Ναυμαχία του Καφηρέα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Νέο λήμμα |
μ ορθογρ. |
||
Γραμμή 21:
Την 21η Μαΐου 1825 ο τουρκικός στόλος υπό του [[Χοσρέφ Πασά]] εντοπίστηκε ανοιχτά της [[Ύδρα]]ς από την πρώτη ελληνική μοίρα που ήταν κάτω από τις εντολές του [[Ανδρέας Μιαούλης|Ανδρέα Μιαούλη]]. Έσπευσε να τον συναντήσει και η δεύτερη ελληνική μοίρα υπό των [[Γεώργιος Σαχτούρης|Γεωργίου Σαχτούρη]], [[Νικόλαος Αποστόλης|Νικόλαο Αποστόλη]] και [[Γεώργιος Ανδρούτσος|Γεωργίου Ανδρούτσου]]. Η συνάντηση έγινε την 23η Μαΐου έξω από το ερημονήσι Γερακούλι, στη θαλάσσια περιοχή μεταξύ [[Εύβοια]]ς, [[Άνδρος|Άνδρου]], [[Κέα]]ς και [[Αττική]]ς, όπου δόθηκε σκληρή μάχη στο στενό μεταξύ της Άνδρου και του ακρωτηρίου του Καφηρέα ([[Κάβο Ντόρο]]). Την εκλογή του θαλάσσιου αυτού χώρου για ναυμαχία υπέδειξαν στον αντιναύαρχο Γεώργιο Σαχτούρη οι [[Σπέτσες|Σπετσιώτες]] εξάδελφοι Ιωάννης και Αναγνώστης Κυριακός. Τριανταπέντε ελληνικά πλοία με τρία [[Πυρπολικό|πυρπολικά]] αντιμετώπισαν πάνω από πενήντα τουρκικά, που συνόδευαν σαράντα [[Φορτηγό πλοίο|φορτηγά]], τα περισσότερα με ξένες σημαίες.<ref name="ite383">[[#ite1971|Ιστορία του Ελληνικού Έθνους]], τόμ. ΙΒ΄, σελ. 383.</ref>
Κατά την έκθεση του Γεωργίου Σαχτούρη, ο οποίος επέβαινε του πλοίου «''Αθηνά''»,<ref name="niee">[[#niee2008|Ναυτική Ιστορία]], παράρτημα, σελ. 110.</ref> η ναυμαχία άρχισε στις 9 το πρωί και κράτησε μέχρι τις 6 το απόγευμα. Κατά τις 3 μετά το μεσημέρι οι [[Έλληνες]] διέσπασαν την τουρκική παράταξη και αμέσως, σαν από σύνθημα, δύο πυρπολικά διοικούμενα από τον Υδραίο [[Ιωάννης Ματρώζος|Γιάννη Ματρόζο]] και τον Σπετσιώτη [[Λάζαρος Μουσιός|Λάζαρο Μουσούν]], όρμησαν εναντίον της τουρκικής ναυαρχίδας «''Χαζέν-Γκεμισίν''» [[Δίκροτο|δικρότου]] [[φρεγάτα]]ς 66 κανονιών,<ref name="niee" /> στην οποία όμως δεν επέβαινε ο Χοσρέφ Πασά για προληπτικούς λόγους, αλλά μετέφερε το ταμείο του στόλου. Οι Έλληνες ναυτικοί ανατίναξαν την φρεγάτα, ενώ από την αριστερή πλευρά της ελληνικής παρατάξεως, το πυρπολικό του Υδραίου [[Μανόλης Μπούτης|Μανόλη Μπούτη]] τίναξε μια [[κορβέττα]] 36 κανονιών. Μαζί με τη φρεγάτα χάθηκαν 800 άνδρες, μεταξύ των οποίων 150 του μηχανικού, καθώς και πάμπολλα πολεμοφόδια προοριζόμενα για το κάστρο της [[Πάτρα]]ς και το [[Μεσολόγγι]], και μαζί με την κορβέττα άλλοι 300, από τους οποίους πολλοί ήταν [[Κοζάκοι]], [[Αυστριακός|Αυστριακοί]] και [[Αρμένιοι]]. Οι
Είκοσι τουρκικά [[Βρίκιον|βρίκια]] και [[Γολέτα|γολέττες]] κατέφυγαν στον κόλπο της [[Ερέτρια]]ς, και μια κορβέττα καταδιωκόμενη από 7 ελληνικά πλοία ρίχθηκε και πυρπολήθηκε από τους ίδιους τους άνδρες της στη Δελλαγράτσια της [[Σύρα]]ς. Πολλά μεταγωγικά (ίσως 30) έπεσαν στα χέρια των Ελλήνων. Μετά την ναυμαχία του Καφηρέα ο τουρκικός στόλος υπό του Χοσρέφ Πασά, με τριανταπέντε πλοία που του είχαν απομείνει, κατευθύνθηκε προς τον νότο, ενώ οι Έλληνες, μην έχοντας άλλα πυρπολικά για να του επιφέρουν νέα πλήγματα, τον άφησαν πλέον να φύγει.<ref name="ite384">[[#ite1971|Ιστορία του Ελληνικού Έθνους]], τόμ. ΙΒ΄, σελ. 384.</ref>
== Παραπομπές ==
| |||