Δεύτερη Σερβική Εξέγερση: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 19:
Στο εξωτερικό οι Αυστριακοί ήταν αρνητικοί απέναντι σε κάθε προοπτικη βοήθειας και παροχής ασύλου στους επαναστατημένους, ενώ οι Ρώσοι σύστησαν υπομονή στον Σέρβο απεσταλμένο στη Βιέννη Ματθαίο Νενάντοβιτς, ο οποίος την τελευταία στιγμή κατόρθωσε να διαφύγη της σύλληψης.
Στο εσωτερικό μέτωπο η έλλειψη χρημάτων, όπλων και τροφίμων επηρέαζε καθοριστικά την έκβαση του αγώνα. Ο Ομπρένοβιτς υπήρξε επιεικής απέναντι στους Τούρκους: περιέθαλψε τους Τούρκους τραυματίες, άφησε ελέυθερους Τούρκους αιχμαλώτους λέγοντάς τους πως δεν μάχεται εναντίον τους αλλά για την ελευθερία του έθνους του.Τέλος άφησε ελεύθερο τον Βεζύρη της Βοσνίας. Έτσι προετοίμαζε την προοπτική και το έδαφος για τις όποιες μελλοντικές διαπραγματεύσεις και τον όποιο μελλοντικό συμβιβασμό με τον αντίπαλο<ref>D. Djordjevic, Ιστορία της Σερβίας 1800-1918, μτφρ. Νικόλαος Παπαρρόδος, εκδ.Ίδρυμα Μελετών Χερσονήσου του Αίμου, Θεσσαλονίκη, 1970, σελ.60-61</ref>
[[Αρχείο:SpomenikDrugiSrpskiUstanak.jpg|thumb|right|Το μνημείο του ξεσηκωμού των Σέρβων στο Τάκοβο]]
 
==Παραπομπές==