Ντέιβιντ Λην: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Σερ Ντέιβιντ Λην''' (''[[Αγγλική γλώσσα|αγγλικά:]] David Lean'', [[25 Μαρτίου]] [[1908]] – [[16 Απριλίου]] [[1991]]) ήταν ένας [[Αγγλία|Άγγλος]] [[σκηνοθέτης]], σεναριογράφος, μοντέρ και παραγωγός. Κατά τη διάρκεια της καριέρας του βραβεύτηκε με δύο [[Όσκαρ]] και ήταν υποψήφιος άλλες εννέα φορές. Επίσης βραβεύτηκε με τρεις [[Χρυσές Σφαίρες]] και Χρυσή Άρκτο από το [[Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βερολίνου|Φεστιβάλ του Βερολίνου]]. Το [[1990]] έλαβε τιμητικό βραβείο από το [[Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου]] για τη συνολική προσφορά του. Έχοντας γνωρίσει παγκόσμια αναγνώριση και επηρεάσει το έργο πολλών μεταγενέστερων συναδέλφων του, τον θυμόμαστε για τη δημιουργία επικών ταινιών μεγάλης κλίμακας, όπως ''[[Η Γέφυρα του Ποταμού Κβάι]]'' ([[1957]]), ''[[Ο Λώρενς της Αραβίας (ταινία)|Ο Λώρενς της Αραβίας]]'' ([[1962]]), ''[[Δόκτωρ Ζιβάγκο (ταινία)|Δόκτωρ Ζιβάγκο]]'' ([[1965]]) και ''Το Πέρασμα στην Ινδία'' ([[1984]]).

Ο Λην ήρθε στον κόσμο στο [[Κρόυντον,]] του Γκρέιτερ[[Μείζον ΛάντονΛονδίνο|Μείζονος Λονδίνου]], από τον Φράνσις Ουίλιαμ λε Μπλουντ Λην και την Ελένα Τανγκί. Οι γονείς του ήταν [[Κουακέροι]] και ο ίδιος φοίτησε στο ''Leighton Park School'', που είχαν ιδρύσει οι Κουακέροι στην περιοχή του [[Ρήντινγκ]].

Ξεκίνησε την καριέρα του στον κινηματογράφο από πολύ χαμηλά, σαν βοηθός που χτυπά τις κλακέτες. Μέχρι το [[1930]] δούλεψεεργάστηκε σαν μοντέρ για τα φιλμάκια των ειδήσεων, σε εταιρίες όπως οι ''Gaumont Pictures'' και ''Movietone''. Η καριέρα του σε ταινίες μεγάλου μήκους ξεκίνησε με την ''"Escape Me Never"'' το έτος [[1935]].

Το πρώτο του έργο με την ιδιότητα του σκηνοθέτη ήταν μια συνεργασία με τον [[Νόελ Κάουαρντ]] για την ταινία ''Ναυάγιο στα νερά τηετης Κρήτης'' ([[1942]]). Σημειώνεται πως τα επόμενα χρόνια συνέχισε να μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη με επιτυχία διάφορα από τα θεατρικά έργα του Κάουαρντ. Σε αυτά περιλαμβάνονται τα ''Για μια χαρούμενη ζωή'' ([[1944]]), ''Το πονηρό πνεύμα'' ([[1945]]) και ''Σύντομη Συνάντηση'' ([[1945]]). Αυτά ακολούθησαν δύο διασκευές έργων του [[Κάρολος Ντίκενς|Καρόλου Ντίκενς]]: οι ''[[Μεγάλες Προσδοκίες (ταινία 1946)|Μεγάλες Προσδοκίες]]'' ([[1946]]) και ο ''[[Όλιβερ Τουίστ (ταινία 1948)|Όλιβερ Τουίστ]]'' ([[1948]]). Ακολούθησαν τα ''Πυρποληταί του ουρανού'' ([[1952]]), μια συνεργασία με το θεατρικό συγγραφέα [[Τέρενς Ράττιγκαν]], και ''Η εκλογή του Χόμπσον'' ([[1954]]), βασισμένο σε θεατρικό του [[Χάρολντ Μπρίγκχαουζ]]. Για την τελευταία ταινία βραβεύτηκε με Χρυσή Άρκτο στο [[Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βερολίνου|Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ του Βερολίνου]].

Ο Λην συνεργάστηκε με τον [[Άλεκ Γκίνες]] σε έξι από τις ταινίες του. Οι δύο τους συχνά είχαν διαφωνίες: για παράδειγμα ο Λην είχε μεταφέρει στον κινηματογράφο τη θεατρική διασκευή από τον Γκίνες του μυθιστορήματος του Καρόλου Ντίκενς, ''[[Μεγάλες Προσδοκίες (ταινία 1946)|Μεγάλες Προσδοκίες]]'', και έτσι ένιωθε υπεύθυνος για την κινηματογραφική καριέρα του Γκίνες. Ο τελευταίος αρνούταναρνούνταν επίμονα την εκδοχή αυτή. Έτσι, με δεδομένη την τελειομανία και το δύσκολο χαρακτήρα του Γκίνες, καθώς και με αυτό που αντιλαμβανόταν ως αυταρχισμό του Λην καθώς γύριζε μια ταινία, οι δύο τους κατέληγαν σε καβγά φαινομενικά σε όλες τις ταινίες που γύρισαν μαζί. Παρά τις διαφορές τους, οι δύο άντρες έτρεφαν εκτίμηση ο ένας για τον άλλο και συνέχισαν να συνεργάζονται για πολλά χρόνια.

Ο Λην έζησε για μεγάλο διάστημα στο Λάιμχαουζ του Ανατολικού Λονδίνου. Το σπίτι του στη ''Narrow Street'' ανήκει ως τις μέρες μας στην οικογένειά του. Παντρεύτηκε έξι φορές, λαμβάνοντας πέντε διαζύγια. Η τελευταία του σύζυγος ήταν νυμφευμένη μαζί του όταν απεβίωσε. Οι σύζυγοί του ήταν χρονολογικά: