ορολογίας και Γλώσσας της Αθήνας το [[1966]], καθώς και ιδρυτικό μέλος του Ελληνικού Γλωσσικού Ομίλου,. ασχολήθηκεΑσχολήθηκε επίσης με την επιστημονική αρθρογραφία και τη λογοτεχνία, συνεργαζόμενος με τις εφημερίδες [[Το Βήμα]], Journal de Geneve, Gazette de Lausanne, Frankfurter Allgemeine, [[Τα Νέα]] και με περιοδικά όπως τα [[Ελεύθερα Γράμματα]], [[Νέα Εστία]], [[Τραμ]], [[Η λέξη]], [[ΚαινούριαΚαινούργια Εποχή]], [[Δώμα]], [[Τομές]], [[Διαβάζω]] κ.αά.<br>
Ανήκει στην πρώτη μεταπολεμική γενιά. Το έργο του είναι επηρεασμένο από τη φροϋδική θεωρία, τον υπαρξισμό, τον σουρεαλισμό και τον λεττρισμό. Ήταν μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών (αντιπρόεδρος το 1978). Έργα του έχουν μεταφραστεί σε διάφορες γλώσσες. Του απονεμήθηκε το 1976 το πρώτο Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος για το μυθιστόρημά του «Η εξαφάνιση».<br>
Πέθανε στις 8 [[Οκτώβριος|Οκτωβρίου]] [[1996]].
 
==Συγγραφικό έργο==
Γραμμή 10 ⟶ 14 :
 
===Πεζογραφικό===
*Οι συνυπάρχοντες, (Μόντρεαλ, 1969, έχει μεταφερθεί στην τηλεόραση)
*Η εξαφάνιση, (1975, πρώτο κρατικό βραβείο μυθιστορήματος το 1976)
*Ο κόσμος είναι άλλος- (διηγήματα, 1978)
*Στην κίτρινη ώρα, (1980)
*Ανθρώπων εξ ανθρώπων (διηγήματα, 1982)
*ΕξορκίζωταςΕξορκίζοντας θάνατο, (1985)
*Ο ιερός μαστός, 1987
*Ο ανιχνευτής, 1989
*Κάτω από τόσα βλέφαρα (διηγήματα, 1991)
*Ο αιώνας τέλειωνε στην κόψη, 1997
===Πόιηση===
 
===Ποίηση===
*Διαβαθμίσεις (1952)
*Η πείρα και η πυρά (1960)
*Οι διαφορές του φάσματος (1964)
*Η πείρα και η πυρά Β΄ (1965)
*Οι παράχρονες αναμνήσεις (1966)
*Η αγορά (1973)
*Αντιδράσεις μιας περιόδου (1977)
*Η πείρα και η πυρά ποιήματα 1937-1977 (1977, συγκεντρωτική έκδοση των ποιημάτων του, περιλαμβάνονται θεωρητικά κείμενα για την ποίηση και τη γλώσσα)
*Επιλογή Α΄(1982)
*Επιλογή Β΄(1983)
*Προσωπική σημειολογία (1985)
*Ερωφάντα. Συλλαβικά νερά (1988)
*Συγκεντρωμένα ποιήματα 1952-1990 (1991)
*Επιλεγμένα ποιήματα (1996)
 
===Δοκίμια-μελέτες===
*Η Αποπροσωποποίηση: μια φαινομενολογική μελέτη, (1954)
*Η νεολεκτική και αφηρημένη ποίηση, (1965)
*Ο Οδυσσέας της Εξαλλαγής,εξαλλαγής (Ν. Καζαντζάκης) [1977]
*Διάλογος στην Πνύκα: Μια συζήτηση για τη γλώσσα, (1980)
*Τα μυθιστορήματα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, (1981)
*Ένας ποιητής του αιώνος: Άγγελος Σικελιανός, (1982)
*Η γλώσσα και ποίηση του Καβάφη, (1983)
*Η ποιητική σκέψη και γλώσσα του Κώστα Αξελού, (1984)
*Ο τρόπος της γλωσσαςγλώσσας και άλλες γράφες,εγγραφές (1987)
*Dictionnaire des mots inexistants (1989)
 
===Μεταφράσεις===
*Τ.Σ.Έλιοτ, «Άπαντα τα ποιήματα,» (1984)
 
 
 
==Πηγές==
*Αριστοτέλης Νικολαΐδης, περιοδικό «Διαβάζω», τ/χ. 379, (Νοέμβριος 1997), σελ. 89-119
*Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών Ε.ΚΕ.ΒΙ.: Νικολαϊδης Αριστοτέλης [http://www.ekebi.gr/frontoffice/portal.asp?cpage=NODE&cnode=461&t=293]
 
==Εξωτερικοί σύνδεσμοι==
Γραμμή 48 ⟶ 66 :
{{DEFAULTSORT:Νικολαιδης Αριστοτελης}}
[[Κατηγορία:Έλληνες λογοτέχνες]]
[[Κατηγορία:Πρώτη Μεταπολεμική Γενιά]]
[[Κατηγορία:Μυτιληνιοί]]
[[Κατηγορία:Γεννήσεις το 1922]]