Βικιπαίδεια

Απόστολος Κακλαμάνης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
μ λάθος σύνδεσμο
πηγη
Γραμμή 73:
}}
 
Ο '''Απόστολος Κακλαμάνης''' του Χρήστου ([[7 Σεπτεμβρίου]] [[1936]]-) είναι Έλληνας δικηγόρος και πολιτικός, βουλευτής [[εκλογική περιφέρεια Β' Αθηνών|Β' Αθηνών]] με το [[ΠΑΣΟΚ]] από το [[1974]] μέχρι σήμερα. Ήταν υπουργός σε όλες τις κυβερνήσεις της περιόδου [[1981]]-[[1989]], ενώ από το [[1993]] ως το [[2004]] ήταν [[Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων]] (ο δεύτερος μακροβιότερος στην ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας μετά τον [[Κωνσταντίνος Ροδόπουλος|Κωνσταντίνο Ροδόπουλο).
Ο '''Απόστολος Κακλαμάνης''' του Χρήστου ([[7 Σεπτεμβρίου]] [[1936]]-) είναι Έλληνας πολιτικός και δικηγόρος.
 
==Βιογραφία==
Γεννήθηκε στην [[Καρυά Λευκάδας]] τον Σεπτέμβριο του [[1936]] και αποφοίτησε από το Ζ΄ Εσπερινό Λύκειο. Σπούδασε [[Νομική|νομικάΝομικά]] στο Πανεπιστήμιο της [[Αθήνα|Αθήνας]] και εργάστηκε ως δικηγόρος. Πήρε ενεργό μέρος στην πολιτική ζωή της χώρας. Ως φοιτητής είχε εκλεγεί πρόεδρος της ΔΕΣΠΑ, και του συλλόγου των εργαζομένων φοιτητών κ.ά. Διετέλεσε επίσης πρόεδρος της τότε Νεολαίας της Ένωσης Κέντρου. Το [[19641963]], νεότατος, διετέλεσεδιορίστηκε γενικός γραμματέας του υπουργείου Κοινωνικών Υπηρεσιών (Πρόνοιας) στην Κυβέρνηση του Γεωργίου Παπανδρέου (19641963-1965). Διώχθηκε επανειλημμένα στον πρώτο και δεύτερο "Ανένδοτο", αλλά αθωώθηκε από τα τακτικά δικαστήρια. Το [[1967]] διώχθηκε και φυλακίστηκε για αντιστασιακή δράση<ref>[http://web.archive.org/20071008065653/www.apkaklamanis.gr/xronologio/xronologio.asp?state=xronologio Επίσημος διαδικτυακός τόπος του Απόστολου Κακλαμάνη]</ref> με τον Νόμο 509, ως μέλος της Διοικούσας Επιτροπής του Δημοκρατικού Εθνικού Κινήματος Αντίστασης (ΔΕΚΑ), αλλά το [[1968]] αποφυλακίστηκε με την «αμνηστία» του Φεβρουαρίου και υπήρξε συνήγορος υπεράσπισης στις περισσότερες δίκες μέχρι την πτώση της δικτατορίας. Μεταξύ άλλων, υπερασπίστηκε τους Ξ. Πελοποννήσιο και Θ. Κόκκινο (κατηγορούμενους από έκτακτο στρατοδικείο για συμμετοχή στο ΠΑΚ). Συνέχισε, όμως, τη δράση του μέσα από τις γραμμές του ΠΑΚ, γι' αυτό και η δικτατορία του αφαίρεσε το διαβατήριο, απαγορεύοντάς του την έξοδο από τη χώρα. Επίσης, ήταν ο πρώτος<ref>[http://www.hri.org/news/grpapers/eleytherotypia/1996/96-01-18.eley.html#5 εφημερίδα Ελευθεροτυπία]</ref> πρόεδρος της ΕΔΗΝ, της νεολαίας της Ένωσης Κέντρου.
 
Μετά τη μεταπολίτευση υπήρξε από τα ιδρυτικά μέληστελέχη<ref>[http://web.archive.org/20040703205111/www.ana.gr/gr/biogr/old/kaklamanis.html Σύντομο βιογραφικό του Απόστολου Κακλαμάνη]</ref> του [[Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα|ΠΑ.ΣΟ.Κ.]] και το [[1974]] εξελέγη βουλευτής του ΠΑΣΟΚ στη Β' περιφέρεια Αθηνών, καθώς και το 1977 πρώτος βουλευτής (σε ψήφους) όλης της χώρας. Την περίοδο [[1981]]-[[1982]] χρημάτισε υπουργός Εργασίας, την περίοδο [[1982]]-[[1986]] υπουργός Εθνικής Παιδείας & Θρησκευμάτων, την περίοδο [[1986]]-[[1987]] υπουργός Δικαιοσύνης, την περίοδο [[1987]]-[[1988]] υπουργός Προεδρίας, την περίοδο [[1988]]-[[1989]] υπουργός Υγείας, Πρόνοιας & Κοινωνικών Ασφαλίσεων και το [[1990]] υπουργός Εργασίας στην [[Οικουμενική κυβέρνηση Ξενοφώντα Ζολώτα 1989|κυβέρνηση Ζολώτα]]. Το [[1993]] εξελέγη<ref>[http://web.archive.org/20021008011521/www.parliament.gr/synthesh/mp.asp?MPID=616 Επίσημη ιστοσελίδα της Βουλής των Ελλήνων]</ref> πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων, ύστερα από πρόταση του ΠΑ.ΣΟ.Κ., και παρέμεινε στη θέση αυτή μέχρι το [[2004]].
 
Από τον Οκτώβριο του 1981 ως τον Ιούλιο του 1982 διετέλεσε υπουργός Εργασίας, και ήταν υπεύθυνος για το Νόμο 1264/82, που ήταν από τους πιο προοδευτικούς στην τότε Ευρώπη (συνδικαλιστικές ελευθερίες, άδεια 4 εβδομάδων και 40 ωρών, μέτρα για άτομα με αναπηρία, έγκυες γυναίκες και εργαζόμενους νέους κ.ά.).<ref>http://www.apkaklamanis.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=68&Itemid=471</ref>
 
Aπό τον Ιούλιο του 1982 ως τον Απρίλιο του 1986 ήταν υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων. Ίδρυσε τα [[ΤΕΙ]], το [[Πανεπιστήμιο Αιγαίου]] και το [[Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας]].<ref>http://www.apkaklamanis.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=68&Itemid=471</ref>
 
Από τον Απρίλιο του 1986 ως τον Φεβρουάριο του 1987 διετέλεσε υπουργός Δικαιοσύνης. Ιστορική σημασίας ήταν η απόφασή του για διαχωρισμό των εμπόρων από τους χρήστες ναρκωτικών, που μέχρι τότε δεν υπήρχε.<ref>http://www.apkaklamanis.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=68&Itemid=471</ref>
 
Στη συνέχεια, διετέλεσε υπουργός Προεδρίας Κυβερνήσεως (1987-1988) και υπουργός Υγείας (1988-1989), όπου ήταν υπεύθυνος για την ολοκλήρωση των πανεπιστημιακών νοσοκομείων Πάτρας, Ιωαννίνων και Ηρακλείου Κρήτης.<ref>http://www.apkaklamanis.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=68&Itemid=471</ref>
 
Το [[1990]] είχε μια σύντομη θητεία στο υπουργείο Εργασίας, επί κυβέρνησης Ζολώτα, και πέρασε το Νόμο ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων, καθώς επίσης και μέτρα για την απασχόληση των Ποντίων προσφύγων….
 
 
Το [[1993]] εξελέγη<ref>[http://web.archive.org/20021008011521/www.parliament.gr/synthesh/mp.asp?MPID=616 Επίσημη ιστοσελίδα της Βουλής των Ελλήνων]</ref> πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων, ύστερα από πρόταση του ΠΑ.ΣΟ.Κ., και παρέμεινε στη θέση αυτή μέχρι το [[2004]].
 
Είναι νυμφευμένος με την Αθηνά-Άννα Γκαβέρα και έχουν δύο παιδιά, ένα γιο και μια κόρη. Ομιλεί αγγλικά και γερμανικά και είναι μόνιμος κάτοικος Αθηνών (κέντρο).
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Απόστολος_Κακλαμάνης"