Παφλαγονία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Διαρρέεται από τον '''Άλυ''' ποταμό (σημ. Kızılırmak) που αποτελεί και το φυσικό ανατολικό όριο της χώρας. Η Παφλαγονία είναι, στο μεγαλύτερο μέρος της, τραχιά ορεινή χώρα αλλά διαθέτει και εύφορες κοιλάδες με σημαντική παραγωγή φουντουκιών και φρούτων. ΗτανΉταν γνωστή από τους αρχαίους χρόνους για τα άλογα και τα μουλάρια της αλλά και για τη σιδηρουργία της, ενώ σημαντικές ελληνικές αποικίες είχαν ιδρυθεί στα παράλιά της, όπως η [[Σινώπη]] και η [[Άμαστρις]].

Πρώτη μνεία για τη χώρα αυτή έχουμε από τον [[Όμηρος|Όμηρο]] ([[s:ΙΛΙΑΣ-Β#850|Ιλ.Β' 851]] κ.ε) κατά τον οποίο ο βασιλιάς της, ''Πυλαιμένης ο εξ Ενετών'', σύμμαχος των Τρώων, οδήγησε στην [[Τροία]] το στρατό των εξής πόλεων της χώρας: ''Κυτώρου'', ''Κρώμνης'', ''Σησάμου'', ''Αιγιαλού'' και ''Εριθύνων''. Τον Πυλαιμένη τελικά σκότωσε ο [[Μενέλαος]]. Ο αρχαίος ιστορικός [[Στράβωνας]] αναφέρει ότι οι Παφλαγόνες, μετά την άλωση της Τροίας, δεν επανήλθαν στη χώρα τους αλλά μέσω Θράκης, κινούμενοι δυτικά, έφθασαν στο Αδριατικό πέλαγος όπου έκτισαν την Ενετία (Στράβων, 543). Αυτή η παράδοση ίσως να πλάστηκε ως δικαιολογία για την εξαφάνιση του ονόματος της πόλης των Ενετών.

Οι Παφλαγόνες συμμετείχαν στην εκστρατεία του [[Ξέρξης|Ξέρξη]] εναντίον της Ελλάδας. Αργότερα έγιναν ανεξάρτητοι, με δικό τους ηγεμόνα. Κατά την εκστρατεία του [[Αλέξανδρος ο Μέγας|Μ. Αλεξάνδρου]] στη [[Μικρά Ασία]] (333 π.Χ.) οι [[Παφλαγόνες]] δήλωσαν υποτέλεια, με τον όρο να μη διέλθουν τα μακεδονικά στρατεύματα από τη χώρα τους. Τότε η Παφλαγονία ήταν ενωμένη με τον Πόντο (Βλ. [[Καππαδοκία]] – Ιστορία) με ηγεμόνα τον [[Μιθριδάτης Α' του Πόντου|Μιθριδάτη]] το γιο του ''Αριοβαρζάνου''. Μετά το θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου η περιοχή δόθηκε στον [[Ευμένης της Καρδίας|Ευμένη]]. Μετά τη μάχη στην Ιψό, περιήλθε από τον [[Αντίγονος ο Μονόφθαλμος|Αντίγονο]] στον βασιλιά της Θράκης [[Λυσίμαχος|Λυσίμαχο]] και από αυτόν στον [[Σέλευκος Α' Νικάτωρ|Σέλευκο Α'Α΄]]. Κατά το 2ο αιώνα π.Χ. οι ηγεμόνες της Παφλαγονίας φέρουν το όνομα του μυθικού βασιλιά τους Πυλαιμένη και είναι ανεξάρτητοι των Σελευκιδών.

Μετά τη λήξη του Β'Β΄ Μιθριδατικού πολέμου υπέρ των Ρωμαίων (64 π.Χ.), ο νικητής [[Πομπήιος ο Μέγας|Πομπήιος]] προσάρτησε την παραλιακή χώρα της Παφλαγονίας στη ρωμαϊκή επαρχία Πόντου – Βιθυνίας. Οι κάτοικοι του εσωτερικού της χώρας διατήρησαν τη ανεξαρτησία τους μέχρι το 7 π.Χ. Κατά τον 3ο αιώνα μ.Χ., η Παφλαγονία, της οποίας το νότιο τμήμα είχε προσαρτηθεί το 7 μ.Χ. στη [[Γαλατία (Μικρά Ασία)|Γαλατία]], οργανώθηκε ως ιδιαίτερη επαρχία της διοίκησης του Πόντου με πρωτεύουσα τη [[Γάγγρα]]. Αργότερα αποτέλεσε το Θέμα Παφλαγονίας ή Παφλαγόνων.

Στις περισσότερες από τις παραπάνω θέσεις έχουν βρεθεί νομίσματα με ελληνικές επιγραφές με σημαντικότερη εκείνα με την επιγραφή «ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΠΥΛΑΙΜΕΝΟΥ ΕΥΕΡΓΕΤΟΥ», αποδιδόμενα στο γιο του Βασιλέως της [[Βιθυνία|Βιθυνίας]] Νικομήδους Β'Β΄ τοντου ΦιλήμοναΦιλήμονος.