Ουόλτερ Ράλεϊ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Vagrand (συζήτηση | συνεισφορές)
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 2:
Ο '''Ουόλτερ Ράλεϊ''' (Sir Walter Raleigh, [[1552]] ή [[1554]] - [[1618]]) ήταν [[Αγγλία|Άγγλος]] στρατιωτικός, ποιητής, αυλικός και εξερευνητής.<br />
 
ΔεκαέξιΣε ηλικία δεκαέξι ετών άρχισε σπουδές στην [[Οξφόρδη]], τις οποίες διέκοψε για να πολεμήσει υπέρ των Ουγενότων στηνστη [[Γαλλία]]. Επέστρεψε στην [[Αγγλία]] το 1575 και σπούδασε νομικά για τρία χρόνια αλλά έφυγε πάλι στην [[Ολλανδία]] για να πολεμήσει κατά των Ισπανών. Δυο χρόνια αργότερα, λοχαγός πλέον, πήρε ενεργό μέρος στην κατάπνιξη των Ιρλανδικών εξεγέρσεων.<br />
 
Η βασίλισσα [[Ελισάβετ Α' της Αγγλίας|Ελισάβετ]] του έδειξε μεγάλη εύνοια, του παραχώρησε μεγάλες εκτάσεις, μονοπώλια, θέσεις και το 1585 τον έχρισε ιππότη. <br />
Γραμμή 13:
Το 1595 εξόπλισε πέντε πλοία και κατευθύνθηκε στη Νότιο Αμερική αναζητώντας το μυθικό Ελντοράντο. Ανέπλευσε τον Ορινόκο επί εκατό μίλια αλλά το μόνο αποτέλεσμα της επιχείρησής του ήταν το βιβλίο του ''Η ανακάλυψη της μεγάλης, πλούσιας και ωραίας Αυτοκρατορίας της Γουϊάνας''. Αξιοπρόσεκτα τα συμπεράσματά του : «Όποιος κυριαρχεί στην θάλασσα, ελέγχει το παγκόσμιο εμπόριο, έχει τον παγκόσμιο πλούτο και τον κόσμο όλο».<br />
 
[[Image:Millais Boyhood of Raleigh.jpg|thumbnail|right|[[Τζων Έβερετ ΜίλλαιςΜιλαί]], ''Η παιδική ηλικία του Ράλεϊ'' (1871)]]
 
Το 1596 πήρε μέρος στην εκστρατεία κατά του Κάδιξ, τραυματίστηκε και έγινε αρχηγός της σωματοφυλακής της βασίλισσας (των Yeomen of the Guard). Το 1597 συμμετέσχεσυμμετείχε ως υποναύαρχος του Έσσεξ στην εκστρατεία κατά των Αζορών, όπου επίσης διακρίθηκε.<br />
 
Το 1603 η Ελισάβετ πέθανε και βασιλιάς έγινε ο [[Ιάκωβος Α' της Αγγλίας|Ιάκωβος Α΄]], για την ανάρρηση του οποίου ο Ράλεϊ είχε εκφράσει αντιρρήσεις. Παύθηκε αμέσως από όλα του τα αξιώματα και αρχισεάρχισε να συνωμοτεί κατά του Ιακώβου. Κλείστηκε πάλι στον Πύργο, δικάστηκε και καταδικάστηκε, με αμφίβολες αποδείξεις, σε θάνατο με βασανιστήρια σαν προδότης. Οι φίλοι του και οι οικείοι του βασιλιά παρακάλεσαν για χάρη και ο Ιάκωβος διέταξε να μη εκτελεστεί η ποινή, την άφησε όμως να επικρέμαται. Επιτράπηκε στην γυναίκα του να μείνει μαζί του σ’ ένα παράπηγμα μέσα στον περίβολο του Πύργου (εκεί γεννήθηκε ένα χρόνο αργότερα ένας γιος του), και επί δεκατρία χρόνια ασχολούνταν με πειράματα χημείας, έγραψε μερικά ωραιότατα ποιήματα και μια ''Παγκόσμια Ιστορία'' που σταματά στους ρωμαϊκούς χρόνους, γιατί «όποιος γράψει νεώτερη ιστορία και πει την αλήθεια κινδυνεύει να σπάσει τα δόντια του». <br />
 
Το 1616 έπεισε τον Ιάκωβο να τον ελευθερώσει για ν’ ανακαλύψει του θρυλούμενους θησαυρούς της Γουϊάνας. Ξεκίνησε με δεκατέσσερα πλοία, την θανατική ποινή του να ισχύει πάντοτε και την ρητή διαταγή του βασιλιά να μη πειράξει τις ισπανικές αποικίες της Γουϊάνας για τις οποίες εξέφραζε φόβους ο πρεσβευτής της Ισπανίας. Σε αντίθετη περίπτωση η θανατική ποινή θα εκτελούνταν. Ο Ράλεϊ αποδέχθηκε εγγράφως τους όρους αυτούς.<br />
Γραμμή 25:
Ανέβηκε στο ικρίωμα στις 29 Οκτωβρίου του 1618 με αξιοθαύμαστη ψυχραιμία. Δοκίμασε την κόψη του τσεκουριού και είπε : «Το καλύτερο φάρμακο για τους πόνους μου. Ας κάνουμε γρήγορα. Είναι η ώρα που με πιάνει η ελονοσία μου και οι εχθροί μου θα νομίσουν πως τρέμω από φόβο». <br />
 
Ο ΡάλειΡάλεϊ θεωρήθηκε ο τέλειος τύπος του ελισαβετιανού άνδρα, πολεμιστής, ποιητής, τυχοδιώκτης, διανοούμενος, μάρτυρας του αγώνα κατά των Ισπανών, ένας [[Homo Universalis]] της εποχής του.