Δεκεμβριανά: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Καθώς οι βρετανικές δυνάμεις ενισχύονταν και οι πιθανότητες για κατάκτηση της εξουσίας περιορίζονταν, οι ηγέτες του ΚΚΕ τότε συνηδειτοποίησαν, ότι έπρεπε ν΄ αναλάβουν αποφασιστικές και άμεσες πρωτοβουλίες. Η ηγεσία του ΚΚΕ αντιλαμβάνονταν πλέον ότι είχε παρασυρθεί σε εσφαλμένες ενέργειες,<ref>Ιορντάν Μπάεφ, Ο Εμφύλιος πόλεμος στην Ελλάδα, Αθήνα, 1997, σ.77, έκθεση Πέτρου Ρούσου προς τη βουλγαρική ηγεσία.</ref> ότι είχε χάσει τα πολιτικά οφέλη που με τόσο κόπο είχε με τη συμμετοχή της στην Αντίσταση κερδίσει στη διάρκεια της Κατοχής και, ακόμη, φοβόταν ότι οι Άγγλοι σκόπευαν να εγκαθιδρύσουν στην Ελλάδα μια δικτατορία της Δεξιάς, αφού θα είχαν αφοπλίσει τον ΕΛΑΣ.<ref>Γιάννης Ιωαννίδης, Αναμνήσεις, επιμέλεια Αλέκος Παπαναγιώτου, Αθήνα 1974, σ. 256</ref> Η απόφαση να προχωρήσει το ΚΚΕ στη σύγκρουση πάρθηκε μετά τητις 20 Νοεμβρίου από το Πολιτικό Γραφείο και όχι στις 28 Νοεμβρίου (όταν ναυάγησαν οι διαπραγματεύσεις με τον Παπανδρέου) ή στις 3 Δεκεμβρίου, όπως πιστευόταν ως πρόσφατα.<ref>Γρηγόρης Φαράκος, «Απελευθέρωση και ένοπλη σύγκρουση: η στάση και οι θέσεις του ΚΚΕ» στο κεφ.Δεκέμβρης του "44, Αθήνα, 1996, σ. 92.</ref>.