Κάρολος Δαρβίνος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Ank (συζήτηση | συνεισφορές) Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Ank (συζήτηση | συνεισφορές) |
||
Γραμμή 55:
Ο πατέρας του Δαρβίνου, δυστυχισμένος που ο νεότερος γιος του δεν ενδιαφερόταν να γίνει γιατρός, με έξυπνο τρόπο τον ενέγραψε σε έναν κύκλο προπτυχιακών μαθημάτων τέχνης (Bachelor of Arts) στο ''Christ's College'' του [[Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ|Πανεπιστημίου του Κέμπριτζ]], ώστε να μπορέσει να γίνει κληρικός. Επειδή δεν μπορούσε να ενταχθεί στο tripos εντάχθηκε στο κανονικό πρόγραμμα σπουδών τον Ιανουάριο του 1828. <ref>{{Harvnb|Browne|1995|pp=47–48, 89–91}}</ref> Αυτή ήταν μια λογική κίνηση καριέρας σε μια εποχή που οι [[Αγγλικανική Εκκλησία|Αγγλικανοί]] ιερείς αμείβονταν με ένα αξιόλογο εισόδημα, και οι περισσότεροι φυσιοδίφες στην Αγγλία ήταν κληρικοί που θεωρούσαν μέρος των καθηκόντων τους να "εξερευνούν τα θαύματα της δημιουργίας του Θεού". Στο Κέμπριτζ, ο Δαρβίνος ενδιαφερόταν περισσότερο για την ιππασία και την σκοποβολή παρά την μελέτη. Μαζί με τον εξάδελφο του [[Ουίλιαμ Δαρβίνος Φοξ|Ουίλιαμ Δαρβίνο Φοξ]], έγινε μανιώδης συλλέκτης [[σκαθάρια|σκαθαριών]], ακολουθώντας τη μόδα της εποχής του. Έγινε στενός φίλος του καθηγητή [[βοτανική|βοτανολογίας]] Αιδεσιμότατο [[Τζον Στήβενς Χένσλοου]] και συναντήθηκε και με άλλους φυσιοδίφες που έβλεπαν την επιστημονική εργασία σαν θρησκευτική φυσική θεολογία. Ο Δαρβίνος παρακολούθησε το μάθημα φυσικής ιστορίας του Χένσλοου, και έγινε ο αγαπημένος του μαθητής. Μάλιστα, είχε γίνει γνωστός ως "ο άνθρωπος που συμβαδίζει με τον Χένσλοου". Όταν άρχισαν να πλησιάζουν οι εξετάσεις, ο Δαρβίνος συγκεντρώθηκε περισσότερο στη μελέτη και έκανε ιδιαίτερα μαθήματα με τον Χένσλοου στα [[μαθηματικά]] και την [[θεολογία]]. Ο Δαρβίνος ενθουσιάστηκε με τα έργα του [[Ουίλιαμ Πάλεϋ]], και κυρίως με το [[τελεολογικό επιχείρημα|επιχείρημα της ύπαρξης θεϊκού σχεδίου στη φύση]]. <ref name=dar57>{{Harvnb|Desmond|Moore|1991|pp= 73–79}}<br />{{Harvnb|Darwin|1958|pp=[http://darwin-online.org.uk/content/frameset?viewtype=text&itemID=F1497&pageseq=59 57–67]}}</ref> Στις εξετάσεις του Ιανουαρίου του 1831, πήγε αρκετά καλά στην θεολογία, στις κλασσικές μελέτες, [[μαθηματικά]] και [[φυσική]], με αποτέλεσμα να καταταγεί δέκατος ανάμεσα σε άλλους 178 επιτυχόντες για το "κανονικό" πτυχίο. <ref>{{Harvnb|Browne|1995|p=97}}</ref>
Οι στεγαστικές προϋποθέσεις κράτησαν το Δαρβίνο στο Κέμπριτζ μέχρι τον Ιούνιο. Ακολουθώντας το παράδειγμα και τις συμβουλές του Χένσλοου δεν βιαζόταν καθόλου να λάβει το χρίσμα. Εμπνευσμένος από την ''Προσωπική Αφήγηση'' του [[Αλεξάντερ φον Χούμπολτ]], σχεδίαζε να επισκεφτεί τα νησιά [[Μαδέρα]] για να μελετήσει φυσική ιστορία στους τροπικούς μαζί με κάποιους συμφοιτητές του μετά την αποφοίτησή τους. Για να προετοιμαστεί, παρακολούθησε το μάθημα γεωλογίας του Αιδεσιμότατου Άνταμ Σέτζγουικ, ενός ισχυρού υποστηρικτή του ''θεϊκού σχεδίου'', και το καλοκαίρι πήγε μαζί του για να βοηθήσει στην χαρτογράφηση γεωλογικών στρωμάτων στην [[Ουαλία]]. <ref name=syd5-7>{{Harvnb|von Sydow|2005|pp=5–7}}</ref> Καθώς ερευνούσε μόνος του τα γεωλογικά στρώματα, τα σχέδιά του να επισκεφτεί τη Μαδέρα ματαιώθηκαν, καθώς έλαβε ένα μήνυμα ότι ο φίλος που θα τον συνόδευε είχε πεθάνει. Ωστόσο όταν επέστρεψε από την Ουαλία, έλαβε ένα άλλο γράμμα. Ο Χένσλοου είχε προτείνει τον Δαρβίνο για την (άνευ πληρωμής) εθελοντική θέση του βοηθού του [[Ρόμπερτ Φιτζρόυ]], κυβερνήτη του πολεμικού πλοίου ''Beagle''. Το Beagle θα αναχωρούσε για μια εξερευνητική αποστολή δύο χρόνων για να καταγράψει τις ακτές της [[Νότια Αμερική|Νότιας Αμερικής]]. Ήταν μεγάλη ευκαιρία για τον Δαρβίνο για να αναπτύξει την καριέρα του φυσιοδίφη. Ο πατέρας του αντιτάχθηκε στο ταξίδι αυτό θεωρώντας ότι ήταν χάσιμο χρόνου, αλλά μεταπείστηκε από τον Josiah Wedgwood II (θείο του Δαρβίνου και μετέπειτα πεθερό του). Το ταξίδι αυτό τελικά οδήγησε σε μια αποστολή πέντε ετών η οποία επέφερε δραματικές αλλαγές σε πολλές επιστήμες.<ref name=db>{{Harvnb|Darwin|1958|pp=[http://darwin-online.org.uk/content/frameset?viewtype=text&itemID=F1497&pageseq=69 67–68]}}<br />{{Harvnb|Browne|1995|pp=128–129, 133–141}}</ref>
=== Το ταξίδι με το ''Beagle'' ===
| |||