Αντιμόνιο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Επέκταση του άρθρου που έχω ξεκινήσει |
μ Επέκταση του άρθρου που έχω ξεκινήσει |
||
Γραμμή 130:
Πολλά κοιτάσματα αντιμονίου είναι σουλφίδια, μερικά από τα οποία είναι ο στιμπνίτης (Sb<sub>2</sub>S<sub>3</sub>), ο πυραργυρίτης (Ag<sub>3</sub>SbS<sub>3</sub>), ο ζινκενίτης, ο τζεϊμσονίτης και ο μπουλανζερίτης. Τα πεντασουλφίδια του αντιμονίου είναι μη στοιχομετρικά και περιέχουν αντιμόνιο στην κατάσταση οξείδωσης +3 και δεσμούς S-S. Μερικά θειοαντιμονίδια είναι γνωστά, όπως το {{chem|[Sb|6|S|10|]|2-}} και το {{chem|[Sb|8|S|13|]|2-}}.
===Αλογονίδια===
Το αντιμόνιο σχηματίζει 2 σειρές αλογονιδίων : την SbX<sub>3</sub> και την SbX<sub>5</sub>. Τα τριαλογονίδια SbF<sub>3</sub>, SbCl<sub>3</sub> και SbI<sub>3</sub> είναι όλα μοριακές ενώσεις οι οποίες έχουν τριγωνική πυραμιδική μοριακή γεωμετρία.
Το τριφθοριούχο SbF<sub>3</sub> παράγεται από την αντίδραση του Sb<sub>2</sub>O<sub>3</sub> με το HF :
:{{chem|Sb|2|O|3}} + 6 HF → 2 {{chem|SbF|3}} + 3 {{chem|H|2|O}}
== Ιστορία ==
| |||