Βικιπαίδεια

Κλασικός φιλελευθερισμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
Kefim2013 (συζήτηση | συνεισφορές)
1.318 επεξεργασίες
Kefim2013 (συζήτηση | συνεισφορές)
1.318 επεξεργασίες
Γραμμή 102:
 
==Ελεύθερη αγορά και παγκόσμια ειρήνη==
Ορισμένοι φιλελεύθεροι, μεταξύ των οποίων και οι [[Άνταμ Σμιθ]] και [[Ρίτσαρντ Κόμπντεν]] ([[:en:Richard Cobden]]), συζήτησαν την ιδέα της [[παγκόσμια ειρήνη|παγκόσμιας ειρήνης]] ([[:en:world peace]]) μέσα από το ελεύθερο εμπόριο αγαθών μεταξύ των εθνών, η οποία αναγνωρίστηκε από αμερικανούς πολιτικούς επιστήμονες ([[Ρόμπερτ Άλαν Νταλ]] ([[:en:Robert A. Dahl|Robert Alan Dahl]]), [[Μάικλ Ντόιλ]] ([[:en:Michael W. Doyle]]), [[Μπρους Μάρτιν Ράσετ]] ([[:en:Bruce Russett|Bruce Martin Rassett]]) και [[Τζων Ονίλ]] ([[:en:John R. Oneal]]<ref>[http://psc.ua.edu/faculty-profile/john-r-oneal/ John R. Oneal, DepartmentΠανεπιστήμιο ofτης Political ScienceΑλαμπάμα, The UniversityΤμήμα ofΠολιτικών AlabamaΕπιστημών]</ref>)). Ο [[Έρικ Γκάρτσκε]] ([[:en:Erik Gartzke]]<ref>[http://dss.ucsd.edu/~egartzke/ Dr. Erik Gartzke, DepartmentΠανεπιστήμιο ofτης PoliticalΚαλιφόρνια Science,(Σαν University of CaliforniaΝτιέγκο), SanΤμήμα Πολιτικών DiegoΕπιστημών]</ref>) του πανεπιστημίου Κολούμπια αναφέρθηκε στους Μοντεσκιέ, Σμιθ, Κόμπτεν, Νόρμαν Έιντζελ ([[:en:Norman Angell]]) και Ρίτσαρντ Ρόουζκρανς ([[:en:Richard Rosecrance]]), οι οποίοι υποστήριζαν ότι μέσω της ελεύθερης αγοράς δύναται να απαλλαγεί μια χώρα από την διαφαινόμενη πιθανότητα εμπλοκής της σε πόλεμο<ref>Erik Gartzke, "Economic Freedom and Peace," inστο ''Economic Freedom of the World: 2005 Annual Report'' (Vancouver: Fraser Institute, 2005).</ref>. Οι Ονίλ και Ράσετ έγιναν γνωστοί από το έργο της πάνω στη δημοκρατική ειρήνη και ανέφεραν το εξής<ref>{{cite doi|10.1111/1468-2478.00042}}</ref>:
 
{{Ρήση|Οι κλασικοί φιλελεύθεροι υποστήριξαν πολιτικές που θα διεύρυναν την ελευθερία και την ευημερία. Επιδίωξαν την πολιτική ενίσχυση των εμπορικών τάξεων και την κατάλυση βασιλικών χαρτών, μονοπωλίων και των προστατευτικών πολιτικών του μερκαντιλισμού ώστε να δοθούν κίνητρα στην επιχειρηματικότητα και να αυξηθεί η παραγωγική αποδοτικότητα. Προέβλεψαν επίσης ότι χάρη στη δημοκρατία και τη μη παρεμβατική οικονομία θα μειωνόταν η συχνότητα πολέμων.}}
Γραμμή 110:
{{Απόφθεγμα
| παράθεμα = … οι τιμές, η φήμη, τα λάφυρα πολέμου δεν ανήκουν [στη μεσαία και βιομηχανική τάξη], το πεδίο μάχης είναι το πεδίο συγκομιδής της [[Αριστοκρατία|αριστοκρατίας]], ποτισμένο με το αίμα του λαού… Καθώς το εμπόριό μας εξαρτάτο από τις κτήσεις μας, όπως ίσχυε στα μέσα του περασμένου αιώνα … ήταν απαραίτητη η βία για να διαταχθούν οι πελάτες μας για τους κατασκευαστές μας… Όμως ο πόλεμος, παρότι είναι ό,τι πιο καταναλωτικό, όχι μόνο δεν παράγει τίποτα σε αντάλλαγμα, αλλά διά της αφαίρεσης εργασίας από παραγωγική απασχόληση και διά της διακοπής εμπορικών συναλλαγών, εμποδίζει με ποικίλους έμμεσους τρόπους την παραγωγή πλούτου. Εάν ποτέ οι εχθροπραξίες εξακολουθούσαν επί σειρά ετών, κάθε επόμενο πολεμικό δάνειο θα γινόταν αυξανόμενα πιεστικό προς τις εμπορικές και κατασκευαστικές μας περιοχές.
| πηγή=[[Ρίτσαρντ Κόμπντεν]] ([[:en:Richard Cobden]])<ref>Edward P. Stringham, [http://papers.ssrn.com/sol3/papers.cfm?abstract_id=1676244 "Commerce, Markets, and Peace: Richard Cobden's Enduring Lessons"], ''Independent Review'' 9, αρ. 1 (2004): 105, 110, 115.</ref>
| πλάτος =
| align =}}
Γραμμή 116:
{{Απόφθεγμα
| παράθεμα =Όταν, δε, τα αγαθά δεν περνάνε τα σύνορα, τότε τα σύνορα τα διαβαίνουν οι στρατοί…
| πηγή =[[Φρεντερίκ Μπαστιά]] ([[:en:Frédéric Bastiat]])<ref>Daniel T. Griswold, [http://www.cato.org/dailys/12-31-98.html "Peace on Earth, Free Trade for Men"], Cato Institute, December 31, 1998.</ref>
| πλάτος =
| align =
Γραμμή 123:
{{Απόφθεγμα
| παράθεμα =Λόγω του αμοιβαίου συμφέροντος που έχουν οι άνθρωποι, ενώνονται ενάντια στη βία και τον πόλεμο … δεν μπορεί να συνυπάρχει πόλεμος με το πνεύμα του εμπορίου, και αργά ή γρήγορα αυτό πνεύμα θα κυριεύσει όλους τους ανθρώπους. Καθώς από όλες τούτες τις δυνάμεις … που ανήκουν σ’ ένα έθνος, η οικονομική δύναμη μπορεί να είναι η πιο έμπιστη ούτως ώστε ναι αναγκαστούν τα έθνη να επιδιώξουν τον ευγενή σκοπό της ειρήνης … και οπουδήποτε υπάρχει απειλή πολέμου στον κόσμο, θα προσπαθήσουν να τον αποφύγουν χάρη σε μεσολάβηση, ωσάν να ήταν μονίμως συνασπισμένοι για τον σκοπό αυτό.
| πηγή =[[Ιμμάνουελ Καντ]] ([[:en:Immanuel Kant]])<ref>[[:en:Immanuel Kant]], ''The Perpetual Peace''.</ref>| πλάτος =
| align =
}}
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Κλασικός_φιλελευθερισμός"