Πόλεμος των Ρόδων: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο ανταγωνισμός μεταξύ των δυο οίκων άρχισε με την ανατροπή του [[Ριχάρδος Β΄ της Αγγλίας|Ριχάρδου Β΄]] από τον ξάδερφό του, [[Ερρίκος Δ΄ της Αγγλίας|Ερρίκο Δ']], δούκα του Λάνκαστερ, το [[1399]]. Ο Ριχάρδος Β' δεν ήταν δημοφιλής και οι περισσότεροι ευγενείς υποστήριξαν τον Ερρίκο.

 

 

Την περίοδο που ακολούθησε την άνοδό του στο θρόνο ο Ερρίκος Δ' αντιμετώπισε κάποιες εξεγέρσεις στην [[Ουαλία]], στο [[Τσέσαϊρ]] και στο [[Νορθάμπερλαντ]], τις οποίες χρησιμοποίησε ο Μόρτιμερ για να διεκδικήσει τον θρόνο. Αν και με δυσκολία, οι εξεγέρσεις αντιμετωπίσθηκαν.

Η Εξέγερση του δούκα του Μπάκιγχαμ απέτυχε κι ο ίδιος τελικά προδόθηκε και εκτελέστηκε. Αυτό όμως δεν έβαλε τέλος στις συνωμοσίες εναντίον του Ριχάρδου, ο οποίος δεν μπορούσε πλέον να αισθάνεται ασφαλής, καθώς είχε πεθάνει επίσης η γυναίκα του κι ο 11χρονος γιος τους: το μέλλον του οίκου της Υόρκης στο θρόνο διακυβευόταν.

 

[[Αρχείο:Henry7England.jpg|thumb|left|Ερρίκος Ζ΄|200px]]

 

 

Στις [[7 Αυγούστου]] [[1485]], κατέφτασε με άλλους εξόριστους και Γάλλους μισθοφόρους στο [[Πέμπροουκσαϊρ]]. Οι αξιωματούχοι του Ριχάρδου στην [[Ουαλία]] είτε ενώθηκαν με τον Ερρίκο είτε έμειναν στην άκρη. Ο Ερρίκος συγκέντρωσε υποστηρικτές στην πορεία του από την [[Ουαλία]] και νίκησε το Ριχάρδο Γ΄ στη [[μάχη του Μπόσγουορθ]]. Ο Ριχάρδος σκοτώθηκε και ο Ερρίκος αναγνωρίστηκε ως βασιλιάς [[Ερρίκος Ζ΄ της Αγγλίας]]. Ισχυροποίησε τη θέση του, νυμφευόμενος την [[Ελισάβετ της Υόρκης]], κόρη του Εδουάρδου Δ΄ και διάδοχο του Οίκου της Υόρκης. Έτσι, ένωσε τους δυο αντιμαχόμενους βασιλικούς οίκους, ενώνοντας και τα σύμβολά τους στο έμβλημα του κόκκινου και λευκού ρόδου των Τυδώρ. Ο Ερρίκος εκτέλεσε όλους τους υπόλοιπους πιθανούς διεκδικητές του οίκου της Υόρκης, όποτε παρουσιαζόταν η ευκαιρία, πολιτική που ακολούθησε κι ο γιος του, [[Ερρίκος Η΄ της Αγγλίας]].