Γιώργης Σιάντος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Αμέσως μετά την εκλογή του Σιάντου στο κοινοβούλιο ξέσπασε η [[Δικτατορία της 4ης Αυγούστου]] υπό τον [[Ιωάννης Μεταξάς|Ιωάννη Μεταξά]]. Ο Μεταξάς, μετά τα γεγονότα που συνέβησαν στη Θεσσαλονίκη και το νέο αυταρχικό καθεστώς που εγκαθίδρυσε, εξαπέλυσε μια αδυσώπητη αντικομμουνιστική εκστρατεία, κατ΄ επιταγή του [[Ιδιώνυμο|ιδιώνυμου νόμου]], που έθεσε σε ισχύ το 1929 ο [[Ελευθέριος Βενιζέλος]], για την καταστολή συνδικαλιστικών κινητοποιήσεων, συλλαμβάνοντας πολλά μέλη του ΚΚΕ που τελούσε πλέον εκτός νόμου. Ο Σιάντος συνελήφθη και εξορίστηκε στην [[Ανάφη]] από όπου δραπέτευσε το [[1937]]. Τον Απρίλιο του 1938, μετά τη σύλληψη της τριμμελούς Γραμματείας (Νεφελούδης-Παρτσαλίδης-Σκλάβαινας) που είχε την καθοδήγηση του ΚΚΕ, ο Σιάντος ηγήθηκε της διαδικασίας ανασυγκρότησης του ανώτατου καθοδηγητικού οργάνου του κόμματος, της λεγόμενης Παλαιάς Κεντρικής Επιτροπής, μαζί με το [[Νίκος Πλουμπίδης|Νίκο Πλουμπίδη]]. Ωστόσο, δεν κατόρθωσε να αποφύγει τη δεύτερη σύλληψη το [[Νοέμβριος|Νοέμβρη]] του [[1939]] και τη φυλάκισή του στις φυλακές της [[Κέρκυρα|Κέρκυρας]] στην Ακτίνα Θ', μαζί με το [[Νίκος Ζαχαριάδης|Ζαχαριάδη]]. Το [[Σεπτέμβριος|Σεπτέμβρη]] του [[1941]], όταν απέδρασε, η Ελλάδα βρισκόταν ήδη υπό γερμανική Κατοχή.