Νότια Οσσετία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μ +πολ. εξελίξεις |
||
Γραμμή 26:
| '''Πολιτική κατάσταση''' || Εκ των πραγμάτων: Ανεξάρτητη<br />Διά του νόμου: (διεθνώς αναγνωρισμένο) μέρος της [[Γεωργία (χώρα)|Γεωργίας]]
|-
| '''[[Πρόεδρος]]'''<br />
| [[
|-
| '''[[Ανεξαρτησία]]'''
Γραμμή 55:
Η Νότια Οσετία διεκδικεί την ανεξαρτησία από τη Γεωργία από το 1988. Το ''Ademon Nykhas'', εθνικό κίνημα της Οσσετίας, ιδρύεται το 1988 και το 1989 στις 10 Νοεμβρίου το Ανώτατο Οσσετικό συμβούλιο ζητάει από το Ανώτατο Σοβιέτ , να αναβαθμιστεί η Οσσετία σε Αυτόνομη Δημοκρατία. Αγνοείται το αίτημα και το Γεωργιανό ΣΟΒΙΕΤ με νόμο απαγορεύει περαιτέρω ανεξαρτητοποιήσεις . Οι Οσσέτιοι μποϊκοτάρουν τις εκλογές του 1990 και κάνουν δικές τους εκλογές.Ο τότε πρόεδρος ( μέσα στα πλαίσια της Σοβιετικής Ένωσης ακόμα) της Γεωργίας , ο [[Ζβιάντ Γκαμσαχούρντια]] , κήρυξε παράνομη την εκλογική διαδικασία της Οσετίας, με τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης(1991).Οι μάχες ξεκίνησαν το 1991 , όταν οι Γεωργιανοί επιτέθηκαν και έκαψαν συθέμελα τα Οσσετικά χωριά με αποτέλεσμα 1000 νεκρούς σε πρώτη φάση και 100.000 Οσσέτιοι εγκατέλειψαν την περιοχή. Με την διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, οι ΗΠΑ αναγνωρίζουν τις αποσχιθείσες περιοχές από την Ρωσία, με τα σύνορα που ίσχυαν από πριν της συμφωνίας Μολότοφ- Ρίμπεντροπ το 1939. Η Γεωργία εξαναγκάζεται σε κατάπαυση πυρός με την Οσσετία , με την Ρωσία να αποτελεί μέρος της ειρηνευτικής δύναμης, και με εγγυήσεις εκατέρωθεν για μη χρήση βίας.
Η Γεωργία επανειλημμένα έχει καταπατήσει τους όρους της συμφωνίας αυτής , μεταξύ άλλων κατέχοντας παράνομα ακόμα το Akhalgori.
== Κρίση με Γεωργία, 2008 ==
Γραμμή 62:
Η Νότια Οσετία έχει γίνει πολλές φορές περιοχή συγκρούσεων με κύριες την επίθεση της [[4 Ιουλίου|4ης Ιουλίου]] που έληξε σχεδόν αμέσως, και της [[8 Αυγούστου|8ης Αυγούστου]] όπου εξελίχθηκε σε πόλεμο μεταξύ Γεωργίας, Ρωσίας και των αποσχισθεισών περιοχών της Νότιας Οσετίας και της Αμπχαζίας.
==Δημοψήφισμα 2011==
Σε δημοψήφισμα που έγινε στις 13 Νοεμβρίου 2011, οι πολίτες υπερψήφισαν την πρόταση να γίνουν τα οσετικά και τα ρωσικά οι εθνικές γλώσσες στη Νότια Οσετία.
{{blockquote|Συμφωνείτε η οσετική και η ρωσική να γίνουν οι εθνικές γλώσσες της Νότιας Οσετίας;}}
{| class=wikitable style=text-align:right
!Επιλογή
!Ψήφοι
!%
|-
|align=left|Υπέρ||19.797||83,54
|-
|align=left|Κατά||3.902||16,46
|-
|align=left|Άκυρα/λευκά||38||–
|-
|align=left|'''Σύνολο'''||'''23.737'''||'''100'''
|-
|align=left|Εγγεγραμμένοι/συμμετοχή|| ||67,05
|-
|align=left colspan=3|Πηγή: [http://www.sudd.ch/event.php?lang=en&id=ge012011 Direct Democracy]
|}
== Προεδρικές εκλογές 2012 ==
Αρχικά οι προεδρικές εκλογές διεξήχθησαν στις 13 Νοεμβρίου 2011<ref>http://www.mherrera.org/elections.htm</ref> μαζί με ένα δημοψήφισμα.<ref>{{cite news|url=http://www.presidentrso.ru/edicts/detail.php?ID=3914|title=Decree to postpone a vote on the referendum in the Republic of South Ossetia|date=12-8-2011|publisher=Official website of the President of South Ossetia|language=ρωσικά|accessdate=26 -8-2011}}</ref> Ο δεύτερος γύρος διεξήχθη στις 27 Νοεμβρίου, όμως τα αποτελέσματα ακυρώθηκαν από το Ανώτατο Δικαστήριο της Νότιας Οσετίας. Νέες προεδρικές εκλογές ορίστηκαν για τις 25 Μαρτίου 2012<ref name="newelection">{{cite news|url=http://osinform.ru/32521-parlament-ryuo-naznachil-povtornye-vybory-prezidenta-na-25-marta-2012-goda.html|title=Парламент РЮО назначил повторные выборы президента на 25 марта 2012 года|date=29-11-2011|publisher=OSInform|language=ρωσικά|accessdate=29-11-2011}}</ref> και τον τελικό γύρο να διεξάγεται στις 8 Απριλίου 2012. Πρόεδρος εξελέγη ο [[Λεονίντ Τιμπίλοφ]] με ποσοστό 54,1%.
{{electiontable|South Ossetian presidential election, 2012}}'''Πρόεδρος, 25 Μαρτίου και 8 Απριλίου 2012'''
|-
!style="background-color:#E9E9E9" rowspan="2" align=left width=350|Υποψήφιος
!style="background-color:#E9E9E9" rowspan="2" align=left width=350|Κόμμα
!style="background-color:#E9E9E9" colspan="2" align=right|1ος γύρος
!style="background-color:#E9E9E9" colspan="2" align=right|Τελικός γύρος
|-
!style="background-color:#E9E9E9" align=right|ψήφοι
!style="background-color:#E9E9E9" align=right|%
!style="background-color:#E9E9E9" align=right|ψήφοι
!style="background-color:#E9E9E9" align=right|%
|-
|align=left|'''[[Λεονίντ Τιμπίλοφ]]'''
|align=left|
|align="right" |'''11.453'''
|align="right" |'''42,48'''
|align="right" |'''15.786'''
|align="right" |'''54,12'''
|-
|align=left|[[Νταβίντ Σανακόγιεφ]]
|align=left|
|align="right" |6.627
|align="right" |24,58
|align="right" |12.439
|align="right" |42,65
|-
|align=left|[[Ντμίτρι Μεντόγιεφ]]
|align=left|
|align="right" |6.415
|align="right" |23,79
|-
|align=left|[[Στανισλάβ Κοτσίγιεφ]]
|align=left|[[Κομουνιστικό Κόμμα της Νότιας Οσετίας]]
|align="right" |1.417
|align="right" |5,26
|-
|align="left" colspan="2"|''Εναντίον Όλων''
|align="right" |216
|align="right" |0,80
|align="right" |279
|align="right" |0,96
|-
|align="left" colspan="2"|Άκυρα
|align="right" |
|align="right" |
|align="right" |662
|align="right" |2,27
|-style="background:#E9E9E9;"
|align="left" colspan="2"|'''Σύνολο ψηφοδελτίων'''
|align="right" |
|align="right" |'''100,00'''
|align="right" |'''29.166'''
|align="right" |'''100,00'''
|-
|align="left" colspan="2"|συμμετοχή
|align="right" |
|align="right" |70,28
|align="right" |29.166
|align="right" |71,26
|-
|align="left" colspan="2"|αποχή
|align="right" |
|align="right" |29,72
|align="right" |11.763
|align="right" |28,74
|-style="background:#E9E9E9;"
|align="left" colspan="2"|'''Σύνολο εγγεγραμμένων'''
|align="right" |'''40.929'''
|align="right" |'''100,00'''
|align="right" |'''40.929'''
|align="right" |'''100,00'''
|-
|align="left" colspan="6"|Πηγή: [http://cik.ruo.su/index.php?option=com_content&view=article&id=351:2012-03-26-20-56-36&catid=51:-2012&Itemid=74 South Ossetian Electoral Commission] [http://cik.ruo.su/index.php?option=com_content&view=article&id=376:2012-04-09-08-38-28&catid=51:-2012&Itemid=74 2] [http://cik.ruo.su/index.php?option=com_content&view=article&id=378:2012-04-11-09-40-00 3]
|}
== Βουλευτικές εκλογές 2009 ==
Οι πρώτες βουλευτικές εκλογές μετά τον πόλεμο της Γεωργίας διεξήχθησαν στις [[31 Μαΐου]] του [[2009]] και έλαβαν μέρος 4 κόμματα για 34 έδρες στη Βουλή. Σε δύο κόμματα που δεν πρόσκεινται στον πρόεδρο δεν επετράπη η συμμετοχή. Η προσέλευση στις κάλπες ήταν μεγάλη. Σύμφωνα με τα πρώτα αποτελέσματα το κόμμα του προέδρου [[Έντουαρντ Κοκόιτι]] ''Yedinstvo'' (Ενότητα) κέρδισε τις εκλογές.<ref>[http://english.aljazeera.net/news/europe/2009/05/200953121053563944.html Al Jazeera], Incumbent leading S Ossetia poll, 31 Μαΐου 2009.</ref>
Η [[ΕΕ]] αρνήθηκε να αναγνωρίσει τη νομιμότητα των εκλογών και των αποτελεσμάτων.<ref name='telegraph'>[[Telegraph]] [http://www.telegraph.co.uk/news/worldnews/europe/georgia/5421164/Russia-ally-strengthens-grip-on-South-Ossetia.html Russia ally strengthens grip on South Ossetia], 1η Ιουνίου 2009.</ref> Από την πλευρά της, η Γεωργία χαρακτήρισε τις εκλογές "παράνομες".
To Κόμμα της Ενότητας κέρδισε 17 έδρες στο κοινοβούλιο με 21.246 ψήφους, σύμφωνα με τα τελικά αποτελέσματα. To Λαϊκό Κόμμα κατέλαβε 9 έδρες λαμβάνοντας 10.345 ψήφους, ενώ το Κομμουνιστικό Κόμμα έλαβε 8 έδρες με 10.194 ψήφους.<ref>[http://www.vz.ru/news/2009/6/8/295306.html] και [http://www.novopol.ru/news69367.html]</ref>
| |||