Χρήστης:Aggelos24/πρόχειρο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Aggelos24 (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Aggelos24 (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{πρόχειρο χρήστη}}
<!-- ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΤΕΙΤΕ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΑΥΤΗ ΤΗ ΓΡΑΜΜΗ -->
Ο '''Henri Fayol''' ([[Κωνσταντινούπολη]], 29 Ιούλιος 1841 – [[Παρίσι]], 19 Νοέμβριος 1925) θεωρείται πατέρας της '''θεωρίας διαχείρισης'''. Επικέντρωσε το ενδιαφέρον του στο μάνατζμεντ ολόκληρης της επιχείρησης και όρισε τις λειτουργίες του [[Διοίκηση|μάνατζμεντ]], οι οποίες είναι ο προγραμματισμός, η οργάνωση, η διεύθυνση, ο συντονισμός και ο έλεγχος. Αυτές οι λειτουργίες χρησιμοποιούνται ακόμα και σήμερα για την περιγραφή της θέσης του μάνατζερ. Ο Fayol είναι επίσης γνωστός για τις '''δεκατέσσερις αρχές του μάνατζμεντ''' και την πεποίθηση του ότι οι δεξιότητες [[Διοίκηση|μάνατζμεντ]] μπορούν να αποκτηθούν μέσω της εκπαίδευσης.
O '''Abraham Harold Maslow''' (1 Απριλίου 1908 – 8 Ιουνίου 1970) ήταν ένας Αμερικάνος [[ψυχολογία|ψυχολόγος]] ο οποίος έμεινε γνωστός για την '''θεωρία ιεράρχησης των αναγκών''' που υποστηρίζει ότι υπάρχουν πέντε επίπεδα αναγκών, από τα οποία εξαρτάται όλη σχεδόν η συμπεριφορά μας. Αυτά τα ταξινόμησε ιεραρχικά, από τα πιο βασικά και πρωτόγονα (σε σχέση με τη συμπεριφορά που προκαλούν), μέχρι τα πιο πολιτισμένα και ώριμα. Αυτά τα επίπεδα αναγκών περιλαμβάνουν τις βιολογικές ανάγκες (δηλαδή, τους πιο πρωτόγονους παράγοντες), τις ανάγκες για ασφάλεια, τις κοινωνικές ανάγκες, την ανάγκη για αυτοεκτίμηση, την ανάγκη για αυτοολοκλήρωση, με αυτήν την σειρά.
 
==Το έργο του==
Ο Henri Fayol, ο οποίος εκπαιδεύτηκε ως μηχανικός στην Γαλλία, κατείχε την ανώτατη θέση του διευθύνοντος συμβούλου μιας μεγάλη γαλλικής εταιρείας ανθρακωρυχείων. Το ενδιαφέρον του επικεντρώθηκε στην αποδοτικότητα και αποτελεσματικότητα ολόκληρης της επιχείρησης. Ο Fayol επεδίωξε την εφαρμογή επιστημονικών αρχών στο σύνολο μιας επιχείρησης. Η εργασία του έμεινε γνωστή ως θεωρία της διαχείρισης (Administrative Theory). Το γνωστότερο βιβλίο του, Administrative Industrielle et Générale (1929, Γενική και Βιομηχανική Διοίκηση), εξακολουθεί να διαβάζεται και θεωρείται κλασικό έργο του [[Διοίκηση|μάνατζμεντ]]. με αυτό το βιβλίο, ο Fayol συνέβαλε στη θεωρία της διαχείρισης με τέσσερις βασικές παρατηρήσεις:
Το πιο διαδεδομένο ίσως μοντέλο υποκίνησης είναι αυτό που αναπτύχθηκε από τον Abraham Harold Maslow. Σύμφωνα με τον Maslow, μόνον οι ανάγκες που δεν έχουν ικανοποιηθεί είναι παράγοντες υποκίνησης. Αυτό σημαίνει ότι μόνον αν πεινάτε θα αγοράσετε, θα καλλιεργήσετε ή (ανάλογα με την ένταση ή τη διάρκεια της πείνας) μπορεί ακόμα και να κλέψετε τροφή για να ικνανοποιήσετε την πρωταρχική βιολογική ανάγκη της επιβίωσης. Επίσης, μόνο αν έχετε έντονο πάθος για επιτυχία, θα μελετήσετε και θα μάθετε όσο περισσότερα μπορείτε για να ικανοποιήσετε αυτήν την φιλοδοξία.[[Αρχείο:Ierarxisi anagkon maslow.JPG|thumb|right|250px|Ιεραρχία αναγκών κατά Maslow]]
#Διέκρινα το επίπεδο επίβλεψης από το επίπεδο διοίκησης, δίνοντας ουσιαστικά μεγαλύτερο κύρος και αναγνώριση στη
 
Σύμφωνα με το Maslow, υπάρχει μια φυσική σειρά με την οποία οι άνθρωποι αντιλαμβάνονται καθεμιά από αυτές τις ανάγκες και, επομένως υποκινούνται από αυτές σε αύξουσα σειρά. Η άνοδος στην ιεραρχία αναγκών του Maslow είναι κάτι αντίστοιχο με την ανάβαση μιας κλίμακας σκαλί-σκαλί. Αντιλαμβανόμαστε το επόμενο σκαλοπάτι μόνο αφού κατορθώσουμε να ανεβούμε το προηγούμενο. Το κατώτερο επίπεδο, το οποίο αποτελείται από τις σωματικές ανάγκες, εκφράζει τον αγώνα του ανθρώπου για επιβίωση. Το επόμενο σκαλοπάτι αντιστοιχεί στην ανάγκη για ασφάλεια, δηλαδή στην προσπάθεια του ατόμου να αισθάνεται ασφάλεια και να αποφεύγει ό,τι είναι βλαβερό. Το επόμενο επίπεδο είναι η ανάγκη του ατόμου να ανήκει σε μια ομάδα, δηλαδή η φυσιολογική ανθρώπινη επιθυμία να γίνεται δεκτό και να εκτιμάται από άλλους. Το τέταρτο επίπεδο είναι το επίπεδο των αναγκών αυτοεκτίμησης, το οποίο υποκινεί τον άνθρωπο να συμβάλλει με όλες τις δυνάμεις στις προσπάθειες της ομάδας με αντάλλαγμα διαφόρους τρόπου ανταμοιβής και αναγνώρισης. Στο υψηλότερο επίπεδο της κλίμακας βρίσκονται οι ανάγκες αυτοολοκλήρωσης, οι οποίες ικανοποιούνται όταν το άτομο έχει το αίσθημα της προσωπικής εξέλιξης και επιτυχίας, της ικανοποίησης και της πληρότητας από αυτό που κάνει.
 
Ο Maslow δεν εννοούσε ότι οποιαδήποτε ανάγκη μπορεί να ικανοποιηθεί εντελώς. Αντίθετα, πίστευε ότι μια ανάγκη θα πρέπει να ικανοποιηθεί σε έναν ελάχιστο βαθμό πριν ασχοληθεί το άτομο με το ανώτερο επίπεδο αναγκών. Μόλις το άτομο φτάνει σε αυτό το σημείο, αρχίζει και αισθάνεται την ένταση που προέρχεται από το επόμενο επίπεδο της ιεραρχίας των αναγκών, οπότε αρχίζει να πειραματίζεται με νέους τύπους συμπεριφοράς προκειμένου να ικανοποιήσει την νέα ανάγκη
 
==Βιβλιογραφία==
* «Μάνατζμεντ», Patrick J. Montana, Bruce H. Charnov, Μετάφραση Μαρία Ι. Ρούβαλη, Επιμέλεια Γιάννης Κατσαντώνης, Εκδόσεις Κλειδάριθμος.