Τσαρλς Γκουντγίαρ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

| τόπος γέννησης = [[Νιου Χέιβεν]], [[Κονέκτικατ]], [[Η.Π.Α.]]

Ο '''Τσαρλς Γκουντγίαρ''' (Charles Goodyear, [[29 Δεκεμβρίου]] [[1800]] - [[1 Ιουλίου]] [[1860]]) ήταν [[Η.Π.Α.|Αμερικανός]] εφευρέτης, ο οποίος το [[1839]] ανέπτυξε μία διαδικασία [[Βουλκανισμός|βουλκανισμού του καουτσούκ]], μία μέθοδο που τελειοποίησε το 1844 ενώ ζούσε και εργαζόταν στο [[Σπρίνγκφιλντ (Μασαχουσέτη)|Σπρίνγκφιλντ]] ([[Μασαχουσέτη]]) και για την οποία έλαβε στις [[15 Ιουνίου]] του [[1844]] το υπ' αριθμ. 3633 δίπλωμα ευρεσιτεχνίας από το Γραφείο Διπλωμάτων Ευρεσιτεχνίας των Η.Π.Α.<ref>[http://www.dpma.de/docs/service/klassifikationen/ipc/auto_ipc/us3633a.pdf United States Patent Office]</ref>

Ο Γκουντγίαρ ανακάλυψεεπινόησε τη διαδικασία του βουλκανισμού τυχαία μετά από πέντε χρόνια έρευνας<ref>Charles Slack, [http://books.google.gr/books?id=XuUjgUaZzOAC&dq=isbn:0786888563&hl=el&sa=X&ei=46x_UrXnNsjHtQbG8IDoBA&redir_esc=y Noble Obsession], 225, Hyperion (2003) ISBN 0-7868-8856-3</ref>. Αν και ο Γκουντγίαρ πιστώνεται συχνά με την εφεύρεσή του, σύγχρονα στοιχεία έχουν αποδείξει ότι οι κάτοικοι της Κεντρικής Αμερικής χρησιμοποιούσαν σταθεροποιημένο καουτσούκ για μπάλες και άλλα αντικείμενα από το 1600 π.Χ.<ref>D. Hosler, S. L. Burkett και M. J. Tarkanian, ''"Prehistoric polymers: Rubber processing in ancient Mesoamerica"'', σελ. 1988-1991, Science, 284(5422) (1999)</ref>

Ο Τσαρλς Γκουντγίαρ γεννήθηκε στο [[Νιου Χέιβεν]] του [[Κονέκτικατ]] στις [[29 Δεκεμβρίου]] του [[1800]] και ήταν ο μεγαλύτερος από τα έξι συνολικά αδέλφια μιας αγροτικής οικογένειας και απόγονος του Στέφεν Γκουντγίαρ, ενός από τους ιδρυτές της αποικίας το 1863. Ο πατέρας του ήταν σιδεροτεχνίτης που έφτιαχνε γεωργικά και άλλα εργαλεία<ref>George Iles, ''[http://books.google.gr/books?id=Hn0_AAAAIAAJ&dq=leading+american+inventors&pg=PA176&redir_esc=y#v=onepage&q&f=false Leading American Inventors]'', σελ. 176-218, Νέα Υόρκη (1912) Henry Holt and Company</ref>. Αλλά η δουλειά του δεν είχε προκόψει και η οικογένειά του ζούσε με μεγάλες στερήσεις.

Εκεί τράβηξε το ενδιαφέρον του το [[Καουτσούκ|ελαστικό κόμμι]], το καουτσούκ όπως είναι περισσότερο γνωστό, ένα κολλώδες υλικό το οποίο δοκίμαζε η εταιρεία Roxbury Rubber Company στη [[Νέα Υόρκη]]. Ο Γκουντγίαρ παράτησε τη δουλειά του και προσπάθησε να βρει το κατάλληλο υλικό με το οποίο θ' ανεμίγνυεαναμίγνυε το καουτσούκ για να το κάνει πιο εύχρηστο, γιατί στην παρούσα του κατάσταση ήταν σχεδόν άχρηστο. Στη ζέστη γινόταν μαλακό και κολλώδες, και στο κρύο γινόταν σκληρό και εύθραυστο. Έτσι άρχισε να πειραματίζεται σε αυτό εισπράττοντας πολλές απογοητεύσεις. Ο ίδιος μάλιστα είχε προχωρήσει την έρευνα σε καουτσούκ από την Ινδία. Τελικά οι προσπάθειές του απέδωσαν σε ένα νέο υλικό κατάλληλο για την κατασκευή ελαστικών παπουτσιών και άλλων ελαστικών προϊόντων.

Ωστόσο, για μια ακόμη φορά ο Γκουντγίαρ δεν φάνηκε τυχερός στην επιλογή του συνεργάτη του και ναυάγησε επιχειρηματικά. Τότε στράφηκε στην εταιρεία ''Roxbury Rubber Company'' στη [[Βοστώνη]], πουλώντας τα δικαιώματα της ερευσιτεχνίαςευρεσιτεχνίας του για την κατασκευή παπουτσιών κ.λπκλπ., ώστε να εξοικονομήσει χρήματα και να συνεχίσει τα πειράματά του που αποσκοπούσαν στην ανακάλυψη της μεθόδου εκείνης που θα έκανε το καουτσούκ ανθεκτικό στις υψηλές θερμοκρασίες.

Στο τέλος η τύχη φάνηκε να χαμογελά στον Γκουντγίαρ. Η κυβέρνηση των [[Η.Π.Α.|Ηνωμένων Πολιτειών]] δοκίμασε το μίγμαμείγμα τεχνητού καουτσούκ που της έστειλε, και του έκανε μία παραγγελία για να κατασκευάσει μ' αυτό ταχυδρομικούς σάκους. Έφτασε πράγματι το πρώτο δέμα στην Ταχυδρομική Υπηρεσία, αλλά όταν το βάλανε σε υψηλή θερμοκρασία αποδείχτηκε πάλι άχρηστο γιατί κολλούσε.

Μία μέρα του [[1839]] έβαλε ένα μίγμαμείγμα θείου και καουτσούκ στοστον φούρνο και έφυγε για λίγο από το εργαστήριό του ξεχνώντας να το σβήσει. Όταν γύρισε το έσβησε αμέσως αλλά μόλις κρύωσε είδε πως το μίγμαμείγμα αυτό μπορούσε ν' αντέξει πλέον στις μεταπτώσεις της θερμοκρασίας. Περισσότερα πειράματα αποδείξανεαπέδειξαν πως αν άφηνε το μίγμαμείγμα να θερμανθεί μέχρι σημείου τήξεως τότε αυτό γινόταν ακόμα πιο πολύ ανθεκτικό.

Παρόλα αυτά κανείς Αμερικανός δεν δεχόταν ακόμα να τον βοηθήσει. Έτσι αναγκάστηκε να φύγει για την [[Ευρώπη]]. Προσπάθησε να ανοίξει ένα εργοστάσιο κατασκευής του καουτσούκ του στην [[Αγγλία]], αλλά δεν μπόρεσε. Πήγε τότε στη [[Γαλλία]] αλλά και εκεί η επιχείρηση που κατάφερε να δημιουργήσει χρεωκόπησε λόφωλόγω αδιαφορίας των Γάλλων κεφαλαιούχων. Το [[1855]] συνελήφθηκεσυνελήφθη στο [[Παρίσι]] και οδηγήθηκε στη φυλακή για τα χρέη του.