Συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Οι '''Συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου''', που υπογράφηκαν το [[1959]] μεταξύ [[Μεγάλη Βρετανία|Μεγάλης Βρετανίας]], [[Ελλάδα|Ελλάδας]], [[Τουρκία|Τουρκίας]], [[Ελληνοκύπριοι|ελληνοκυπριακής]] και [[Τουρκοκύπριοι|τουρκοκυπριακής]] κοινότητας, ήταν οι Συνθήκες με τις οποίες τερματίστηκε η βρετανική κυριαρχία επί της [[Κύπρος|Κύπρου]] και ιδρύθηκε ανεξάρτητο Κυπριακό κράτος. Η '''συμφωνία της Ζυρίχης''' υπογράφηκε στις [[11 Φεβρουαρίου]] [[1959]] από τους τότε πρωθυπουργούς της Ελλάδας [[Κωνσταντίνος Γ. Καραμανλής|Καραμανλή]] και της Τουρκίας [[Αντνάν Μεντερές|Μεντερές]]. Η συνθήκη επικυρώθηκε μια βδομάδα αργότερα, στις [[19 Φεβρουαρίου]] [[1959]] στο [[Λονδίνο]], όπου και υπογράφηκε η '''Συμφωνία του Λονδίνου''' από τους πρωθυπουργούς και υπουργούς εξωτερικών Ελλάδας, Τουρκίας και Βρετανίας, τον εκπρόσωπο της ελληνοκυπριακήςελληνικής κοινότητας [[Αρχιεπίσκοπος Μακάριος|Μακάριο]] και τον εκπρόσωπο της τουρκοκυπριακήςτουρκικής κοινότητας [[Φαζίλ Κιουτσούκ]] της Κύπρου. Η συνθήκη κατοχύρωνε την [[ανεξαρτησία]] της Κύπρου, καθόριζε το [[Σύνταγμα]] του νέου κράτους και τα δικαιώματα κάθε εθνοτικής κοινότητας όσον αφορά το κράτος και τη διακυβέρνηση. Η πολιτειακή οργάνωση του νεοσύστατου κράτους ήταν πολύπλοκη και απαιτούσε ομοφωνία και των δύο κοινοτήτων σε μια σειρά από θέματα. Ο Πρόεδρος θα ήταν ΕλληνοκύπριοςΈλληνας και ο Αντιπρόεδρος ΤουρκοκύπριοςΤούρκος.

Η Συμφωνία της Ζυρίχης ουσιαστικά κατέρρευσε το [[1963]], μετά από αλλαγές που επιχείρησε να κάνει ο Μακάριος στο Σύνταγμα της Δημοκρατίας (τα «13 Σημεία») και τις σφοδρές ένοπλες συγκρούσεις μεταξύ ΕλληνοκυπρίωνΕλλήνων και ΤουρκοκυπρίωνΤούρκων που ακολούθησαν το 1963-64. Παρόλα αυτά, το Σύνταγμα που προέβλεπαν οι Συμφωνίες εξακολουθεί να ισχύει μέχρι σήμερα στην Κύπρο<ref>[http://www.hri.org/news/cyprus/kypegr/2005/05-06-23.kypegr.html Δήλωση Κύπριου κυβερνητικού εκπρόσωπου, 22/06/2005]</ref>, τροποποιημένο αρχικά λόγω της απόσυρσης των Τουρκοκυπρίων από την πολιτική ζωή σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τα «13 Σημεία» του Μακάριου και στη συνέχεια λόγω της εισβολής. Οι συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου χρησιμοποιήθηκαν σαν δικαιολογία για την εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο το [[1974]] μετά το υποκινηθέν από τη [[Χούντα των Συνταγματαρχών]] πραξικόπημα Σαμψών που επιχείρησε να ανατρέψει τον Μακάριο<ref>[http://replay.waybackmachine.org/20070111220749/http://www.moec.gov.cy/mesi/ekpaideutiko_yliko/pdf/history/his1.pdf Εκπαιδευτικό υλικό του Κυπριακού υπουργείου Παιδείας]</ref>, παρά το γεγονός ότι η Συνθήκη Εγγυήσεων δεν της έδινε το δικαίωμα είτε για στρατιωτική δράση χωρίς προηγούμενες διαβουλεύσεις, είτε για παραμονή των στρατευμάτων της στο νησί μετά την αποκατάσταση της συνταγματικής τάξης<ref>[http://www.greeceun.org/greeceun/content/Document.aspx?d=-1&rd=0&f=1338&rf=94525707&m=2092&rm=25171218&l=2 Μόνιμη αντιπροσωπεία της Ελλάδας στα Ηνωμένα Έθνη]</ref>.