Γεώργιος Σφραντζής: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Στις 6 Σεπτεμβρίου του 1461 εγκαταστάθηκε στο ''κάθισμα'' του Αγίου Ηλία ''πλησίον του άστεως''. Ο ίδιος εξιστορεί στο Χρονικό<!--(σημείωση: σε ποιό χρονικό, στο Maius που είναι πλαστό ή στο γνήσιο Minus;)--> πως, προκειμένου να βρίσκεται πιο κοντά στον πνευματικό και φίλο του Δωρόθεο, ηγούμενο της μονής των Αγίων Αποστόλων Ιάσονος και Σωσιπάτρου, μετοίκησαν μαζί με τη σύζυγό του Ελένη, στις 15 Μαρτίου του 1462 στο ''κάθισμα'', όπως αναφέρει, του Αγίου Νικολάου ''το επωνομαζόμενον του [[Νικόλαος Τραχανιώτης|Ταρχανιώτου]]'', που του παραχώρησε το Ιερό Τάγμα. Στο ''κάθισμα'' αυτό, όπου διέμενε ''μετά των εμών'' τον Αύγουστο του 1468 μας πληροφορεί ότι "των κοσμίων μου φορεμάτων διαλυθέντων ιερά ερασοφορήσαμεν… και αντί Γεώργιος, Γρηγόριος μετωνομάσθην, αντί δε Ελένη η εμή σύνευνος Ευπραξία". Τέσσερα χρόνια αργότερα, στις 27 Ιουλίου του 1472, την ημέρα της εορτής του Αγίου Παντελεήμονος, εξιστορεί ότι "περιέπεσα εν ασθενεία τοσαύτη, ώστε και εγεγόνειν τέλειος μοναχός του μεγάλου σχήματος μη εννοήσας το τυχόν...".