Μαρκιωνία του Μομφερράτου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ο Ttzavaras μετακίνησε τη σελίδα Μάρκα του Μονφερά στη Μαρκιονία του Μονφερά
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{| class="infobox" style="width: 300px; border-spacing: 2px; text-align: left; font-size: 90%;"
|-
!colspan="2" style=" text-align: center; vertical-align: middle; font-size: 120%;"|''Marchesato del Monferrato'' </small><br />ΜαργραβιάτοΜαρκιονία του Μονφερά<br />
</small> [[Πεδεμόντιο|←]] [[Αρχείο:3by2white.svg|25px|border]] 961 – 1574 [[Αρχείο:Flag_of_Montferrat.svg|25px|border]] [[Δουκάτο του Μονφερά|→]]
|-
Γραμμή 43:
|}
 
Η '''ΜάρκαΜαρκιονία''' (επίσης ''Μαργραβιάτο'' ή ''Μαρκιζάτο'') '''του Μονφερά''' ήταν [[ΜάρκεςΜαρκιονία|παραμεθόριος μάρκαμαρκιονία]] του [[Βασίλειο της Ιταλίας (Μεσαίωνας)|Βασιλείου της Ιταλίας]] κατά τη διάρκεια του [[Μεσαίωνας|Μεσαίωνα]] και κρατίδιο της [[Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία|Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας]]. Το [[Μαργράβος|Μαργραβιάτο]] αναβαθμίστηκε σε [[Δουκάτο του Μονφερά]] το 1574.
 
Αρχικώς τμήμα της ΜάρκαςΜαρκιονίας της '''Δυτικής Λιγουρίας''' (''Marca Liguriae Occidentalis'') που είχε δημιουργηθεί από τον Βασιλιά [[Βερεγγάριος Β΄ της Ιταλίας|Βερεγγάριο Β΄]] κατά το 950, η περιοχή του [[Μονφερά]] συγκεντρώθηκε υπό την σκέπη της ''marca Aleramica'' ("Αλεραμική Μάρκα") για λογαριασμό του γαμπρού του, [[Αλεράμος του Μονφερά|Αλεράμου]]. Η αρχαιότερη αξιόπιστη πηγή για τον Αλεράμο και τους άμεσους απογόνους του προέρχεται από την ιδρυτική χάρτα του [[Γκρατσάνο Μπαντόγκλιο|Αββαείου του Γκρατσάνο]] το 961, η ίδρυση του οποίου ήρθε μετά τον πρόσφατο θάνατο του γιου του Αλεράμου, Γουλιέλμου.
 
Μετά την κατάληψη της Ιταλίας από τον [[Όθων Α΄, Άγιος Ρωμαίος Αυτοκράτορας|Όθωνα Α΄ της Γερμανίας]] το 961 και την απομάκρυνση του Βερεγγάριου Β΄ από τον θρόνο, ξεκίνησε, κατά τον τρόπο των προκατόχων του, Βερεγγάριου και [[Ούγος της Προβηγκίας|Ούγου της Αρλ]], την αναδιοργάνωση των φέουδων στην Ιταλία. Αναδιοργάνωσε τα βορειοδυτικά της περιοχής σε τρεις μεγάλες μάρκες. Η Δυτική Λιγουρία επεστράφη στον Αλεράμο, η [[ΜάρκαΜαρκιονία της Γένοβα|Ανατολική Λιγουρία]] ή ''marca Januensis'' παραχωρήθηκε στον [[Οβέρτος Α΄|Οβέρτο Α΄]], ενώ το [[Μάρκα του Τορίνο|Τορίνο]] αναβαθμίστηκε σε μάρκα προς όφελος του [[Αρδουίνος (Κόμης του Τορίνο)|Αρδουίνου]].
 
Οι απόγονοι του Αλεράμου είναι σχετικά άγνωστοι έως την περίοδο του Μαρκήσιου [[Ρενιέ Α΄ ντε Μονφερά|Ρενιέ]] κατά τις αρχές του 12ου αιώνα. Περί το 1133, ο γιος του Ρενιέ, Μαρκήσιος [[Γουλιέλμος Ε΄ του Μονφερά|Γουλιέλμος Ε΄]] νυμφεύθηκε την [[Ιουδήθ του Μπάμπενμπεργκ]], ετεροθαλή αδελφή του Βασιλιά [[Κονράδος Γ΄ της Γερμανίας|Κονράδου Γ΄ της Γερμανίας]], με αποτέλεσμα να αυξήσει το κύρος και την επιρροή της οικογένειας. Αναμίχθηκε στις πολιτικές υποθέσεις της Ιταλίας με τον Κονράδο και τον Βυζαντινό Αυτοκράτορα [[Μανουήλ Α΄ Κομνηνός|Μανουήλ Α΄ Κομνηνό]], αφήνοντας ως παρακαταθήκη στους διαδόχους του την ένταξή του στην παράταξη των [[Γουέλφοι και Γιβελλίνοι|Γιβελλίνων]], ενώ με τους δύο του γιους συμμετείχε στις [[Σταυροφορίες]].
Γραμμή 57:
Κατά τη διάρκεια του 13ου αιώνα, το Μονφερά βρισκόταν διχασμένο μεταξύ των παρατάξεων των [[Γουέλφοι και Γιβελλίνοι|Γουέλφων και των Γιβελλίνων]] υπό τον [[Βονιφάτιος Β΄ του Μονφερά|Βονιφάτιο Β΄]] και τον [[Γουλιέλμος Ζ΄ του Μονφερά|Γουλιέλμο Ζ΄]]. Υποχρεώθηκαν να διεξάγουν σειρά μακροχρόνιων πολέμων ενάντια στις επιθυμούντες την ανεξαρτησία τους πόλεις του [[Άστι]] και της [[Αλεσσάντρια]], ενώ αποτέλεσαν ηγετικές μορφές της νεοϊδρυθείσας [[Λομβαρδική Ένωση|Λομβαρδικής Ένωσης]], της οποίας ο στόχος ήταν ο περιορισμός της επιρροής των [[Καπετιανός Οίκος του Ανζού|Ανδεγαυών]] στην Βόρεια Ιταλία. Πρωτεύουσα του Μονφερά εκείνη την περίοδο ήταν το [[Κιβάσσο]], το οποίο και αποτελούσε κέντρο εξουσίας των μαργράβων.
 
Το 1305, ο τελευταίος προερχόμενος από τους [[Αλεραμίτσι]] μαργράβος απεβίωσε και το Μονφερά περιήλθε στην κατοχή της βυζαντινής αυτοκρατορικής δυναστείας των [[Δυναστεία των Παλαιολόγων|Παλαιολόγων]], η οποία το κατείχε ως το 1533, σε μια περίοδο κατά την οποία συνεχώς έχανε εδάφη που κατείχε. Εκείνη την χρονιά, το Μονφερά κατελήφθη από τους Ισπανούς υπό τον [[Κάρολος Ε΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας|Κάρολο Ε΄ των Αψβούργων]], ο οποίος το παρέδωσε στον [[Φρειδερίκος Β΄ της Μάντοβα|Φρειδερίκο Β΄ της Μάντοβα]] που προερχόταν από τον μεγάλο [[Οίκος των Γκονθάγα|Οίκο των Γκονθάγα]] το 1536. Ο γιος του, Μαργράβος [[Γουλιέλμος της Μάντοβα|Γουλιέλμος Ι΄]] αναβαθμίστηκε σε Δούκας του Μονφερά το 1574 και η "μάρκαΜαρκιονία" έπαψε να υφίσταται ως οντότητα, αν και είχε ήδη μετατραπεί από ένα φεουδαρχικού τύπου σύνολο παραμεθόριων κρατιδίων σε ένα από τα πάμπολλα κρατίδια της [[Αναγέννηση|αναγεννησιακής]] Ιταλίας, το οποίο ήταν χωρισμένο σε δύο τμήματα.
 
==Δείτε επίσης==
Γραμμή 64:
* [[Δουκάτο του Μονφερά]]
{{ενσωμάτωση κειμένου|en|March of Montferrat}}
{{DEFAULTSORT:ΜαρκαΜαρκιονια του Μονφερα}}
[[Κατηγορία:Μονφερράτο]]
[[Κατηγορία:Μάρκες της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας|Μονφερα]]