Ιωάννης Χαραλαμπόπουλος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ.διορθ |
μ Υπερσύνδεσμοι |
||
Γραμμή 1:
Ο '''Ιωάννης Χαραλαμπόπουλος''' του Γεωργίου (γενν. στις [[10 Φεβρουαρίου]] [[1919]]), είναι [[Έλληνας]] πολιτικός, ιστορικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, και αξιωματικός εν αποστρατεία ([[Συνταγματάρχης]] του Στρατού Ξηράς).
Γεννήθηκε στο [[Ψάρι Μεσσηνίας|Ψάρι]] της [[Μεσσηνία|Μεσσηνίας]] και προέρχεται από οικογένεια με στρατιωτική παράδοση.
Γραμμή 8:
Τον Μάιο του 1967 φυλακίστηκε και εξορίστηκε στη [[Σύρος|Σύρο]]. Μετά από σύντομη αποφυλάκιση κρατήθηκε εκ νέου στις φυλακές και εξορίστηκε από το 1968 μέχρι το 1971, οπότε ανέλαβε την ηγεσία του [[Πανελλήνιο Απελευθερωτικό Κίνημα|ΠΑΚ]] (Πανελλήνιο Απελευθερωτικό Κίνημα) στην Ελλάδα. Μετά τα [[Εξέγερση του Πολυτεχνείου|γεγονότα του Πολυτεχνείου]] συνελήφθη και βασανίστηκε στην [[ΕΑΤ-ΕΣΑ|Ε.Σ.Α.]] απ' όπου μεταφέρθηκε στη [[Γυάρος|Γυάρο]] μέχρι την πτώση της δικτατορίας.
Το 1974 μαζί με τον [[Ανδρέας Παπανδρέου|Ανδρέα Παπανδρέου]] και άλλα στελέχη του κινήματος ίδρυσε το [[ΠΑΣΟΚ]], του οποίου διετέλεσε κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος (1977-1981) και μέλος του εκτελεστικού γραφείου (1977-1985). Ο Γιάννης Χαραλαμπόπουλος κατείχε το αξίωμα του [[Υπουργείο Εξωτερικών (Ελλάδα)|Υπουργού Εξωτερικών]] από το 1981 μέχρι το 1985, ήταν Αντιπρόεδρος της ελληνικής κυβέρνησης από το 1985 μέχρι τον Ιούλιο 1989, ενώ από τον Απρίλιο του 1986 ως τον Ιούλιο του 1989 ήταν ταυτόχρονα και Υπουργός Εθνικής Άμυνας. Κατά την δεύτερη κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ (1985-1989), ήρθε κάποιες φορές αντιμέτωπος με τον έτερο Αντιπρόεδρο, [[Μένιος Κουτσόγιωργας|Μένιο Κουτσόγιωργα]]. Ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε αναθέσει την εποπτεία του Κυβερνητικού Συμβουλίου Εξωτερικών και Άμυνας ([[ΚΥΣΕΑ]]) στον πρώην συνταγματάρχη Χαραλαμπόπουλο, και την εποπτεία του Κυβερνητικού Συμβουλίου (ΚΥΣΥΜ, η σημερινή [[Κυβερνητική Επιτροπή]]) στον Κουτσόγιωργα.
Αν και προερχόταν από τον κεντρώο χώρο, εξελίχθηκε σε ένα από τα αριστερά στελέχη του ΠΑΣΟΚ, και ήδη από την περίοδο του αγώνα εναντίον της Χούντας είχε αναπτύξει σχέσεις με σοσιαλιστικά και εθνικο-απελευθερωτικά κινήματα σε διάφορες χώρες: μάλιστα ο τουρκικός Τύπος τον είχε κατηγορήσει ότι ως Υπουργός Εθνικής Άμυνας βοηθούσε με όπλα τους αντάρτες Κούρδους του PKK.<ref>Ελεύθερος Τύπος, 4/4/1988</ref>
| |||