Ναόμι Κλάιν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Igavio (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 20:
*''Το δόγμα του Σοκ'', Ναόμι Κλάιν, Εκδόσεις Λιβάνης-Νέα Σύνορα, Αθήνα, 2010
Τρίτο βιβλίο της Ναόμι, εκδόθηκε στις 4 Σεπτεμβρίου 2007, μεταφράστηκε σε 28 γλώσσες και έγινε διεθνές bestseller. Το βιβλίο υποστηρίζει ότι οι πολιτικές του ελεύθερου εμπορίου που πρεσβεύει ο Milton Friedman και η Σχολή Οικονομίας του Πανεπιστημίου του Σικάγο έχουν εφαρμοστεί σε χώρες όπως η Χιλή υπό τον Πινοσέτ, η Πολωνία, η Ρωσία του Γέλτσιν, και οι Ηνωμένες Πολιτείες (για παράδειγμα, ιδιωτικοποίηση των δημόσιων σχολείων της Νέας Ορλεάνης μετά τον τυφώνα Κατρίνα). Το βιβλίο συνεχίζει υποστηρίζοντας ότι πολιτικές πρωτοβουλίες (για παράδειγμα, η ιδιωτικοποίηση της οικονομίας του Ιράκ μετά την επέμβαση των Η.Π.Α.) επιβλήθηκαν βιαστικά ενώ οι πολίτες αυτών των χωρών ήταν σε κατάσταση σοκ από φυσικές καταστροφές, αναταραχές, ή ξένες επεμβάσεις.
 
Κεντρικό θέμα στο βιβλίο είναι η παραδοχή ότι εκείνοι που επιθυμούν να υλοποιήσουν μη δημοφιλείς πολιτικές ελεύθερης αγοράς, το επιτυγχάνουν συστηματικά εκμεταλλευόμενοι συγκεκριμένα χαρακτηριστικά που ακολουθούν μεγάλες καταστροφές, οικονομικές, πολιτικές, στρατιωτικές, ή φυσικές. Προτείνεται ότι όταν μια κοινωνία περνάει ένα μεγάλο 'σοκ', υπάρχει ευρέως διαδεδομένη επιθυμία για γρήγορη και αποφασιστική αντίδραση, προκειμένου να διορθωθεί η κατάσταση. Αυτή η επιθυμία για απότομη και άμεση ενέργεια παρέχει την ευκαιρία σε αδίστακτους κύκλους να υλοποιήσουν πολιτικές που ξεπερνούν τις νόμιμες ενέργειες αντιμετώπισης της κρίσης.
 
* ''Φράχτες και Παράθυρα'', Ναόμι Κλάιν, Εκδόσεις Λιβάνης-Νέα Σύνορα, Αθήνα, 2011