Ιωάννης Βαπτιστής Σερπιέρης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 20:
Το 1994, η Γαλλική Εταιρεία Μεταλλείων Λαυρίου του Σεπριέρη εξορύσσει μεταλλεύματα ψευδαργύρου στην [[Αντίπαρος|Αντίπαρο]]<ref name="Agrant"/>.
Άλλη δραστηριότητα του Σερπιέρη ήταν επίσης η λειτουργία μεταλλείου [[μαγγάνιο|μαγγανίου]] στη [[Μήλος|Μήλο]]<ref name="Agrant"/>, κοντά στο ακρωτήριο [[Βάνι]] (βόρεια - δυτική πλευρά της Μήλου)<ref>[http://www.milos-island.info/gr/axio8eata04.htm Βάνι], milos-island.info, ανακτήθηκε την 1/9/2013</ref>.
Αρχεία των θυγατρικών της Γαλλικής Εταιρείας Λαυρίου στη Σίφνο, τη Μήλο και την Αντίπαρο έχουν διασωθεί στο Τεχνολογικό - Πολιτιστικό Πάρκο Λαυρίου<ref>Το αρχείο της Γαλλικής εταιρείας μεταλλείων Αανρίον, Αθανασία Μαρκουλή, Τεχνολογικό-Πολιτιστικό Πάρκο Λαυρίου,
Ο Σερπιέρης ανέπτυξε επίσης μεταλλευτική δραστηριότητα στην [[Κύθνος|Κύθνο]], στην ανατολική πλευρά της<ref>[http://www.greekarchitects.gr/gr/%CF%83%CF%85%CE%BC%CE%BC%CE%B5%CF%84%CE%BF%CF%87%CE%B5%CF%82-2009-10/169-%C2%AB%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AD%CF%82-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CE%B4%CF%81%CE%BF%CE%BC%CE%AD%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%B1-%CE%BC%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%B5%CF%85%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AC-%CF%84%CE%BF%CF%80%CE%AF%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%BA%CF%8D%CE%B8%CE%BD%CE%BF%CF%85%C2%BB-id3846 Πολιτιστικές Διαδρομές στα μεταλλευτικά τοπία της Κύθνου], Χ. Βελουδάκη, Ν. Βουτσινάς, Α. Μπούσουλα, (καθ. Μ. Τζιτζάς, Ν. Μπελαβίλας), 2009-2010, </ref><ref>[http://www.kythnosinfo.gr/kythnosplirofories/kythnosaxiotheata/kythnosspitares/index.html Κύθνος Σπιτάρες Τα ερείπια του κτιρίου της διοίκησης της εταιρείας Ι.Β. Σερπιέρη στην Κύθνο], kythnosinfo.gr, ανακτήθηκε την 1/9/2013</ref>.
Ο Σερπιέρης δραστηριοποιήθηκε επίσης στο φωταέριο. Το 1887 ο Henri Foulon de Vaulx (Ανρί Φουλόν ντε Βω) ως εκπρόσωπος της εταιρείας Société Gaz et Eaux (Paris) και ο Ι.Β. Σερπιέρης, εξαγοράζουν την εταιρεία Φωταερίου, η οποία είχε τόσα οικονομικά προβλήματα που ήδη από το 1873, ο τότε πιστωτής Γ. Δημητρίου, είχε κατάσχει το δίκτυο διανομής της. Το δίκτυο επαναγοράσθηκε τον ίδιο χρόνο με νόμο αλλά η κακή εκμετάλλευση της επιχείρησης οδήγησε το Δήμο Αθηναίων εκπροσωπούμενο από τον [[Δημήτριος Σούτσος|Δήμαρχο Δ. Σούτσο]]) να ξεκινήσει διαπραγματεύσεις με τον Henri Foulon de Vaulx και τον Ι.Β. Σερπιέρη, οι οποίες κατέληξαν σε σύμβαση που υπογράφτηκε στις 27 Ιουνίου 1887 για επέκταση του δικαιώματος λειτουργίας του εργοστασίου σε 30 χρόνια. Οι νέοι αδειούχοι ανέλαβαν και ολοκλήρωσαν μέχρι το 1889 επέκταση και σημαντικές εργασίες στο εργοστάσιο. Στη συνέχεια μεταβίβασαν τα δικαιώματά τους στην νέα ελληνική εταιρεία Φωταερίου, η οποία είχε διάρκεια ζωής όσο και το δικαίωμα λειτουργίας της μονάδας και μπήκαν στη διοίκηση τους εργοστασίου ως εκπρόσωποι της γαλλικής εταιρείας οι Henri Foulon de Vaulx, Eugène Breittmayer, [[Φερνάνδος Σερπιέρης]] (ο γιός του Ιωάννη), Ιωάννης Βαπτιστής Σερπιέρης, Jean Alavoine και ο Alphonse Salanson, με γενικό διευθυντή τον Louis Robillot<ref>[http://books.google.gr/books?id=mp56qhBdIhwC&lpg=PA184&ots=YIpVOvpiul&dq=%CF%83%CE%B5%CF%81%CF%80%CE%B9%CE%AD%CF%81%CE%B7%CF%82%20foulon&pg=PA185#v=onepage&q=%CF%83%CE%B5%CF%81%CF%80%CE%B9%CE%AD%CF%81%CE%B7%CF%82%20foulon&f=false L' Industrie Du Gaz en Europe Aux XIXe Et XXe Siècles: L'innovation Entre Marchés Privés Et Collectivités Publiques], Serge Paquier, Jean-Pierre Williot, Volume 20 of Euroclio Series, Études et documents, ISSN 0944-2294 Publisher Peter Lang, 2005 ISBN 9052019371, ISBN 9789052019376, σελ. 185</ref><ref>[http://www.technopolis-athens.com/web/guest/museum/history Η ιστορία του εργοστασίου], Τεχνόπολις Δήμου Αθηναίων, ανακτήθηκε στις 7/9/2013</ref>.
== Κριτική ==
| |||