Λουκάς Νοταράς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 64:
Το έργο του Φραντζή επιβιώνει πλέον σε δύο μορφές, ένα ''Χρονικό Μικρό'' που διαπραγματεύεται την περίοδο από το [[1453]] έως το [[1477]], δηλαδή την περίοδο που καλύπτει η ζωή του, και ένα ''Χρονικό Μεγάλο'' που εκθέτει ολόκληρη την ιστορία της οικογένειας των [[Δυναστεία Παλαιολόγων|Παλαιολόγων]] και προσθέτει υλικό στο μικρό χρονικό. Κατά τους ειδικούς το μεγάλο χρονικό συντέθηκε τον επόμενο αιώνα από κάποιον [[Μακάριος Μελισσηνός|Μακάριο Μελισσηνό]].
 
Μεταξύ Φραντζή και Νοταρά υπήρχε από παλιά προσωπική εμπάθεια, και μάλιστα όταν ο πρώτος ζήτησε και έλαβε το οφφίκιο του μεγάλου λογοθέτη από τον αυτοκράτορα, ο δούκας Νοταράς αντέδρασε σ' αυτό. Μεταξύ των δύο ανδρών υπήρχε πάντα ανταγωνισμός για τα οφφίκια που επεδίωκαν όχι μόνο γι' αυτούς αλλά και για τα παιδιά τους, και γι' αυτό το λόγο είχαν έρθει πολλές φορές σε σύγκρουση.<ref>ΕΑΛΩ Η ΠΟΛΙΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΦΡΑΝΤΖΗ (ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΒΕΡΓΙΝΑ 2001) Απόδοση Ιωάννη ΜελισσίδηΜελισσείδη - Ρίτας Ζαβολέα ΜελισσίδουΜελισσείδου, σελ.24</ref>
 
Είναι πιθανόν οι χαρακτηρισμοί για τις αιτίες που επιφύλαξαν ένα τόσο τραγικό τέλος στο Νοταρά, να προέρχονται από τον [[Μακάριος Μελισσηνός|Μακάριο Μελισσηνό]], που μπορεί να παρερμήνευσε τα κείμενα για λόγους πολιτικούς και γιατί είχε μεγάλη αντιπάθεια στους απογόνους της οικογένειας Νοταρά.<ref>ΕΑΛΩ Η ΠΟΛΙΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΦΡΑΝΤΖΗ (ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΒΕΡΓΙΝΑ 2001) Απόδοση Ιωάννη ΜελισσίδηΜελισσείδη - Ρίτας Ζαβολέα ΜελισσίδουΜελισσείδου, σελ.10</ref>
 
Επίσης είναι χαρακτηριστικό ότι μεταξύ αυτών που κατέγραψαν τους κώδικες του Μεγάλου Χρονικού, συγκαταλέγεται και ο γνωστός νοτάριος (συμβολαιογράφος) [[Ανδρέας Δαρμάριος]] από την [[Μονεμβασία]], καθώς και ο [[Ιωάννης Δαρμάριος]] της ίδιας οικογένειας. Και οι δύο ανήκαν στην ακολουθία του Μακαρίου Μελισσινού. Είναι γνωστό ότι ο Ανδρέας συγκολλούσε άσχετα μεταξύ τους κομμάτια και δημιουργούσε αμφιβόλου υποστάσεως συγγραφές. Επειδή όμως οι παραποιήσεις γινόντουσαν συστηματικά, άλλος πρέπει να ήταν ο ιθύνων νους της υπόθεσης. Ακόμη, πρέπει να σημειωθεί ότι όλα τα χειρόγραφα γράφτηκαν στους τόπους που έζησε ο [[Μακάριος Μελισσηνός]] ([[Ισπανία]], [[Νάπολη|Νεάπολη Ιταλίας]]). <ref>ΕΑΛΩ Η ΠΟΛΙΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΦΡΑΝΤΖΗ (ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΒΕΡΓΙΝΑ 2001) Απόδοση Ιωάννη ΜελισσίδηΜελισσείδη - Ρίτας Ζαβολέα ΜελισσίδουΜελισσείδου, σελ.11-12</ref>
 
==Παραπομπές==