Κωνσταντίνος Βολανάκης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 11:
Οι γονείς του Βολανάκη κατάγονταν από την Βολάνη, ένα μικρό χωριό της περιοχής του [[Ρέθυμνο|Ρεθύμνου]]. Σπούδασε στο Γυμνάσιο της [[Σύρος|Σύρου]], απ' όπου αποφοίτησε το [[1856]]. Την ίδια χρονιά, με παρότρυνση των μεγαλύτερων αδελφών του, πήγε στην [[Τεργέστη]] για να δουλέψει ως λογιστής κοντά στον μεγάλο οίκο εμπορίας ζαχάρεως Αφεντούλη. Ο Αφεντούλης εκτίμησε τις καλλιτεχνικές ικανότητες του νεαρού Βολανάκη από τα πάμπολλα σκαριφήματα με βάρκες, πλοία και λιμάνια που ο τελευταίος έφτιαχνε μέσα στις σελίδες των λογιστικών βιβλίων. Έτσι, αντί να απολύσει τον άτακτο λογιστή, ο Αφεντούλης ανέλαβε να τον στείλει στην [[Βαυαρία]] για να σπουδάσει ζωγραφική στην Ακαδημία του [[Μόναχο|Μονάχου]] κοντά στον [[Καρλ φον Πιλότυ]] (Karl von Piloty) το [[1860]]. <ref>"Πειραϊκόν Ημερολόγιον" Αρχείο Πειραϊκών Σπουδών (1966) τομ.1ος σελ.66 </ref>
Μετά την αποφοίτησή του από την Ακαδημία του [[Μόναχο|Μονάχου]], ο Βολανάκης εργάστηκε στο [[Μόναχο]], την [[Βιέννη]] και την [[Τεργέστη]]. Το [[1883]] επέστρεψε στην [[Ελλάδα]] εγκαταστάθηκε στον [[Πειραιάς|Πειραιά]]. Σε αυτό συνετέλεσε και η πίεση της γυναίκας του ''"η οποία δεν άντεχε τον κρύο χειμώνα του Μονάχου".'' Ομως ο κουμπάρος του Νικόλαος Γύζης τον απέτρεψε να γυρίσει στήν Αθήνα, γιατί ''"εκεί οι πίνακες ζωγραφικής πωλούνται εξευτελιστικώς εις τον Κήπο των Τιτάνων".'' Από την ίδια χρονιά και μέχρι το [[1903]] δίδαξε στην Σχολή των Ωραίων Τεχνών (μετέπειτα [[Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών]]) της [[Αθήνα]]ς
== Περιγραφή του έργου του==
|