* Εικονομαχία και '''[[Μεσοβυζαντινή περίοδος]]''' (726-1204). Πρόκειται για την κλασική περίοδο της βυζαντινής τέχνης κατά την οποία ωριμάζουν τα εκφραστικά της μέσα: καθιερώνεται ο εγγεγραμμένος σταυροειδής ναός με τρούλο ως κυρίαρχος αρχιτεκτονικός τύπος, το εικονογραφικό πρόγραμμα συνολικής διακόσμησής του και η εικονογραφία των σημαντικότερων επιμέρους θρησκευτικών σκηνών.
* '''[[Υστεροβυζαντινή περίοδος]]''' (1204-1453)
ΜετάΓια την τέχνη που συνέχισε την καλλιτεχνική παράδοση του Βυζαντίου μετά την [[Άλωση της Κωνσταντινούπολης (1453)|Άλωση της Κωνσταντινούπολης]] (1453) από τους Τούρκους και ως την ίδρυση του νέου ελληνικού κράτους (1830), έχει επικρατήσει ο όρος «[[Μεταβυζαντινή περίοδος|Μεταβυζαντινή τέχνη]]» για τη συνέχιση της καλλιτεχνικής παράδοσης του Βυζαντίου. Η τέχνη γειτονικών λαών που αναπτύχθηκε υπό την επιρροή του Βυζαντίου ονομάζεται [[Παλαιορωσική τέχνη|παλαιορωσική]], [[Παλαιοβουλγαρική τέχνη|παλαιοβουλγαρική]] κ.τ.ό. Η τέχνη των Χριστιανών της Αιγύπτου, των [[Κόπτες|Κοπτών]], που συγκέρασε τις βυζαντινές επιρροές με τις εγχώριες αρχαίες αιγυπτιακές και ελληνιστικές παραδόσεις, ονομάζεται [[Κοπτική τέχνη|κοπτική]].
