Λορέντσο Βάλλα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 6:
==Βιογραφία==
Γιος του
Παρακολούθησε τα μαθήματα του Λεονάρντο Μπρούνι, έγινε δεινός λατινιστής και δίδαξε σε διάφορες πόλεις της βόρειας Ιταλίας.<br />
Γραμμή 16:
Ύστερα από μια νέα περιπλάνηση σε [[Μιλάνο]] και [[Γένοβα]], κι έχοντας αποτύχει να προσληφθεί στην παπική γραμματεία, ο Βάλλα μπήκε το 1435 στην υπηρεσία του Αλφόνσου του Μεγαλόψυχου, βασιλιά της Αραγώνας, ως γραμματέας και ιστορικός.<br />
Ο Αλφόνσος διεκδικούσε και τον θρόνο της Νεάπολης την οποία όμως ο πάπας Ευγένιος Δ΄ θεωρούσε παπικό τιμάριο. Ο Βάλλα αποδείχθηκε φοβερό όπλο κατά του πάπα. Το 1440 έγραψε το
Με τα συγγράμματά του περί "Περί ελευθερίας της βούλησης" και "Διαλεκτικές αντιδικίες" επιτέθηκε κατά των Σχολαστικών. Συγχρόνως επέκρινε δριμύτατα όλα τα φερόμενα ως πεπαλαιωμένα φιλοσοφικά συστήματα και στράφηκε κατά των μοναχών με το βιβλίο του "Περί των όρκων των μοναχών".
Γραμμή 26:
Ύστερα ο Βάλλα απέδειξε ότι τα αποδιδόμενα στον Διονύσιο τον Αρεοπαγίτη έργα δεν ήταν γνήσια και ότι η επιστολή του Αβγάρου προς τον Χριστό ήταν νόθα. Τέλος στα Σχόλια στην Καινή Διαθήκη έκρινε δυσμενώς την λατινική μετάφρασή της από τον Άγιο Ιερώνυμο.
Τελικά ο Βάλλα συμφιλιώθηκε με την Αγία Έδρα επί του νέου πάπα Νικολάου Ε΄ (1448), δοθέντος ότι είχαν εξομαλυνθεί και οι σχέσεις Αλφόνσου-Ρώμης και δεν ήταν φρόνιμο να επιμείνει. Ζήτησε συγγνώμην για τα αμαρτήματά του, του
Γενικά ο Βάλλα αγωνίσθηκε με θάρρος εναντίον της μεσαιωνικής φιλοσοφίας και ειδικότερα επί των παρερμηνειών του Αριστοτέλη καθώς και επί της διαστροφής των κλασικών τύπων της γραμματικής που τότε είχαν σημειωθεί.
|