Σαΐφ αλ-Ντάουλα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 130:
Ο Σαΐφ αλ-Ντάουλα αρεσκόταν να περιβάλλεται με σημαίνουσες πνευματικές μορφές, με εξέχοντες τους μεγάλους ποιητές [[αλ-Μουτανάμπι]] και [[Αμπού Φιράς]] (που ήταν εξάδελφος του Σαΐφ αλ-Ντάουλα), τον ιεροκήρυκα [[Ιμπν Νουμπάτα]], και τον φιλόσοφο [[αλ-Φαραμπί]].<ref>Humphreys (2010), σ. 537–538</ref><ref>Για μια πλήρη απαρίθμηση των λογίων που σχετίστηκαν με την αυλή του Σαΐφ αλ-Ντάουλα, πρβλ. Bianquis (1997), σ. 103</ref>
Η περίοδος παραμονής του αλ-Μουτανάμπι στην αυλή του Χαλεπίου αποτέλεσε κατά κοινή ομολογία το αποκορύφωμα της σταδιοδρομίας του.<ref name="Larkin">Larkin (2006), σ. 542</ref> Κατά τα εννιά χρόνια που πέρασε στη χαμδανιδική αυλή, ο αλ-Μουτανάμπι συνέθεσε 22 [[πανηγυρικός λόγος|πανηγυρικούς λόγους]] για τον Σαΐφ αλ-Ντάουλα,<ref name="Hamori">Hamori (1992), σ. vii</ref> οι οποίοι, σύμφωνα με την αραβολόγο Margaret Larkin, "
Ο Σαΐφ αλ-Ντάουλα ήταν επιπλέον μια ασυνήθιστη περίπτωση για την εποχή του καθώς ασπαζόταν τον [[Σιίτες|δωδεκατιστικό Σιισμό]], σε μια χώρα που ως τότε ήταν αποκλειστικά [[Σουνίτες|σουνιτική]].<ref name="Humphreys538"/> Ο ιδρυτής του σιιτικού κλάδου των [[Αλεβίτες|Αλαβιτών]], [[αλ-Χασιμπί]], τέθηκε υπό την αιγίδα του Σαΐφ αλ-Ντάουλα, και με βάση τη Συρία έστειλε ιεραπόστολους ως την [[Περσία]] και την Αίγυπτο. O αλ-Χασιμπί αφιέρωσε την βασική του θεολογική πραγματεία, ''[[Kitab al-Hidaya al-Kubra]]'' («Βιβλίο της Μεγάλης Καθοδήγησης»), στον χαμδανίδη ηγεμόνα.<ref name="Moosa">Moosa (1987), σ. 264</ref> Η δραστήρια προώθηση του Σιισμού από τον Σαΐφ αλ-Ντάουλα αποτέλεσε την έναρξη μιας διαδικασίας που μέχρι τον 12ο αιώνα οδήγησε στην εμφάνιση σημαντικού σιιτικού πληθυσμού στη Συρία.<ref name="Humphreys538">Humphreys (2010), σ. 538</ref>
Ο Σαΐφ αλ-Ντάουλα έπαιξε επίσης σημαντικό ρόλο στην ιστορία του Χαλεπίου και της Μαγιαφαρικίν, αφού η επιλογή τους ως πρωτεύουσες του κράτους του τις σήκωσε από την αφάνεια και τις κατέστησε σημαντικά αστικά κέντρα. Ο Σαΐφ αλ-Ντάουλα έδειξε ιδιαίτερη προσοχή στις δύο πόλεις, στολίζοντάς τις με νέα κτίρια και επιδιορθώνοντας τις οχυρώσεις τους.
==Πολιτική κληρονομιά==
|