Ουσάροι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Bot: Migrating 37 langlinks, now provided by Wikidata on d:Q191713 |
→Ιστορία: μδιορθ |
||
Γραμμή 5:
== Ιστορία ==
====
Η προέλευση των Ουσάρων βρίσκεται στις συμμορίες των πολεμιστών που διέσχιζαν τη νότια Ουγγαρία μετά από την τουρκική εισβολή στη Σερβία στο τέλος 14ου αιώνα.
Η ονομασία Ουσάρος πρωτοπαρουσιάζεται στη Σερβία, κοντά στο τέλος του 14ου αιώνα. Τον 16ο αιώνα άρχισαν να πρωτοεμφανίζονται απεικονίσεις από φτερούγες και φτερωτά νυχοπόδαρα στις ασπίδες των στρατιωτών του ιππικού. Αργότερα χρησιμοποιήθηκαν και αληθινές φτερούγες που αρχικά ήταν δεμένες στη σέλα του αλόγου και αργότερα πίσω στην πλάτη του πολεμιστή.
Το 1645, ο συνταγματάρχης Szczodrowski λέγαν ότι
Το 1500, στα πολωνικά βιβλία του Υπουργείου Οικονομικών αναφέρονται Ουσάροι.
Οι Ουσάροι πρωτοεμφανίστηκαν σαν ξένοι μισθοφόροι, που τους αποκαλούσαν «Racowie», μια λέξη που προέρχεται από το «Rascia» και σημαίνει «από την Σερβία.» Προήλθαν από το σερβικό κράτος των Ras."<ref>Researched and Written by Margaret Odrowaz-Sypniewska, B.F.A.
Γραμμή 22 ⟶ 23 :
Ήταν ένας τύπος άτακτου ελαφρού ιππικού, που υπήρχε μέχρι τον 15ο αιώνα. Η λέξη προέρχεται από τα ουγγρικά. Σύμφωνα με μια άλλη ερμηνεία, η λέξη προέρχεται από την ουγγρική λέξη húsz που σημαίνει ''είκοσι'', εννοώντας ότι τα τάγματα Ουσάρων αποτελούνταν αρχικά από είκοσι άτομα.
Αρχικά έλαβαν μέρος σε μάχες σε μικρά τάγματα, αλλά με την πάροδο του χρόνου αναδιοργανώθηκαν σε έναν ισχυρό, ιδιαίτερα εκπαιδευμένο και δραστήριο στρατό κατά τη διάρκεια της βασιλείας του
Υπό τις εντολές του οι μονάδες συμμετείχαν στον πόλεμο ενάντια στην [[οθωμανική αυτοκρατορία]] το [[1485]] και είχαν επιτυχία ενάντια στο Τούρκους [[Σπαχής|Σιπαχήδες]] καθώς επίσης και του [[Βοημία|Βοημούς]] και [[Πολωνία|Πολωνούς]].
Μετά από
Επίσης ο [[Φρειδερίκος Β' της Πρωσίας]] έκανε εκτενή χρήση μονάδων ουσάρων κατά τη διάρκεια του πολέμου της αυστριακής διαδοχής.
Η [[Μεγάλη Βρετανία]] έστειλε Γερμανούς Ουσάρους μαζί με άλλους από την
Ενώ το ελαφρύ ιππικό των Ουσάρων υιοθετήθηκε από όλους τους ευρωπαϊκούς στρατούς ως τρόπος αντιμετώπισης του πεζικού και του πυροβολικού, ακόμα πιο θεαματικοί ήταν οι
====
{{κύριο|Ουσάροι της Πολωνίας}}
[[Αρχείο:Hussar_by_Alexander_Orlowski.jpg|200px|left|thumb|Φτερωτός Ουσάρος του Πολωνικο-Λιθουανικού συνασπισμού. Πίνακας του [[Αλεξάντερ Ορλόφσκι|Aleksander Orłowski]]]]
Αρχικά οι πρώτες μονάδες των πολωνικών Ουσάρων στο βασίλειο της Πολωνίας ιδρύθηκαν από το το πολωνικό Κοινοβούλιο Σέιμ το 1503, το οποίο μίσθωσε τρία στρατιωτικά τμήματα Ούγγρων.
Ακολούθησε στρατολόγηση
Όντας πολύ πιο ευέλικτοι από το βαριά θωρακισμένο λογχοφόρο ιππικό που μέχρι τότε χρησιμοποιούνταν, οι Ουσάροι αποδείχθηκαν βασικός παράγοντας στις Πολωνικές και Λιθουανικές νίκες στην [[Μάχη της Όρσας|Όρσα]] (1514) και [[Μάχη του Όμπερτυν|Όμπερντυν]] (1531).
Κατά την βασιλεία του βασιλιά [[István Báthory]] οι Ουσάροι αντικατέστησαν το ιππικό του μεσαιωνικού ύφους στον Πολωνικό-Λιθουανικό στρατό, σχηματίζοντας το κύριο μέρος του πολωνικού ιππικού.
Στις αρχές του 16ου αιώνα (1500 και μετά) ο οπλισμός των Ουσάρων στην Ουγγαρία άρχισε να γίνεται όλο και πιο βαρύς: αντί για ξύλινες ασπίδες είχαν σιδερένιες πανοπλίες.
Όταν ο Stefan Batory, ένας
Από το 1590s και μετά οι περισσότερες
Με την μάχη του Lubieszów το [[1577]] άρχισε ο "χρυσός αιώνας" των Ουσάρων.
Από κει και μετά, και μέχρι και την μάχη της Βιέννης το [[1683]], οι Πολωνικο-Λιθουανοί Ουσάροι πήραν μέρος σε αμέτρητες μάχες εναντίον ποικίλων εχθρών, και σπάνια ητήθηκαν.
Στις μάχες της Byczyna (1588), Kokenhusen (1601), Kircholm (1605), Kłuszyn (1610), Trzciana (1629), Chocim (1673) και Lwów (1675), οι
Μέχρι το 18ο αιώνα θεωρούντο η ελίτ των οπλισμένων δυνάμεων.
Γραμμή 61 ⟶ 62 :
Η Δανία είχε Ουσάρους από το 1762 και η Σουηδία εισήγαγε αυτήν την κατηγορία ιππικού το 1756.
Η Μεγάλη Βρετανία μετέτρεψε διάφορα ελαφριά συντάγματα [[Δραγώνων]] σε Ουσάρους στις αρχές του δέκατου ένατου αιώνα.
== Παραπομπές ==
|