Βασίλειος Δ΄ της Ρωσίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 30:
Το [[1591]] ο τσάρος [[Φιοντόρ Α΄ της Ρωσίας (ο Κωδωνοκρούστης)|Φιοντόρ Α΄ (ο ''Κωδωνοκρούστης'')]] έστειλε τον Βασίλειο στο Ούγκλιτς ως μυστικό ανακριτή για το θάνατο του εννιάχρονου Δημητρίου Ιβάνοβιτς, γιου του Ιβάν του Τρομερού από τον έβδομο γάμο του. Γνωμάτευσε ότι ο μικρός αυτοτραυματίσθηκε θανάσιμα κατά τη διάρκεια επιληπτικής κρίσης, παρά τη φημολογία ότι επρόκειτο για δολοφονία κατ' εντολήν του αντιβασιλέα [[Μπορίς Γκοντουνόφ]], ο οποίος (κατά τις φήμες) ήθελε να εξολοθρεύσει τους μοσχοβίτες ρουρικίδες πρίγκιπες για να προκύψει κενό εξουσίας και να ανέλθει ο ίδιος στο θρόνο, όταν θα πέθαινε ο Κωδωνοκρούστης.
Ο Μπορίς Γκοντουνόφ έγινε πράγματι τσάρος το [[1598]] αλλά απεβίωσε από εγκεφαλικό επεισόδιο επτά χρόνια αργότερα. Την ίδια περίοδο ο στρατός ενός πολωνοτραφούς απατεώνα, ο οποίος ισχυριζόταν ότι ήταν ο Δημήτριος Ιβάνοβιτς, πορευόταν προς τη Μόσχα ζητώντας το στέμμα. Ο Βασίλειος τάχθηκε με το μέρος του [[Δημήτριος Β΄ της Ρωσίας (Ψευδοδημήτριος A΄)|«Ψευδοδημήτριου»]], νομιμοποιώντας το μύθευμα του τελευταίου ότι το πτώμα που είχε βρεθεί μαχαιρωμένο δεν ανήκε στο Δημήτριο Ιβάνοβιτς αλλά σε κάποιο παιδάκι που του έμοιαζε. Αφού ο σφετεριστής όμως ανήλθε στο θρόνο ([[1605]]) με τη βοήθειά του, ο Βασίλειος άρχισε να συνομωτεί εναντίον του. Σύντομα ανακάλεσε τη δήλωση ανάκλησης που είχε κάνει, βεβαιώνοντας ότι ο πραγματικός Δημήτριος ήταν νεκρός από το 1591
== Η θητεία του ως τσάρου ==
Το Μάιο του [[1606]], εκμεταλλευόμενος τη μάλλον βάσιμη υποψία του ρωσικού λαού ότι ο νέος τσάρος ήταν πιόνι της [[Πολωνο-λιθουανική Κοινοπολιτεία|Πολωνο-λιθουανικής Κοινοπολιτείας]] και σκόπευε να [[Καθολικισμός|εκκαθολικίσει]] τη χώρα, ο Βασίλειος Σούισκι ηγήθηκε εισβολής στο [[Κρεμλίνο της Μόσχας|Κρεμλίνο]] που έληξε με την εν θερμώ εκτέλεση του Ψευδοδημητρίου. Δύο ημέρες αργότερα ανακηρύχθηκε τσάρος με την ονομασία ''Βασίλειος Δ΄''.
Η θητεία του κράτησε μόλις τέσσερα χρόνια εν μέσω του γενικευμένου χάους που χαρακτήρισε ολόκληρη την ''[[Εποχή των Αναστατώσεων]]'' - ακόμα και στην ίδια την πρωτεύουσα η εξουσία του ήταν σχεδόν ανύπαρκτη. Ο μοναδικός ίσως λόγος που δεν τον εκθρόνισαν ήταν η δημοφιλία του ηρωικού εξαδέλφου του, στρατηγού Μιχαήλ Σκόπιν - Σούισκι, καθώς και ότι δε βρισκόταν άλλος ευγενής να διεκδικήσει το στέμμα που εκείνη την εποχή έμοιαζε με δαμόκλειο σπάθη
Αντιμέτωπος με την εισβολή της Πολωνίας και την εμφάνιση ενός δεύτερου [[Ψευδοδημήτριος|Ψευδοδημήτριου]], ο Βασίλειος χάρισε στη [[Σουηδία]] την [[Ίνγκρια]] με αντάλλαγμα στρατιωτική βοήθεια. Η βραχύβια αυτή συμμαχία κατέστειλε το νέο Ψευδοδημήτριο, αλλά ηττήθηκε από τον πολωνικό στρατό το [[1610]] στη ''Μάχη του Κλούσινο''. Αμέσως ο Βασίλειος καθαιρέθηκε από φιλοπολωνούς βογιάρους και φυλακίσθηκε σε μοναστήρι, ενώ μετά την κατάληψη της Μόσχας από τους πολωνούς στάλθηκε στη [[Βαρσοβία]]. Εκεί πέθανε έγκλειστος στις [[22 Σεπτεμβρίου]] [[1612]].
| |||