Πετροπάβλοφσκ Καμτσάτσκι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

To '''Πετροπάβλοφσκ Καμτσάτσκι''' είναι μια [[Ρωσία|ρωσική]] πόλη στις ακτές του Βορείου [[Ειρηνικός Ωκεανός|Ειρηνικού]]. Βρίσκεται στο νοτιανατολικό τμήμα της [[Καμτσάτκα]], της οποίας είναι η μεγαλύτερη πόλη (198.028 κάτοικοι - [[Απογραφή|απογρ.]] [[2002]]) και [[πρωτεύουσα]] {{εκκρεμεί παραπομπή}}. Είναι χτισμένη στα παράλια του [[Κόλπος (γεωγραφία)|κόλπου]] Αβάτσα, σε ένα [[λεκανοπέδιο]] που ορίζεται από [[Βουνό|βουνά]] και [[Ηφαίστειο|ηφαίστεια]] {{εκκρεμεί παραπομπή}}. Είναι επίσης η δεύτερη μεγαλύτερη ηπειρωτική πόλη στον κόσμο που δε συνδέεται με κανένα εξωτερικό οδικό δίκτυο - οι μοναδικοί τρόποι πρόσβασης είναι μέσω αέρος ή θαλάσσης{{εκκρεμεί παραπομπή}}. Το [[Αεροδρόμιο|αεροδρόμιό]] της ονομάζεται [[Γιελίζοβο (αεροδρόμιο)|Γιελίζοβο]] και βρίσκεται στην ομώνυμη μικρή πόλη, σε απόσταση 32 χιλιομέτρων.

Η πόλη θεμελιώθηκε από το [[Δανία|δανό]] αρχιναύαρχο του Ρωσικού Στόλου Βίτους Μπέρινγκ στις [[17 Οκτωβρίου]] [[1740]], στα πλαίσια της εξερεύνησης των ακτών της ρωσικής Άπω Ανατολής {{εκκρεμεί παραπομπή}}. Ονομάσθηκε ''Πόλη των Πέτρου & Παύλου της Καμτσάτκα'' από τα δύο νεότευκτα [[Πολεμικό πλοίο|πλοία]] του, τον «Άγ. Πέτρο» και τον «Άγ. Παύλο» {{εκκρεμεί παραπομπή}}.

Στα μέσα του 19ου αι. και πιο συγκεκριμένα το καλοκαίρι του [[1854]], το Πετροπαβλόβσκ Καμτσάτσκι πολιορκήθηκε από ένα μικτό [[Μεγάλη Βρετανία|βρετανο-]][[Γαλλία|γαλλικό]] στόλο στα πλαίσια του [[Κριμαϊκός Πόλεμος|Κριμαϊκού Πολέμου]] - ήταν η μόνη στρατιωτική επιχείρηση στον Ειρηνικό ενός πολέμου που διεξήχθη κατά βάσιν στην [[Ουκρανία]] {{εκκρεμεί παραπομπή}}, τον [[Εύξεινος Πόντος|Εύξεινο Πόντο]] {{εκκρεμεί παραπομπή}} και τη [[Βαλτική]] {{εκκρεμεί παραπομπή}}. Σκοπός δεν ήταν τόσο η κατάληψη της πόλης, η οποία έτσι κι αλλιώς δεν είχε ιδιαίτερη στρατηγική σημασία, όσο το να αιχμαλωτισθεί η τοπική φρουρά (περίπου 1000 άνδρες) και να καταστραφούν οι φρεγάτες «Αβρόρα» και «Παλλάς» που είχαν σταθμεύσει εντός του κόλπου{{εκκρεμεί παραπομπή}}. Η πολιορκία κράτησε τρεις εβδομάδες και έληξε με νίκη των αμυνομένων, μολονότι μειονεκτούσαν σε ισχύ πυρός (67 [[Κανόνι|κανόνια]] εναντίον 218) {{εκκρεμεί παραπομπή}}.

Οι αγγλο-γάλλοι δοκίμασαν να επαναλάβουν το εγχείρημα τον Απρίλιο του [[1855]]{{εκκρεμεί παραπομπή}}. Φοβούμενος ότι δε μπορούσε να επιτύχει το θαύμα του προηγούμενου καλοκαιριού και εκτιμώντας σωστά τα κίνητρα των επιτιθεμένων, ο ρώσος διοικητής εκκένωσε εν μέσω σφοδρής χιονόπτωσης την πόλη από τα στρατεύματά του και τα προώθησε στην ενδοχώρα. Μετά από αυτό ο συμμαχικός στόλος εγκατέλειψε οριστικά την περιοχή, αδυνατώντας να καταδιώξει τους ρώσους στα βουνά της Καμτσάτκα{{εκκρεμεί παραπομπή}} .

Κατά τη [[ΕΣΣΔ|σοβιετική]] περίοδο η πόλη γνώρισε μεγάλη ανάπτυξη χάρη στην [[αλιεία]] [[Σολωμός|σολωμού]] και [[Καβούρι|καβουριών]], καθώς και την ίδρυση της ναυτικής βάσης Ριμπάτσι που στεγάζει τα πυρηνικά υποβρύχια του Στόλου του Ειρηνικού {{εκκρεμεί παραπομπή}}.

Η ανάπτυξη ανακόπηκε στη μετασοβιετική περίοδο, λόγω της πώλησης των αλιευτικών δικαιωμάτων σε ξένες επιχειρήσεις και της αποδιοργάνωσης του στόλου {{εκκρεμεί παραπομπή}}. Αυτό φαίνεται ανάγλυφα και στις απογραφές, αφού μεταξύ 1989 - 2002 ο πληθυσμός της πόλης μειώθηκε κατά 26% {{εκκρεμεί παραπομπή}}. Όμως τα τελευταία χρόνια παρατηρείται έξαρση μιας νέας δραστηριότητας, του «[[Τουρισμός|τουρισμού]] ακραίων συνθηκών», με την πόλη να χρησιμοποιείται ως βάση για πλούσιους δυτικούς που θέλουν να επισκεφθούν τα ηφαίστεια ή την ανόθευτη άγρια φύση της χερσονήσου {{εκκρεμεί παραπομπή}}.