Βόλγκογκραντ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Andrikkos (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Andrikkos (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 15:
Στο ξεκίνημα του 17ου αιώνα το κάστρο είχε μόνιμη δύναμη από 350-400 άτομα.
 
Το 1670 το φρούριο καταλήφθηκε από άνδρες του [[Στεπάν ΡαζίνΡάζιν]], οι οποίοι υποχώρησαν ένα μήνα μετά. Το 1708, το φρούριο έπεσε στα χέρια του Κοζάκου Κονδράτι Μπουλαβίν. Το 1717 λεηλατήθηκε από τους [[Τάταροι|Τάταρους]] και τους Κουμπάνους της [[Κριμαία]]ς. Το 1774, ο [[ΓιεμελάνΕμελιάν ΠουγκάτσεφΠουγκατσιόφ]] ανεπιτυχώς πολιόρκησε την πόλη.
 
Το 1619 καθιερώθηκαν τελωνεία στην Τσαρίτσιν. Το 1708 υπάχθηκε στην επαρχία [[Καζάν]], το 1719 στο [[Αστραχάν]] και το 1779 στην περιοχή του Σαρατόφ[[Σαράτοφ]]. Το 1773 η πόλη έγινε επαρχιακή και το 1780 υπάχθηκε στην επαρχία του Σαράτοφ. Σύμφωνα με πηγές, το 1720 ο πληθυσμός της πόλης ήταν 408 άτομα.
 
Το 1619 καθιερώθηκαν τελωνεία στην Τσαρίτσιν. Το 1708 υπάχθηκε στην επαρχία [[Καζάν]], το 1719 στο [[Αστραχάν]] και το 1779 στην περιοχή του Σαρατόφ. Το 1773 η πόλη έγινε επαρχιακή και το 1780 υπάχθηκε στην επαρχία του Σαράτοφ. Σύμφωνα με πηγές, το 1720 ο πληθυσμός της πόλης ήταν 408 άτομα.
==19ος και 20ος αιώνας==
Το Τσαρίτσιν έγινε σημαντικό παραποτάμιο λιμάνι και εμπορικό κέντρο τον 19ο αιώνα. Ο πληθυσμός αυξήθηκε ραγδαία. Το 1807 ζούσαν στο Τσαρίτσιν λιγότερα από 3 χιλιάδες άτομα - το 1900 είχε 84.000.