Κίττυ Αρσένη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Dkat (συζήτηση | συνεισφορές) Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 12:
== Προσωπικότητα του αντιδικτατορικού αγώνα ==
Πήρε μέρος στον αντιδικτατορικό αγώνα κατά του [[Χούντα των Συνταγματαρχών|καθεστώτος της 21ης Απριλίου]], προσχωρώντας στο Πατριωτικό Μέτωπο, συνελήφθη το καλοκαίρι του 1967 και υπέστη άγρια βασανιστήρια στην Υποδιεύθυνση Γενικής Ασφάλειας Αθηνών, που ήταν τότε στην οδό Μπουμπουλίνας 18.
Αφηγήθηκε την περιπέτειά της σε ένα βιβλίο της με τίτλο «Μπουμπουλίνας 18». Στην παρουσίαση του βιβλίου είχε πει: «Η μαρτυρία τούτη γράφτηκε το 1968 στις διαδρομές του τραίνου Παρίσι - Στρασβούργο. Γράφτηκε ανάμεσα στις καταθέσεις - ανακρίσεις των νομομαθών της Επιτροπής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης. Γράφτηκε ανάμεσα σε συνεντεύξεις των ξένων εφημερίδων και τηλεοράσεων, που κείνο τον καιρό τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Ελλάδα κάλυπταν τις στήλες τους και τα προγράμματά τους... Γράφτηκε για ν' απαντήσει στον Αμερικάνο ανταποκριτή του New York Times γιατί, περνώντας μια τέτοια διαδικασία, το μόνο γιατρό που δεν χρειάζεται κανείς είναι ψυχίατρος! Γράφτηκε γιατί το πλαστό μου διαβατήριο, οι πεδιάδες της Αλσατίας δε μ' έπειθαν ότι είχα φύγει από την Ελλάδα, από τη φυλακή, από την Ασφάλεια. Γιατί όντως οι νομομαθείς της Ευρώπης είχαν δίκιο να δυσπιστούν. Όταν δεν μπορείς να μεταφράσεις τη λέξη ταράτσα και απομόνωση σε άλλη γλώσσα δεν υπάρχει Ρrima Facie απόδειξη».<br>
Για τη συμμετοχή της στο Πατριωτικό Μέτωπο καταδικάστηκε σε τρία χρόνια φυλακή με αναστολή. Όταν το 1968 η Χούντα έδωσε αμνηστία στους πολιτικούς κρατούμενους, αφέθηκε ελεύθερη.<br>
Κατάφερε να φύγει παράνομα στο εξωτερικό την άνοιξη του 1968 και, σε κατάθεσή της στο Συμβούλιο της Ευρώπης, κατάγγειλε τη Χούντα για βασανιστήρια και για παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η κατάθεσή της βάρυνε στην απόφαση του Συμβουλίου να αποβάλει τη χώρα μας από τους κόλπους του.<br>
Επανήλθε στην Ελλάδα το 1972, ρισκάροντας ότι δεν θα την πιάσουν, καθότι είχε γίνει γνωστή ως μάρτυρας που κατέθεσε στο [[Συμβούλιο της Ευρώπης]]. Έχει πει γι' αυτό: «Αμέσως μόλις επέστρεψα βρήκα ένα συμβολαιογράφο και υπέγραψα ότι αυτά που είπα στο Συμβούλιο της Ευρώπης είναι αλήθεια και αν τυχόν συλληφθώ και αυτά διαψευσθούν θα είναι παρά τη θέλησή μου».<br>
Γραμμή 21 ⟶ 23 :
==Συγγραφική δραστηριότητα==
Ήταν μια από τους συγγραφείς του βιβλίου «Αλέξανδρος Παναγούλης: Πρωταγωνιστής και βάρδος της αντίστασης».<br>
Πέθανε από καρκίνο το Σάββατο 14 Σεπτεμβρίου 2013.
| |||