|
[[Αρχείο:InnerSolarSystem-en.png|thumb|285px|right||thumb|Η θέση των τρωικών αστεροειδών του Δία στο Ηλιακό Σύστημα (πράσινο χρώμα). Στο σημείο L<sub>4</sub> βρίσκεται το «Ελληνικό στρατόπεδο» ("Greeks") και στο L<sub>5</sub> το «Τρωικό» ("Trojans").]]
Στην [[αστρονομία]], ο όρος '''Τρωικός''' αναφέρεται σε έναέναν μικρό πλανήτηπλανητοειδή (αστεροειδή) ή φυσικό δορυφόρο , που μοιράζεταικινείται μιαστην ίδια τροχιά με έναν, μεγαλύτερου μεγέθους, πλανήτη ή δορυφόρο αντίστοιχα, αλλά δεν συγκρούεται με αυτό(ν), διότι οιο τροχιέςχώρος τουστον βρίσκονταιοποίο σεβρίσκεται διαφορετικόπαγιδευμένο λαγκρανζιανότο σημείο,μικρότερο τααυτό οποίασώμα βρίσκονταιτοποθετείται 60° μπροστά καιή πίσω απότου σώματος με το μεγαλύτεροοποίο σώμαμοιράζεται την τροχιά. Βρίσκεται, δηλαδή, στα [[Λαγκρανζιανά σημεία]] L4L<sub>4</sub> και L5L<sub>5</sub> αντίστοιχα.
Ο όρος αναφερόταν''Τρωικός'' αφορούσε αρχικά σεαποκλειστικά Τρωικούςδύο αστεροειδείςομάδες σεαστεροειδών τροχιάοι σταοποίοι σημείαμοιράζονταν αυτάτην γύρωίδια απότροχιά με τον πλανήτη [[Δίας (πλανήτης)|Δία]], και αστεροειδείς στα λαγκρανζιανά σημεία των άλλων πλανητών. Στη συνέχεια τέτοια αντικείμενα βρέθηκαν σεπαγιδευμένοι τροχιάστους γύρωχώρους απότων λαγκρανζιανάαντίστοιχων σημείαλαγκρανζιανών σημείων L<sub>4</sub> και L<sub>5</sub> της τροχιάς του [[Ποσειδώνας (πλανήτης)|Ποσειδώνα]], του [[Άρης (πλανήτης)|Άρη]] και της [[Γη]]ς.<ref name=Connors>{{cite journal |last1=Connors |first1=Martin |last2=Wieger |first2=Paul |last3=Veillet|first3=Christian |title=Earth's Trojan asteroid |date=27 Ιουλίου 2011 |journal=Nature |volume=475 |pages=481–483|url=http://www.nature.com/nature/journal/v475/n7357/full/nature10233.html |doi=10.1038/nature10233 |accessdate=27/12/2011 |issue=7357 |bibcode = 2011Natur.475..481C }}</ref> Επιπλέον, τέσσερα «τρωϊκά φεγγάρια» είναι γνωστό πως έχουν τροχιά στα λαγκρανζιανά σημεία των δύο μεσαίου μεγέθους δορυφόρουςδορυφόρων του [[Κρόνος (πλανήτης)|Κρόνου]].
== Τα σημεία L<sub>4</sub> και L<sub>5</sub> ==
[[Εικόνα:Lagrange very massive.svg|200px|left|thumb|Τα 5 Λαγκρανζιανά σημεία σε ένα σύστημα δύο σωμάτων, με σημαντική διαφορά στις μάζες τους (σε κυκλική τροχιά).]]
Το 1772 ο μαθηματικός [[Ζοζέφ Λουί Λαγκράνζ]] (Joseph Louis Lagrange) εργαζόταν πάνω στο περίφημο πρόβλημα των τριών σωμάτων, όταν ανακάλυψε μια ενδιαφέρουσα ιδιορρυθμία στα αποτελέσματα. Αρχικά, είχε ανακαλύψει έναν τρόπο για να υπολογίζει τη βαρυτική αλληλεπίδραση μεταξύ αυθαίρετou αριθμού σωμάτων σε ένα σύστημα, γιατί η νευτώνεια μηχανική κατέλειγε στο συμπέρασμα ότι ένα τέτοιο σύστημα οδηγεί τα σώματα σε χαοτική τροχιά, μέχρι να καταλήξουν σε μια σύγκρουση ή να εγκαταλήψουν το σύστημα, ώστε να επιτευχθεί η ισορροπία. Ο Λαγκράνζ, θέλοντας να κάνει πιο απλό το πρόβλημα, υπέθεσε πως η πορεία ενός αντικειμένου εξαρτάται από την εύρεση μιας διαδρομής που ελαχιστοποιεί τη δράση (S) κατά την πάροδο του χρόνου. Με αυτή την υπόθεση ο Λαγκράνζ αναδιατύπωσε την [[Κλασική μηχανική|Κλασική (Νευτόνια) μηχανική]] και εισήγαγε την λεγόμενη ''[[Λαγκρανζιανή μηχανική]]''.
Με βάση τους υπολογισμούς του, υπέθεσε πως είναι δυνατόν ένα τρίτο σώμα, αμελητέας μάζας, να βρεθεί σε κάποια τροχιά σε σχέση με δύο μεγαλύτερα σώματα, όπου το ένα από αυτά βρίσκεται ήδη σε σχεδόν κυκλική τροχιά γύρω από το άλλο. Αργότερα η θεωρία αυτή προσαρμόστηκε και για σώματα σε ελλειπτική τροχιά. Οι συγκεκριμένες περιοχές στις οποίες ένα τέτοιο σώμα μπορεί να βρεθεί ονομάστηκαν, προς τιμήν του, [[Λαγκρανζιανά σημεία]]. Τα σημεία (για κυκλικές τροχιές) αυτά σε ένα σύστημα δύο σωμάτων είναι συνολικά 5. Στην περίπτωση που το δεύτερο σώμα εκτελεί ελλειπτική τροχιά γύρω από το μεγαλύτερο (στιςόπως ελλειπτικέςσυμβαίνει τροχιέςσυχνά με τα σημείαουράνια μετατρέπονταισώματα), τότε οι ιδιότητες των 5 Λαγκρανζιανών σημείων επεκτείνονται σε περιορισμένους χώρους) γύρω από αυτά.
ΔύοΣτις κυκλικές τροχιές, δύο από αυτά τα σημεία, τα σημεία L<sub>4</sub> και L<sub>5</sub> βρίσκονται στις κορυφές δύο [[ισόπλευρο τρίγωνο|ισόπλευρων τριγώνων]] (τριγωνικά σημεία), με πλευρά την απόσταση των δύο μεγάλων σωμάτων. Η κορυφές αυτές βρίσκονται επί της τροχιάς του μικρότερου, περιφερόμενου σώματος. Το σημείο L<sub>4</sub> βρίσκεται μπροστά από το σώμα που περιστρέφεται (το σώμα κινείται προς αυτή την κατεύθυνση), ενώ το L<sub>5</sub> πίσω από αυτό. Κατά συνέπεια, οι βαρυτικές δυνάμεις από τα δύο ογκώδη σώματα είναι στην ίδια αναλογία με τις μάζες των δύο σωμάτων, και έτσι η συνισταμένη δύναμη ενεργεί μέσω του βαρύκεντρου του συστήματος. Η σταθερότητα των σημείων αυτών, αν και αποτελούν τοπικά μέγιστα του γενικευμένου δυναμικού, είναι στην πραγματικότητα αρκετά μεγάλη λόγω της [[δύναμη Coriolis|δύναμης Coriolis]], ώστε να χαρακτηρίζονται ως σημεία [[Μηχανική ισορροπία|ευσταθούς ισορροπίας]], στα οποία γίνεται να παγιδευτούν μόνιμα άλλα σώματα, μικρής μάζας.<ref name="NJC" />
Τα 1906 ανακαλύφθηκαν οι πρώτοι αστεροειδείς στο σύστημα Δίας-Ήλιος σε αυτά τα σημεία. Καθώς δόθηκαν σε αυτούς ονόματα από ήρωες του Τρωικού πολέμου, τα σημεία L<sub>4</sub> και L<sub>5</sub> απέκτησαν το όνομα "Τρωικά σημεία".
|
