Γαλατία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

[[Αρχείο:Map Gallia Tribes Towns.png|right|thumb|250px|Χάρτης της Γαλατίας και των κελτικών φυλών τον 1ο αιώνα π.Χ.]]

Την ονομασία '''Γαλατία''' φέρει η [[ιστορική περιοχή]] της [[Δυτική Ευρώπη|Δυτικής Ευρώπης]] που συμπεριλαμβάνει τα σημερινά εδάφη της βόρειας [[Ιταλία]]ς, της [[Γαλλία]]ς, του [[Βέλγιο|Βελγίου]], της δυτικής [[Ελβετία]]ς και τα εδάφη δυτικά του [[Ρήνος|Ρήνου]] από τις χώρες της [[Ολλανδία]]ς και της [[Γερμανία]]ς. Από τη [[λατινικά|λατινική]] ονομασία της Γαλατίας ([[λατινικά|λατ.]] ''Gallia'') προήλθε και η ονομασία στην [[ελληνική γλώσσα]] του σύγχρονου κράτους της [[Γαλλία]]ς, σε αντίθεση με την πλειονότητα των υπόλοιπων γλωσσών του κόσμου, στις οποίες έλκει τη ρίζα της από το κράτος των [[Φράγκοι|Φράγκων]] (βλ. France, Frankreich, Francia κλπ.)

 

== Ιστορία ==

=== Προρωμαϊκοί χρόνοι ===

Η πρώιμη ιστορία των Γαλατών βασίζεται κυρίως στην [[αρχαιολογία|αρχαιολογική έρευνα]], καθώς υπάρχουν λιγοστές γραπτές πηγές για τα φύλα που έζησαν στις περιοχές αυτές και για το κατά πόσο έχουν άμεση σχέση με τα εκεί αρχαιολογικά ευρήματα, ενώ παράλληλα νεφελώδες είναι το τοπίο όσον αφορά τις [[γλωσσολογία|γλωσσικές]] και [[γενετική|γενετικές]] διαφοροποιήσεις των ξεχωριστών κελτικών φύλων, καθώς λίγες φορές πραγματικά προκύπτουν κοινά συμπεράσματα. Η κύρια πηγή για τους [[Κέλτες]] της Γαλατίας ήταν ο [[Ποσειδώνιος ο Απαμεύς]], ο οποίος μνημονευόταν σε γραπτά του [[Τιμαγένης|Τιμαγένη]], του [[Ιούλιος Καίσαρας|Ιούλιου Καίσαρα]], του [[Διόδωρος Σικελιώτης|Διόδωρου Σικελιώτη]] και του [[γεωγραφία|γεωγράφου]] [[Στράβων]]α.

 

Πολιτισμικά στοιχεία των πρωτο-Κελτών φαίνεται να ανιχνεύονται βορειοδυτικά της Κοιλάδας του [[Δούναβης|Δούναβη]], αν και η συγκεκριμένη θεωρία αμφισβητείται. Ανήκαν στον [[Πολιτισμός Λα Τεν|Πολιτισμό Λα Τεν]], του οποίου το λίκνο ήταν η βορειοανατολική [[Γαλλία]] και η νότια [[Γερμανία]], ο οποίος επεκτάθηκε και άνθησε από το [[450 π.Χ.]] μέχρι τον 1ο αιώνα π.Χ. στη [[Γαλλία]], την [[Ελβετία]], την [[Αυστρία]], καθώς και στις περιοχές της [[Βοημία]]ς, [[Μοραβία]]ς, [[Σλοβακία]]ς και [[Ουγγαρία]]ς. Όταν επεκτάθηκαν στα δυτικά, σε χώρες όπου οι άνθρωποι μιλούσαν μια γλώσσα που οι σύγχρονοι μελετητές αποκαλούν ''Κελτική'', επειδή οι Έλληνες συνήθιζαν να αποκαλούν [[Κέλτες]] όλους τους κάτοικους της Δύσης εκτός από τους κατοίκους των [[Μεγάλη Βρετανία|Βρετανικών Νήσων]], οι σύγχρονοι μελετητές ονόμασαν ''Κέλτες'' διάφορους από αυτούς τους λαούς, ακόμη κι αν δε ζούσαν στη Δύση και δε μιλούσαν την [[Κελτική γλώσσα]].